ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ.
ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ ΜΕ ΤΟΝ
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ
..Να απαγχονιστούν
,άπαντες οι ενήλικες της αγνωμόνου πολιτείας,καί να προσφερθεί η εξουσία στους
εφήβους... .
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ.
.
.
Με ασυνήθιστη ευλἀβεια και προσμονή ο Νἰτσε συνάντησε τον
Ηράκλειτο.Μία επαφή,που γίνεται σπάνια.Είναι μία από τις συμπτώσεις και συγκλίσεις
αδυσώπητων κεραυνοβριθών,εγκύων νεφελών ,που σχηματίζονται από την άγρια
εξανέμωση τρικυμιωδών ωκεανών.Τα κύματα τους ,αφρίζουν σε κάποιες
λησμονημένες,απόκοσμες νησίδες.Διάσπαρτες στον χρόνο..
.
Σε μοναχικές
ακρογιαλιές ,όπου η καλπάζουσα,αιολική σφοδρότητα τους,αποκτά την οργή αλλά και
το ηδύπικρη ριπή, τρομοκρατικής αύρας,φοβερών προφητών καί ερημιτὠν.Τότε, το
πεπρωμένο των θνητών γεύεται την
ζαλιστική αλμύρα από τούς υετούς μιάς σπαρακτικής καταιγίδος,πάντα φονικής..Και
οι προφητάνακτες της μιαρής αναξιότητος τους,τούς δίνουν, με χαραγμένο στα
χλωμά χείλη τους, το αθώο χαμόγελο ενός βρέφους, την χαριστικἠ βολἠ,στα
τρεμάμενα σάρκινα ρημάδια τους...
.
Ο Γερμανός φιλόσοφος,μετά από μία εξαντλητική περιπλάνηση
,στούς αιθέριους κήπους της αρχαίας ελληνικής στοχαστικής βιωματικής καί εφόσον
δοκίμασε τούς γλυκούς καρπούς των ιδεαλιστικών ανθέων και σαν μέλισσα απήλαυσε
την ευχάριστη γύρη τους..τελικώς θα την φτύσει.Ακόρεστος και λιμασμένος για
λιονταρίσα τροφή,αχὠνευτη σαν κοφτερή πέτρα,θα ξαποστάσει,ξαφνικά,σε έναν
λόφο,έξω από την Έφεσο,δίπλα στον Ναό της Αρτέμιδος..
.
ΣΤΗΝ ΣΤΑΧΤΗ ΑΝΙΧΝΕΥΤΑΙ ΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΤΡΟΧΙΑΣ..
..Με το αλἀνθαστο ένστικτο τού μονήρους περιηγητή,θα νιώσει
να τον πλησιάζει μιά βαρειά Σκιά..Ένας Γέροντας παράξενος.Έκπληκτος ο πρεσβύτης
θα απορήσει γιά τον απρόσμενο επισκέπτη του.Ξαφνικά,θα τυλιχθούν στην αγκαλιά
της δροσιάς τού δέντρου της επιγνώσεως.Θα καθἠσουν,υπό την σκιά του ,μαζἰ, γιά
αιώνες.Ὀμως δεν θα ανταλλάξουν ούτε μἰα λέξη.Ποιἀ είναι η σημασία των
λέξεων,όταν μία φωτιά συναπαντἀ το προσάναμμα της......Η μοναδική διαλεκτική
τους επικοινωνία,είναι η άσβεστη πυρκαγιά..
.
Η διαλεκτικἠ της αδιάλειπτης βίας των αντθἐτων,ο αείρροος
δωρικός χορός τού πολέμου,η φρικτή διαπάλη των ενυπαρχουσών,οντολογικών
αντινομιών ,η αρμονική ένωσις των φανομενικών αντιφάσεων στην ασίγαστη πυρά του
κοσμικού γίγνεσθαι ,σε ἐναν αδιἀπτωτο συμπαντικὀ οργασμό δημιουργίας και
καταστροφής,η φωτιά πού λυτρώνει και συντρίβει ,το τραχύ κύτταρο ,που σκορπά
κάθε μορφή ζωἠς αλλά και θανάτου, στην ατελεύτητη τροχιά σαρωτικών,απερινοήτων
αναγκαιοτήτων..,.
