EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

Ο ΙΠΠΟΤΗΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

                    ...Οι καθως πρεπει ..αξιοπρεπεις, μικροαστοι καθε εποχης,

ηταν  παντα, η κοινωνικη,αναλωσιμη σαβουρα..

Η Κουλτουρα και η Ιστορια εξελισσονται μονον απο τους..τρελους..

                                                                                           Benito Mussolini..

..

Υπαρχουν λεξεις,οι οποιες πλαθουν αφηρημενες εννοιες,υφισταμενες,μονον, στην αναιμικη φαντασια.Ειναι εξορκισμοι των δειλων,στην απελπιδα προσπαθεια τους,να υποφερουν την τραχια πραγματικοτητα..Να εξωραισουν την εγγενη μικροσχημια τους,μια βιολογικη δυσοσμια,που αναδυεται απο καθε πυλη εισοδου και εξοδου,απο ενα σωμα,που δικαιωνει τον πλατωνικο ορισμο του σηματος,του ταφου.Ενας σωρος απο κνωδαλα,ενας αχανης σκουπιδοκουβας.Ενας υγροβιοτοπος απο αδενοειδεις  απορροες περιττων εκκενωσεων..Μια απο αυτες τις λεξεις,απανταται..στον..καθωςπρεπισμο..

.

Κριμα..ο ..δημιουργος του Κοσμου,επρεπε εξ αρχης, να κανει μια διακριση,ακομα και αναμεσα σε ανθρωπομορφες λασπομορφες..Σε πολλες εξ αυτων,θα επρεπε,,για  λογους ευδιακρισιας, να τοποθετησει τον πρωκτο,οχι πισω και κατω απο την πλατη,αλλα κατω απο το στομα.Και αυτο ειναι το πρωτο θανασιμο αμαρτημα ,ενα ..καλλιτεχνικο ολισθημα,το οποιο,επισκιαζει την, κατα τα αλλα, τερπωλη οαση,της επιγειου κοιλαδος των δακρυων και των αναστεναγμων..

.

Ο Ιπποτης ειναι η δικαιωση και η αποθεωση της κοσμικης αυτοαιτιολογιας.Ο μαζανθρωπος ειναι η προσωποιημενη αποτυχια και καταρρευσις της.Ο Ιπποτης ειναι η πυρινη πνοη,που διαπερναει τις εποχες,εφορμαται απο την πρωτολειο εμπνευση,απο τις αρχες της πρωτης εκρηξεως της συμπαντικης υλης.Ειναι η τηλαυγης Μαρτυρια της.Ο μαζανθρωπος ειναι το κατακαθι της.Ενας σκωρος,ιπταμενος στην αβυσσο.Η παγωνια του κενου..Η ερημια της αδειασματος..

.

Αν ο Ιπποτης,ταξιδευει στο χαος των χρονων,σαν ειναι μια αρμονικη μελωδια των αιθερων,ανακρουομενη απο τις φιλοπαιγμονες Μουσες και τα Αερικα,εν χορδαις και οργανοις,ο μαζανθρωπος,ειναι μια ηχητικη,ασεβης ασυμμετρια,αναμεταδιδομενη απο τα αμβλωματικα σπαραγματα,εν ..πορδαις και οργανοις..Η Φυσις,εκανε για παντα ενα πικροχολο αστειο,το οποιο καταληγει σε ενα ανεκλαλητο δραμα..αισθητικης παρεκτροπης.

.

Στην αυτοτεμαχιστικη πανδαισια ενος σαρκοβαρους εκτρωματος.Απο την ατυχη γεννηση του,μεχρι την τελευτη,ο μαζανθρωπος,εμπλεγμενος σε εναν ακενωτο βοθρο ,αναπνεει,επιβιωνει,αναπαραγεται σε ξεφρενους ρυθμους ,οπως ο αναβατης στον θεαματικο γυρο του θανατου.Φιλοδοξια του ειναι, η ταχεια προσκρουσις του στον τειχο.Η εκτιναξις του ζαλισμενου κρανιου του,στα χερια των θεατων.Και αυτοι,ομως ,θα το πεταξουν,με αηδια,στον ακαλυπτο χωρο της εξεδρας..

.

Ο Ιπποτης ειναι παθιασμενος εραστης των αιωνιων,μοναδικων του εχθρων.Του Θανατου και του Διαβολου.Με εντολη απαραγραπτη απο την αμειλικτη Φυσικη του Φυτρα,καλπαζει με γενναιοτητα,με σφοδροτητα,με κινδυνολαγνεια,στην συναντηση με την φρικτη του Μοιρα.Ως πανοπλος Πολεμιστης και οχι ως Επαιτης..Σαν Αετος,με καθαρο βλεμμα και αγριο ενστικτο,ξεσχιζει τους ουρανους,σμιγει με την μητρα των νεφελων μετουσιωνεται στην τρομερη Ηχω των αστραπων,χυνεται στην γη,σαν παφλαστικη βροχη καθαρσεως.

