ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

     Για την ευστοχία του να σκιαγραφήσει το προφίλ της δημοκρατίας με μία απόλυτη κωλοτρυπίδα! Και, μόλις ανοίγει το τριώδιο!

ΤΟ 

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ 

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

     Σε ώρες "δύσκολες" και συγκρουσιακές, με τα ψοφοδεή γαμογραίκυλα να κωλοκάθονται πάνω στα ανεμομαζωμένα "ευρώπουλα" ευχόμαστε στο Βαρουφάκη να το χορέψει (αλύπητα!) μπροστά στον Wolfgang Schäuble δείχνοντας του τι δίνει ζωή και κίνηση στην Ευρώπη και ποιοι την καθηλώνουν σε αναπηρικό καροτσάκι! 

ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕ ΤΟ "ΣΥΡΙΖΑ"

Η

"ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ"

"Ο κ. Πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας,

έχει πολλά όπλα στην πολιτική του φαρέτρα,

αν θέλει αληθινά να πραγματώσει τους πόθους του Λαού.

Δεν έχει μόνον τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, το 36,34%.

Έχει και το 6,28% της Χρυσής Αυγής..."

     Με τα παραπάνω λόγια ο Χρήστος Παππάς "γονάτισε" μπροστά στο "ΣΥΡΙΖΑ" εκχωρώντας του τις ψήφους της "Χρυσής Αυγής" αυτοεξευτελιζόμενος και εξευτελίζοντας το κόμμα του που μέχρι χθες θριαμβολογούσε για την "νίκη" του στις τελευταίες εκλογές στις οποίες κατέληξε με μία έδρα ...λιγότερη!

     Αφήνοντας στη μπάντα τους κομματικούς λεονταρισμούς, ο Χρήστος Παππάς έδωσε "γη και ύδωρ" στο "ΣΥΡΙΖΑ" ο οποίος έδειξε να μη τον "ακούει" καν, περιφρονώντας και τον ίδιο και τη "Χρυσή Αυγή"!

     Οικτρή η παρουσία του κομματικού εκπροσώπου της "Χρυσής Αυγής" στο βήμα της Βουλής απέδειξε ότι το ακροδεξιό μόρφωμα είναι έτοιμο να ξεπουλήσει και "τα κόκαλα της μάνας του" για την όποια εύνοια ή και την έξοδο από τη μπουζού στην οποία το έριξε η ηλιθιότητα της ηγεσίας και των στελεχών του.

     Αίσθηση προκάλεσε ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο ο Χρήστος Παππάς "έσκυψε" μπροστά στο Πρωθυπουργό παραχωρώντας του το ποσοστό της "Χρυσής Αυγής" ερήμην των ψηφοφόρων της και αυτό το απροκάλυπτο ξεπούλημα σηματοδοτεί την αφετηρία μιας παραπέρα κατρακύλας που θα απολαύσουμε σύντομα...

     Ο Χρήστος Παππάς ενσαρκώνει την απόλυτη δικαίωση του "ΑΛΗΤΕΣ-ΠΡΟΔΟΤΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ" και από σήμερα αυτό το γνωρίζουν καλύτερα όσοι εξαπατήθηκαν και ψήφισαν "Χρυσή Αυγή"!

     Και το σημαντικότερο: από τη κρίσιμη ψηφοφορία της ψήφου εμπιστοσύνης απουσίαζε ο αρχηγός της "Χρυσής Αυγής" Νίκος Μιχαλολιάκος ο οποίος φέρεται υπό "κομματική απαγόρευση" τις τελευταίες ημέρες, με έντονες φήμες ότι την ηγεσία του μορφώματος θα την αναλάβει νέο πρόσωπο!

ΜΕ ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ

«Δεν αποδεχόμαστε ούτε μία λέξη 

που ενισχύει τη λιτότητα και το χρέος. 

Δεν θα αποδεχτούμε ούτε έναν όρο 

που ενισχύει τη δίνη της κρίσης. 