.
Ὀλα αυτά, τα πυρίκαυστα σίδερα αληθειών,σφυρηλατημένα στο
εργαστήρι του Ηφαίστου, δεν μπορούν να διατυπωθούν σε συμβατικές φράσεις.Μόνον κἀποια,αμυδρά,
ηχητικά υπονοοὐμενα τους.Καἰ σε μία μόνον στιγμή.Όταν από τα κάθυγρα σπλάχνα της τρομερής αστραπής
,ξεπετάγεται ἐνας βάρβαρος αετός ,από τα φτερά τού οποίου,ξεχύνεται άφθονο αίμα
και δάκρυ, καί στα γαμψά νὐχια του,κρέμονται
σαν τροπαιοφόρες αρμαθιές,ένα
προς ἐνα,τα ταπεινωμενα, ξεσχισμένα κρἐατα αναρίθμητων πλασμάτων.....
.
ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΠΛΑΘΕΤΟ ,ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ..
.
Αυτό το όραμα Αποκαλύψεως,την αδήριτη πεμπτουσία του παντός
και του τἰποτα,το αντίκρυσαν από κοινού ,οι δύο ομοτράπεζοι ,σε ένα συμπόσιο
μέθης καί ιλλίγγου.Πέρα από τον χρόνο.Αλλά και βυθισμένοι στην πανδαισία της
λάβας, στην καρδιά του ηφαιστείου του αειρρύτου μυστηρίου της πλάσεως.Αν ο
κόσμος δεν ήταν κατασκευασμένος κατά φαντασίαν από τον Ιεχωβά,αλλά από τον
Ηράκλειτο,ο Νίτσε θα ήταν ο παράκλητος απεσταλμένος και κήρυξ του..
.
Καί θα κατέβαινε όχι από το επάρατο όρος Σινά,αλλά από τον
θεοβἀδιστο βουνό της Εφέσου,κραδαίνοντας τις πλάκες των εντολών του,σμιλευμένες
από την σμίλη τού μακαρίου πάθους της ανδροπρέπειας καί της παλληκαριάς των
ευγενών εκμάκτρων της συμπαντικής, φιλοπαίγμονος εξαλλὀτητος..
.
Ο πυρήν του παντός είναι η φωτιά.Αενάως
αναπτόμμενη,αναρριπιζόμενη. Σβύνει αλλά καί επαναφλογίζεται. Μεταμορφώνεται και
μεταστοιχειώνεται.Αυτοφυής καί αειπάρθενος.Στην πρωτόλεια σπίθα της,υπάρχει το
κἐλευσμα του μοναδικού ,πολλαπλώς εφαρμοζομένου Νόμου.Η σύρραξις.Ο διαξιφισμός
των αντικρουομένων δομικών των όντων,στα οποία υφίσταται η ευάρμοστη αρχή της
κοσμικής λειτουργίας.Ο Ηράκλειτος θα αποκρυπτογραφήσει τον πρωτογενή δίσκο του χαριτόβρυτου καί
αείδοτου αθύρματος του κοσμικού Λόγου...Καί ο Νίτσε ,ως θιασώτης του,θα τον
χαρτογραφησει στην άβυσσο των στοχασμών του.
.
Η ΠΥΡΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΡΟΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ..
.
Με όπλο την αφοπλιστική διαίσθηση του.Με το χάρισμα της
ανδρείας του μοναξιάς.Ο Νίτσε θα το αφομοιώσει και θα το γονιμοποιήσει στην
μήτρα της εκηρηξιοτραφούς εμπνεύσεως στις επτά,μονάκριβες μοναξιές.Ο Ηράκλειτος
σε κάποιο απο τα ζεστά ιωνικά παράλια.Ο
Νίτσε σε ένα σκοτεινό ,χιονισμένο δάσος..Η γέφυρα,που τούς συνδέει είναι
διαχρονική αλλά και υπερχρονική..Άλλωστε ,το πύρ ,στα σκαμπρόζικα παιγνίδια
του,δεν έιναι μόνον θάλπος αλλά και ψύχος.Δεν είναι μόνον θερμότητα ,αλλά και
παγωμένο νάμα...