.

.Οι βροτοι τρομαζουν και επιστρεφουν στις ριζες τους,να καλυφθουν.Γινονται και παλι σκωληκες ,.γλειωδη ερπετα,τα οποια σερνονται.Φοβουνται την ματια του επελαυνοντος αετου.Μια ματια,με αρπακτικα ,αδιστακτα νυχια..Και αυτην την ταπειωντικη πορεια τους,στην αποφυγη της βαρειας Σκιας των χαλυβδινων φτερων του αιμοβορου Αετου,,τα τελευταια δυο χιλιαδες χρονια,τα ενσαρκα μαζικα δυστυχηματα, την ονομασαν...χριστιανικη ηθικη..Μια δολοπλοκια των αιωνιων δραπετων των κοιμητηριων..

.

Ενα πυθαρι,στην επιφανεια του οποιου,επιπλεουν τα ξερατα και οι εκκρισεις των παχεων εντερων,αναριθμητων γενεων περιφερομενων πτωματων και αταφων λειψανων.Η διακαης επιθυμια τους,να ψοφησουν ταχυτατα,μη αντεχοντας τον ανακυκλουμενο ρυπο τους,ο βασανισμος τους για τα ανεκπληρωτα ενστικτα τους,η αναπηρια τους ,να ικανοποιησουν τις αμετακλητες στρατηγικες προσταγες τους,η ζηλοφθονια τους για ανωτερες μορφες ζωης..η χυδαια υποκρισια για την..οιωνει πληρωση της δυσβαστακτης υποστασεως τους...με την μεταφυσικη αποδραση.

.

Ολα αυτα,επενδεδυμενα με τα διατρητα ρακοφορεματα της χριστιανικης ιδεολογιας.Η αλυσιτελης αποπειρα ,να πεταξουν απο το δυσμορφο προσωπο τους,την ασφυξιογονο μασκα της φυσιοβιαστικης τους ανεπαρκειας.Η αναζητηση μιας ελεεινης παρηγοριας,στο εκτοκοσμικο επεκεινα.Η αγωνιωδης επισπευση της εξοδου τους,απο την ρημαγμενη ψυχη και το σαρακοφαγωμενο κορμι τους.

.

.Μια σπαρακτικη καταρα κατα της Υγειας,της Ερασμιοτητος,της Ευεξιας..Κατα της κοσμικης σκληρης ευταξιας.Η ιχνηλατηση ευρεσεως ενος Καιαδα,για να απορριφθουν στα ταρταρα του..Νιωθουν ,οτι η συμπτωματικη,μαζικη υπαρξη και η αχαλινωτη ανατροφοδοτηση της,δεν ειναι μονον ενα κακογουστο καπριτσιο της μοιρας,αλλα και ενα ασυγχωρητο λαθος,το οποιο επιδιορθωνεται οχι αποκλειστικως,με την στιγμη του θανατου,αλλα και..απολαμβανεται...με καθε λεπτο της βρωμικης αναπνοης τους,τυλιγμενης στους πυκνους καπνους των αυτοτυραννικων αναθυμιασεων..Ενα πανδαιμονιο συνεχους αυτοκτονιας,με μοναδικη ..χαρα,την συντομη ημερομηνια ολοκληρωσεως της..

.

Ο Ιπποτης,πασης εποχης, περιφρονει τις ..αξιες των οχλων.Λοιδωρει την..ευτυχια αλλα και την δυστυχια.Σχετλιαζει την καθεστωτικη τροπη των μαζικων, κοινωνικων και οικονομικων πραγματων.Αδιαφορει για το κερδος και την απωλεια.Θεωρει τον αισχροτερο τροπο θανατου και εξευτελισμου, την ενταξη του στο..εργασιακο πλαισιο του..οχταωρου..Αισθανεται αποτροπιασμο για καθε μορφη ..μισθοδοσιας.Φτυνει την λογικη των ..καθως πρεπει εμμισθων σκλαβων.Αφοδευει με την αθωοτητα ενος νηπιου,στα ταμεια πληρωμης και στα συσσιτια των δουλων...στα δικαιωματα τους και στις υποχρεωσεις τους.

.

Δεν δεχεται να συγχρωτιζεται με τους συρφετους.Δεν αντεχει να μυριζει την ιδρωμενη μιζερια τους.Δεν υποφερει να αντικρυζει τον εγκιβωτισμο της κακομοιριας τους σε μαζικα κλωβια.Σιχαινεται να βλεπει το σφιχταγκαλιασμα τυμπανιαιων ψυχρων κουφαριων,τα οποια λαχταρουν,κατι που η φυσις τους,τους εχει στερησει..την θαλπωρη .Το γενετικο συμβολαιο με το πεπρωμενο του,ειναι σαφες..Η, η απολυτη κυριαρχια επι των μαζων,η,η πληρης απομονωσις του,απο τις αρπαγες της ψοφοδεους τους μολυνσεως..Κατα τας εποχας..και κατα τας απαιτησεις των....