Δεν θα υποκύψουμε στην απατηλή πλάνη 

ότι η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας αποτελεί μεταρρύθμιση. Εκλεγήκαμε για να διαπραγματευτούμε μια νέα συμφωνία»

Γ. Βαρουφάκης 10 ΙΙ 2015

     Αμετακίνητοι "Φασίστες", αμετακίνητοι "Ναζί" (όπως οι ανεγκέφαλοι μας αποκαλούν), αλλά πιο αμετακίνητοι Πατριώτες, όπως έχουμε την Τιμή να είμαστε! Τούτο όμως δε σημαίνει "εργολαβική αντιπολίτευση", ούτε "αντιπολίτευση en bloc" όπως συνηθίζουν όσοι αισθάνονται χαστουκισμένοι από τη πρωτοπορία του ΣΥΡΙΖΑ στα εθνικά θέματα την οποία κέρδισε η κυβέρνηση Τσίπρα από την επομένη των εκλογών!

     Αν με κάτι πραγματικά αιφνιδίασε η νέα κυβέρνηση αυτό ήταν η πατριωτικότατη στάση της σε όλα τα εθνικά προβλήματα τα οποία προξένησαν κατά τα τελευταία 40 χρόνια οι δεξιοί (Ν.Δ.) και κρυπτο-δεξιοί (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) "κυβερνητικοί" αχυράνθρωποι. Από το προσκύνημα του Τσίπρα στα Φυλακισμένα Μνήματα (κάτι που δε τόλμησε ούτε ο Μιχαλολιάκος με όλη δύναμη του ΕΛΑΜ που διέθετε στη Κύπρο!) μέχρι την άτεγκτη διεθνή στάση της απέναντι στους παντοδύναμους τοκογλύφους ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πατριωτικά πρωτοπόρος ανάμεσα σε όλες τις μετα-Απριλιανές κυβερνήσεις! 

     Οι προγραμματικές εξαγγελίες του νέου πρωθυπουργού στη Βουλή ανέδειξαν έναν πολιτικό με συναίσθηση των ευθυνών του και -τουλάχιστον- αξιοπρέπεια! Το ίδιο και το "επίμετρο" των δηλώσεων του επί των οικονομικών υπουργού του για εμμονή στο ενδεχόμενο ρήξης με τους διεθνείς τοκογλύφους, σεβόμενος τη λαϊκή εντολή!

     Η αντιπολίτευση τόσο από την ακροδεξιά όσο και από την ομόλογό της λοιπή κομματοκρατία, ...εργολαβική, en bloc, έως αστεία!

     Τηρώντας ίσες αποστάσεις και ευθύ λόγο δε μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε στη κυβέρνηση Τσίπρα: Συνεχίστε ως έχετε! Καθημερινά κερδίζετε έδαφος και λαϊκή συναίνεση! Η ρήξη με τους διεθνείς τοκογλύφους θα αποτελέσει για σας το πρόκριμα...

     Οψόμεθα ες ρήξη! 

EΠΙΤΕΛΟΥΣ ...ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ!

     Όλοι εσείς που βρεθήκατε τυχαία σε μία χώρα της οποίας την Ιστορία και, κυρίως, την ιδιοσυστασία ουδέποτε εννοήσατε, καιρός είναι να καταλάβετε ότι στη Φύση και στη ζωή εάν παραβιασθεί η προτεραιότητα το αποτέλεσμα είναι πάντα καταστρεπτικό!

     Όταν μετά από την αδήριτη αλληλουχία εγκληματικών επιλογών προέκυψε, συμπτωματικά, μία κυβέρνηση με (τουλάχιστον) εκπεφρασμένη διάθεση αποκατάστασης προηγούμενων "αμαρτημάτων"...

     Όταν η ορατή και ακαταμάχητη προτεραιότητα για το τόπο είναι η απελευθέρωσή τους από τους τοκογλύφους και τίποτ' άλλο...

     

     Είναι επιεικώς εγκληματικό να εμφανίζεται ο κάθε πικραμένος από τις επιλογές του ενός αμαρτωλού παρελθόντος, προτάσσοντας το εαυτουλικό "θέλω" του!

     Είναι πασίγνωστη η έλλειψη εθνικής και κοινωνικής συνείδησης των γραικύλων και αυτό τεκμαίρεται από τα πεπραγμένα τους. Όμως, τούτη την ύστατη στιγμή η στοιχειώδης σωφροσύνη της αναμονής αλλά, κυρίως, της συσπείρωσης γύρω από αυτούς που οι ίδιοι ανέδειξαν είναι το ελάχιστο ζητούμενο.