.
Ως μύστης της κοσμοιδέας του Ηρακλείτου,ο Νίτσε διασαλπίζει
το μαυλιστικό σύνθημα της.Λιτό και ξεκάθαρο.Το γίγνεσθαι ,εμπεριέχει την
εξέλιξη της συνεχούς πολεμικής αναμετρήσεως.Όχι ως θεωρία.Ως αειγονος πράξις,
οργιώδους διονυσικακής τραγωδίας.Καταλυτικής καί ανελέητης.Δημιουργικής καί
ολέθριας...
.
ΑΕΙΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΑΣΤΩΡ Ο ΚΟΣΜΟΣ..
.
Στον πυρήνα,δηλαδή στην γενετική πυρά των πλασμάτων,υπάρχει
από την ώρα της μοιραίας εγκαταβιώσεως τους,τα βασικά συστατικά της
αντιθετικότητος.Σφιχταγκαλιασμένα σε αδιάλυτο αχώριστο σύμπλεγμα.Από τα αστέρια
,μέχρι τα φυτά,τα ζώα ,στο ειδεχθέστερο
κα δυστυχέστερο κτήνος,στον άνθρωπο..μέχρι και στα ποτάμια,στἰς θάλασσες σε
κάθε τι,που κινείται στο χάος ,γεννιέται από αυτό καί καταβροχθίζεται από
αυτό...Η..αλάστωρ,πολύμορφος,συγκρουσιακή παλιγγενεσία ..δεν είναι επλογή,αλλά
γενετικός κωδικός του Σύμπαντος.
.
Ο ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΡΗΚΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ.
.
Τα ύδατα της θαλάσσης μπορεί να είναι ψυχρά,αλλά και ζεστά.Ο
αήρ το ίδιο.Στο ίδιο ποτάμι,δεν θα μπείς ποτέ δύο φορές.Οι ροές του,συνεχώς
αλλάζουν.Οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη,από τον χειμώνα στο θέρος.Τίποτα
δεν παραμένει σταθερό..Μόνον μία ουσία, επιδερμικώς μετατροπαλιζομένη. Η
αχόρταγη σύγκρουσις..Ακόμα καί στην κορυφή του ζωικού βασιλείου ,στο
αξιοπερίεργο είδος του συμβατικού ορισμού των ανθρώπων,η κοσμικἠ αρχή της
συζευκτικής αντιπαλότητος,καταγράφεται στο συνειδητό καί υποσυνείδητο επίπεδο τους.
Στην αντίληψη,στο συναίσθημα,στην βούληση τους,στην
συμπεριφορά τους,με το φρικτό πανόραμα
στο πολύχρωμο καλειδοσκόπειο της αγἀπης,του μίσους,της συμπάθειας ,της
αντιπάθειας .Καί στην ιστορική τους διαδρομή με τις εναλλασσόμενες περιόδους
της ατομικής και κοινοτικής υφέσεως και
αναφλἐξεως των παθών και των αξερίζωτων ορμεφύτων τους..Αυτό το σκηνικό
παραμένει για πάντα το ίδιο...
.
ΗΡΩΙΣΜΟΣ, Η ΚΑΤΑΦΑΣΙΣ ΤΗΣ ΑΝΕΛΠΙΔΟΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΒΙΑΙΟΤΗΤΟΣ.
.