.

Ο Ιπποτης ειναι ενας Ηρως.Οχι ακροβατικων επιδειξεων και αστραφτερων παραστασεων,στην αρενα της καθημερινης τριβης και χοανης.Ειναι Ηρως,διοτι ειναι Προσωπικοτης.Περα απο τον χρονο.Γευεται ,αεναως,τις δροσοσταλιδες,που μοιραζουν αφειδως, απο την πρωτη σχηματισμενη ακρογιαλια του συμπαντος,οι εκτυφλωτικες ριπες της πρωτοφανερωτης ηλιακης καταιγιδος.Λουζεται στους φλοισβωδεις αφρους της ιερας κτηνωδιας ,και συγκλονιζεται απο τα αφθονα κυματα των μυστηριακων κελευσματων της..Δεν περπατα,ουτε ερπει στην ζωη...λικνιζεται χαριτοβρυτως, και πεταει στους ουρανους της ασυλληπτου,για κοινους θνητους,τραγικοτητος του..

.

Η συναρπαστικη σφραγιδα ,αυτου του σπανιου,ευγενους ανθρωπινου τυπου,αφηνει παντα ανεξαλειπτα και αψευδη,τα χναρολογηματα του,στην Ιστορια,στην Φιλοσοφια,στην Ποιηση,στην Επιστημη..Σιγουρα εκατομμυρια ..τουριστικων θλιβερων πλασματων,τα οποια συμπτωματικως ..ειδαν λιγο φως..εξω απο την ζοφερη μητρα,που τους εκτοξευσε..και εισηλθαν ..για να εξελθουν.. σε αυτον τον πλανητη,δεν μπορουν να συγκριθουν ,ουτε με με ενα κλασμα δευτερολεπτου,με την δραματικη περιπετεια της μεστης ζωης,ενος Αλεξανδρου,ενος Πλατωνος,ενος Αισχυλου,ενος Δαντη,ενος Γκαιτε..ενος Βαγκνερ..

.

Στα 1513,ο υπεροχος χρωστηρας του Duerrer,αποτυπωνει με αφοπλιστικη,μελαγχολικη επιθετικοτητα,αυτον τον αιωνιο Ιπποτη,το εκμακτρον του οποιου,επηρεαζεται απο τις επιρροες της εποχης του,αλλα προβαλλει το προπλασμα της ιδανικης και ξεχωριστης Ρατσας μεγαλοπρεπους Ανθρωπου..Στην εικονα,αντικριζουμε εναν θωρακισμενο Ιπποτη.Διακρινεται ο απαισιος Θανατος,με την χαιρεκακη κλεψυδρα του χρονου,αλλα και ο τερατομορφος ...Διαβολος..Στα ποδια του ιππου,ενας συμπαθης,πιστος σκυλος...

.

Το βλεμμα και η πορεια του καλπαζοντος Ιππεως εχουν την σταθεροτητα των αειχρονων και υπερχρονων ενστικτων της μαχητικης αποφασεως,της αμετακλητου ηρωικης εντολης, ευανδρου αναμετρησεως με τις προκλησεις του πεπρωμενου..Αμυδρες ανταυγειες ουτοπικων πολιτειων και τοπιων,ελλοχευουν στο βαθος...Αιωρουνται σαν αδιορατες φωτοσκιασεις, οι Αρετες και το Ηθος του.Μια μαγικη ατμοσφαιρα ερωτικης αποθεωσεως της μοναχικης Ανδρειας.

.

Ο Ηρως ειναι μονος..με την αποστολη του..με τον προορισμο του...προσπερνα περιφρονητικα τα εμποδια της μοιρας,αν και ξερει την συντριπτικη επανακαμψη τους..Σαν να περιμενει καρτερικα την λαμψη ενος κεραυνου..στα φρικτα σπλαχνα του οποιου,θα σμιξει με τους μοναδικους ,προαιωνιους εχθρους του...τον Θανατο και τον Διαβολο..Και αυτη ειναι η αγεφυρωτη διαφορα του Ηρωος ,με τον χαμερπη μαζανθρωπο..Ο Ηρως ζει...ο Μαζανθρωπος επιβιωνει...Ο Ηρως πιπτει ανδροπρεπως στο φοβερο πεδιο της μαχης..Ο Μαζανθρωπος ..ψοφαει..βυθισμενος στην κοπρια της χωματερης του....

.

Πατριδα του Ηρωος ειναι το βουνο,το αλσος,τα καταρραχια,τα ηφαιστεια.Πατριδα του Μαζανθρωπου ειναι η Σκωραμιδα..οι αποπατοι..τα μαζικα πτυελοδοχεια της Φυσεως...Για αυτο..και καθε θανατος,ειναι παντα μια επιστροφη..ενας επαναπατρισμος.

.

                                                                    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