     Διότι τη κυβέρνηση Τσίπρα δε την αναδείξαμε εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές αλλά αυτοί οι διαστροφικοί γραικύλοι που από την "επόμενη μέρα" άρχισαν να τη σαμποτάρουν με μία δολιοφθορά η οποία θα έχει επιπτώσεις όχι μόνον στη ράχη των ηλιθίων που την επιχειρούν αλλά στην ακεραιότητα μιας Χώρας η οποία εμπτύεται από τους επήλυδές της.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΟΔΟΥ...

     Η Ελλάδα οδηγήθηκε στην "ευρωπαϊκή" κηδεμονία από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος, ως εντολοδόχος της C. I. A., επέστρεψε για να εγκαθιδρύσει ένα αστυνομικό κράτος και να εφαρμόσει, πια, το ανθελληνικό πρόγραμμα καθυπόταξης ενός λαού στα υπερατλαντικά συμφέροντα. Μετά την επιστροφή του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξόπλισε την Αστυνομία Πόλεων (η οποία καθ΄ όλη τη διάρκεια της στρατιωτικής κυβέρνησης ΔΕΝ έφερε όπλα!) ενίσχυσε τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της με υλικοτεχνική υποδομή αντιμετώπισης διαδηλώσεων (επί "χούντας" ουδέποτε έγινε χρήση χημικών, τεθωρακισμένων οχημάτων -"αύρες"- κλπ) και έτσι η "Νέα Δημοκρατία" ξεκίνησε την εφαρμογή της υποδούλωσης των Ελλήνων στα αμερικανικά πρότυπα ελέγχου των κοινωνιών!

     Ο τρόπος διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αν και εξασφάλιζε δια της αστυνόμευσης την αποτροπή λαϊκών αντιδράσεων, εν τούτοις δεν εξασφλάλιζε τη κυβέρνηση Καραμανλή από το σοβαρό ενδεχόμενο της αντίδρασης του στρατού ο οποίος, ακόμη, ήταν φορέας εθνικών Αξιών καλλιεργημένων από το προηγούμενο στρατιωτικό καθεστώς. Έτσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, προνοώντας να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, σε συνεργασία με τον τότε υπουργό Εθνικής Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ, οργάνωσαν τη σκευωρία του "πραξικοπήματος της πυζάμας" ώστε να εξουδετερώσουν μέσα στο στράτευμα οποιοδήποτε στέλεχος θα μπορούσε, ενδεχομένως, να οργανώσει αντιδράσεις.

     Αν και ήδη το προδοτικό καραμανλικό καθεστώς ήταν εξασφαλισμένο με ένα λαό υπό αστυνομική καταστολή και έναν στρατό "ξεδοντιασμένο", ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, γνωρίζοντας τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε το σχέδιο διακυβέρνησης που θα εφάρμοζε, ευφυώς στράφηκε και προς την Ευρώπη ώστε να "οχυρώσει" ακόμα περισσότερο το καθεστώς του, εντάσσοντας την Ελλάδα στους ευρωπαϊκούς "οικονομικούς" μηχανισμούς και παγιδεύοντας τη χώρα στον ευρωπαϊκό έλεγχο!

     Η ένταξη, λοιπόν, της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. ή Ε.Ε. ή όπως κατά καιρούς το μόρφωμα αποκαλείται, υπήρξε ένα ακόμα τέχνασμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τη διασφάλιση των καθεστωτικών "νώτων" του και όχι μία κίνηση ωφέλειας της χώρας, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μία χώρα σα την Ελλάδα όικονομικά δε θα μπορούσε ούτε καν να σταθεί πλάι σε κολοσσούς όπως η Γερμανία ή η Γαλλία! Η χρεωκοπία της αδύναμης Ελλάδας μέσα στην οικονομία των παντοδύναμων ευρωπαϊκών κολοσσών ήταν προδιαγεγραμμένη από το 1974 αλλά τον καραμανλή τον ενδιέφερε κοντόφθαλμα η μακροημέρευση του καθεστώτος του και όχι η ευημερία της Ελλάδας!