Ο Νιτσε θαυμάζει την ηρωική συνειδητοποίηση καί αψιμιθίωτη
κατάφαση της αρχεγόνου κοσμικής δριμύτητος στο παλαίφατο ΄Εθνος των
Ελλήνων.Στην απαράμιλλη τραγική αίσθηση της μέθης του κινδύνου,του πολέμου ,του
αθλητισμού, της επικής ποίησεως,στην ματωμένη κονίστρα των μύθων και τού
Θεάτρου τους.Στην φιλοσοφική ηρακλειτική μετάπλαση της συμπαντικής αμείλικτης
μαχης, στον κώδικα της ρεαλιστικής ωμότητος.Στην περιφρόνηση της μεταφυσικής
παραμυθίας.Στην λοιδωρία της δυαδικής ψευδαισθήσως,περί υπάρξεως..άλλου
κόσμου..ως ασύλου γιά τούς αδύναμους καί τούς δειλούς...
.
ΚΑΘΕ ΖΕΣΤΗ ΜΗΤΡΑ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΚΡΥΟΣ ΤΑΦΟΣ.
.
Αυτός είναι ο Κόσμος.Αυτοί είναι οι κανόνες τού
παιγνιδιού,γιά βροτούς και ..Θεούς.Γιά ανθρώπους,πιθήκους,γιά σκουλήκια καί
ερπετά..Γιά ιέρακες και σαύρες.Γιά φυτά και έντομα..Γιά τα αστέρια καί τούς
γαλαξίες..Γιά τα πάντα..Η αρμονία ,η οποία διακρατεί την αλληλουχία και την
ευταξία του σύμπαντος δεν είναι η ειρηνική,φιλολογική συνύπαρξις,αλλά η σφοδρή
διαμάχη..Μία ελκτική πυρίπνοη δύναμις,η οποία λαμβάνει καί την ισχύ της
απώσεως.Γεννάει,γιά να σκοτώσει..άλλη μοίρα δεν υπάρχει..Κάθε ζεστή μήτρα ζωής, είναι καί ένας κρύος τάφος
θανάτου..
.
ΔΥΟ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ....ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ
.
Ο Νίτσε με την αφοπλιστική διορατικότητα του,στην ιστορική
αντιμετώπιση της κοσμικής περιπετείας,θα στιγματίσει δύο ανεπιτυχείς απόπειρες
δολοφονίας των ηρακλειτικών απεικασμάτων της αιωνίου στυγερής αλήθειας.Καί δύο
επίδοξους φονιάδες..Τον Σωκράτη και τον Χριστό.Στον πλατωνικό Σωκράτη θα εντοπίσει σημειακώς, φυματικές κηλίδες αιγυπτιακών και
ασιατικών επιδράσεων στην εξαντλημένη φαρέτρεα
τού κουρασμένου και παρηκμασμένου Ἐλληνος, ο οποίος με την αφαιρετική
ορθολογιστική μέθοδο ,προσπαθεί να εξηγήσει το φύσει ανεξήγητον..αντί της
τραγικής του ανέλπιδος βιώσεως..
.
Αλλά και να κατασκευἀσει την, αγαθών προθεσεων,
ζαχαροπλαστική της ..ψυχικής ατομικής αθανασίας και την φρούδα αναμονή μίας
διαφορετικής μεταγιήνου και μεταιστορικής ..ζωής,με προσδοκία ανταμοιβών και
κολασμών από κάποιο εκτοπλασματικό φάντασμα,που απεκάλεσε Δαίμονα..Θεό..με τον
οποίο επικοινωνεί δια της ατραπού εννοιολογικών τεχνασμάτων ,επιπλάστου
δοκησισοφίας, αυθυποβλητικής παραισθήσεως στο ναρκωτικο της περιφήμου
συνειδησιακής γνώσεως του ..καλού και τού κακού καί της παραληρηματικής
μετασχέσεως των ιδεαλιστικών υπεκφυγών,ως πολίτης [[sic]]τού ..κόσμου..
.
ΣΩΚΡΑΤΙΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑΙ ΠΤΗΣΕΙΣ...ΝΙΤΣΕΙΚΗ ΕΞΕΛΕΓΞΙΣ ΤΟΥΣ,ΥΠΟ
ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΙΚΟΝ ΦΑΚΟΝ.