     Αυτή τη στιγμή με τη διαρκώς επιδεινούμενη οικονομία της Ελλάδας μέσα σε ένα εχθρικό οικονομικό ευρωπαϊκό περιβάλλον, με φυσικό επακόλουθο τον επαχθή τοκογλυφικό δανεισμό και τη πείνα του Ελληνικού λαού τα πράγματα βρίσκονται στο απροχώρητο. Μία κυβέρνηση αγαθών, μεν, προθέσεων και με εμπειρία ελαχίστων ημερών προσπαθεί να πραγματώσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις ώστε να μην καταλήξει στα "κάρβουνα"! Με αφέλεια ...καλογραίας, η κυβέρνηση Τσίπρα νομίζει ότι τα στυλιστικά "επιχειρήματα" του επί των οικονομικών υπουργού της θα κάμψουν τις απαιτήσεις των δανειστών μας να ζητούν τους τόκους τους και συμπεριφέρεται ολοένα και πιο αμήχανα παρακολουθώντας τη μία μετά την άλλη τις "πόρτες" των Ευρωπαίων εταίρων να κλείνουν βροντερά στη "μούρη" της! Ο λαός, για πρώτη φορά φαίνεται να υποστηρίζει τη κυβέρνηση αλλά μέχρι πότε...;

     Η πρότασή μας προς τη κυβέρνηση: άμεση πρόκληση εσωτερικής επανάστασης με κατάληξη την αλύπητη προσαγωγή στη λαϊκή δικαιοσύνη των ενόχων που υπέγραψαν και ανέχθηκαν τα μνημόνια και τη παραδειγματική δημόσια τιμώρησή τους, κατόπιν δε αυτού την ταφή (μαζί με αυτούς) και των υπογραφών τους, με την ταυτόχρονη απελευθέρωση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή στραγγάλη! 

     Λαϊκό έρεισμα, μέχρι ...στιγμής, προσφέρεται και κάθε χρόνος που χάνεται απομακρύνει και αυτή την μόνη υπάρχουσα λύση!  

ΠΕΡΙ ...ΑΝΘΥΠΟΜΕΤΡΙΟΤΗΤΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ

     Σίγουρα ο Παναγιώτης Κονδύλης θα ανασυρθεί στις μνήμες των μελλοντικών Ελλήνων ως μία, ακόμα, χαμένη ευκαιρία δεξαμενής σκέψης που αγνοήθηκε... Ακόμα μία αστοχία της κοινωνίας των συγχρόνων γραικύλων να αδράξουν "σωσίβιο" κοινωνικής σωτηρίας αντλώντας από τη σοφία ενός καθαρού πνεύματος που, κατά έναν αξιοπρόσεκτο ...μέσο όρο, "ήξερε να βλέπει" αλλά και να στοχάζεται. Ο Παναγιώτης Κονδύλης είχε δηλώσει: "Εκπλήσσομαι αν κάποιος συμφωνεί μαζί μου!". Αυτό ακριβώς επαναλαμβάνει και το Ιστολόγιό μας επαναφέροντας στη μνήμη των αναγνωστών μας το προφητικό επίμετρο ενός έργου του: 

     Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή δικαιώματα των οποίων η κυρίαρχη άσκηση εξαρτάται από τη βούληση και τις αντιδράσεις τρίτων, ενώ παράλληλα η στάση της γίνεται όλο και περισσότερο παθητική ή αντιφατική. Η διακήρυξη «δεν παραχωρούμε τίποτε» δεν έχει έμπρακτο αντίκρυσμα όταν η χώρα εκλιπαρεί σε κρίσιμες ώρες τις μεσολαβητικές προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών ξέροντας εκ των προτέρων ότι αυτές θα πληρωθούν με παραχωρήσεις ή όταν αποσύρει χωρίς χειροπιαστά ανταλλάγματα το βέτο της για την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύοντας έτσι άθελα της πόσο είναι πιθανό να μετατραπεί σε δορυφόρο της Τουρκίας ακριβώς μέσω του «ευρωπαϊκού δρόμου» και της επιρροής των «ευρωπαίων εταίρων». Τέτοιες ενέργειες δεν είναι απλώς εσφαλμένοι ή έστω συζητήσιμοι χειρισμοί. Συνιστούν τα εύγλωττα επιφαινόμενα μιας βαθύτερης ιστορικής κόπωσης, μιας προϊούσας, ηδονικής μάλιστα παράλυσης.

     Στον βαθμό που η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, έφ' όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός.

     Απ' αυτές τις συνθήκες ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τούρκικου δυναμικού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό».

     Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον οποίο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια.

     Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες, που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους ίσως να καταρρεύσουν ακόμα και στην περίπτωση όπου θα βρεθούν μπροστά στη μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν έναν πόλεμο γιατί, αν o πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής, ποιός πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική;

     Οι ευρύτερες μάζες, καθοδηγούμενες από το ίδιο ένστικτο της βραχυπρόθεσμης αυτοσυντήρησης, έχουν βρει τη δική τους ψυχολογικά βολική λύση: το έθνος το υπηρετούν ανέξοδα περιβαλλόμενες γαλανόλευκα ράκη, οπότε το καλεί ή περίσταση, και έχοντας κατόπιν ήσυχη συνείδηση το κλέβουν μόνιμα με παντοειδείς τρόπους: από τη φοροδιαφυγή, την αισχροκέρδεια και τα «αυθαίρετα» ίσαμε τη χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας (ούτε το 50% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης!) και την κραυγαλέα ανισότητα ανάμεσα σ' ό,τι παράγεται και σ' ό,τι καταναλώνεται, με αποτέλεσμα την καταχρέωση και την πολιτική εξάρτηση του τόπου.

     Αν λάβουμε ύπ' όψιν μας μόνον όσα πράττονται και αφήσουμε εντελώς στην άκρη την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι πράττοντες, τότε φαίνεται να βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα, ώστε κανείς να μην έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν απροσμάχητες ανακουφιστικές εκλογικεύσεις («ελληνοκεντρικές» ή «εξευρωπαϊστικές», αδιάφορο).

     Τις τραγωδίες ή τις κωμωδίες, που μπορούν να περιγράψουν με τις αρμόζουσες αποχρώσεις αυτήν την ιδιαίτερη κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση, θα τις γράψουν ίσως άλλοι. Εμένα μου έρχεται στον νου η τετριμμένη, αλλά πάντοτε ευθύβολη θυμοσοφία: «όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται.»

Παναγιώτης Κονδύλης: «ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» (1997)

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ: 

ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑ...

     Μία εβδομάδα μετά και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει δώσει το "στίγμα" της: 

     Παρά το ότι είναι υποχρεωμένη να "λειτουργήσει" με τις δεσμευτικές "χειροπέδες" της 40ετούς Δεξιάς που προηγήθηκε (διότι και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καπιταλιστική Δεξιά υπήρξε!) ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε ότι  ά λ ω σ ε  ευφυέστατα το κάστρο αυτής της καταραμένης για την Ελλάδα "δεξιάς" νοοτροπίας, τη "ξεβράκωσε" και της πήρε και το "σώβρακο" αφήνοντάς την μέρα με τη μέρα "ξεβράκωτη".

     Ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύει μέρα τη μέρα ότι έχει πλήρη γνώση των ενδεδειγμένων κινήσεων ώστε να "ξεδοντιάσει" πλήρως τον πραγματικό ολετήρα της Κοινωνίας μας και προδιαγράφεται ότι θα τα καταφέρει!

     Η στρατηγική του, μέχρι στιγμής, αποδεικνύεται και εθνική και κοινωνική, πάνω απ΄ όλα ευφυής και αιφνιδιαστική και για τους δύο κυρίους τους αντιπάλους του, την Δεξιά και τη κομμουνιστική Αριστερά, που βλέπουν να τους αρπάζει τη "σημαία" από τα χέρια. Ήδη η ακροδεξιά Πινακοθήκη των Ηλιθίων απέμεινε χωρίς τη "σημαία" του Πατριωτισμού και η κομμουνιστική Αριστερά Λειψανοθήκη των Διασωληνωμένων χωρίς τη "σημαία" του επαγγελματία λαϊκιστή.

     Ως Έλληνες Πλατωνικοί (Εθνικοσοσιαλιστές, ή και ετεροπροσδιοριζόμενοι "Φασίστες", ή, Ναζί όπως με Τιμή αποδεχόμαστε) τηρούμε ίσες εχθρικές αποστάσεις από οποιονδήποτε επιχειρεί αναξιοκρατικά και μέσω πλειοψηφιών να καταλάβει την εξουσία και αποστρεφόμαστε σταθερά όποιον επιχειρεί δια της δημοκρατίας να κυβερνήσει, αρνούμενος την ΕΞΕΓΕΡΣΗ την οποία θεωρούμε μόνη ενδεδειγμένη οδό! Έτσι, τον Αλέξη Τσίπρα δεν τον ψηφίσαμε (όπως δεν ψηφίσαμε ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΝ) και δεν θα τον ψηφίσουμε (όπως δεν θα ψηφίσουμε ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΝ). Όμως, ο Αλέξης Τσίπρας είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα εκπλήξει και γι  αυτό τον χειροκροτούμε!