.
. Ο Σωκράτης ,κατά τον Νίτσε,άνοιξε μια σαγηνευτική παγίδα
διαχωρισμού της εγγενώς συναμφότερου και αενάως συνυφασμένου κοσμικής
μετουσιώσεως ,η οποία θα μείνει εσαεί.εκτός νυμφώνος οποιασδήποτε επιφανειακής
ηθικιστικής αξιολογήσεως..Διότι η πτωχοτάτη ..λογική, πάντα βραχίων εκτελέσεως
των συλλήψεων των ενστίκτων,δεν θα μπορέσει ποτέ να κρίνει την ηθική του
σεισμού και της φωτιάς..του κεραυνού καί του κατακλυσμού..Δεν θα δυνηθεί ουδἐποτε
να αφανίσει τα ζωικά ἐνστικτα .Καί πράγματι, ο μόνος υφιστάμενος άνθρωπος,ο
ιστορικός, με αίμα καί νεύρα,με πάθη και ορμές,παρά τούς
κατηχητικούς..διαφωτισμούς,εξακολουθεί να είναι ένα σαρκοδιψές αγρίμι,που
λαχταρά την τροφή του..Το ωμό κρέας της συνοματαξίας του..
.
. Σε έναν ευρυσχιδή πόλεμο ξεκοιλιάσματος
,αισθηματικου,οικονομικού,στρατιωτικού.μεταξύ..ατόμων,ομάδων,λαών.. ανδρών και
γυναικών..Αυτή είναι η Φύσις του..Αυτή είναι η Ιστορία του..Αυτή είναι η
άφευκτος Μοίρα του..Αυτή είναι η γενετική ,αρμονική του φρικιαστική συγκρότηση
του..Η ακόρεστη πυρά..ο κυτταρικός του πυρήν..με την σφραγίδα της Θυέλλης του
πεδίου του ηρωικού ανταγωνισμού και όχι της κοιμητηριακής ευδαιμονίας....
.
ΕΝΑΣ ΒΡΥΚΟΛΑΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ,ΣΩΤΗΡ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΔΩΝ ΠΑΝΤΟΣ
ΚΑΙΡΟΥ
. Στον Χριστό ,όπως τον περιγράφουν οι κοινοί απατεώνες
δυσαγγελιστές,ο Νίτσε,θα ακτινογραφήσει ,εναν μεταδοτικό βάκιλλο διαβρώσεως ,που μεταδίδεται σαν
πανούκλα στα κοινωνικά καί παμαφυλετικά κατακάθια της ρωμαικής εποχής,στα
περιθωριακἀ ρεμἀλια και στο ρυπαρό προλεταριάτο των σκλάβων.Μία διεθνιστική
αίρεση του εβραισμού,η οποία διά τού κινήματος τού Παύλου και τής
εκκλησιαστικής συμμορίας,εξαπλώνεται και συντρίβει οτιδήποτε υγιές,έχει
απομείνει,στα ερείπια τού αρχαίου ελληνορωμαικού πολιτισμο.
. Η διασάλπισις τού οίκτου γιά τον καχεκτικό,τον σακἀτη,τον
εκ φύσεως ποταπό δούλο,τον κακοσχηματισμένο ταπεινό επαίτη,τον ηλίθιο και αδαή
σκόρπιο όχλο των περισσευομένων υποστασιακών ναυαγίων της ζωής,δεν είνα τίποτα
άλλο,από την ύπουλη εκδίκηση της αρρώστιας κατά της υγείας,της βιολογικής
επιμείκτου δυσπλασίας κατά της εμφύτου ευεξίας..Της μπασταρδεμένης υποδεεστέρας
ράτσας κατά της ευγενούς..Η πλαστογραφία της αξίας κρίσεως καί διαβαθμίσεως ..
.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΛΙΚΗΣ ΥΠΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ,ΦΥΣΕΙ, ΑΤΑΦΩΝ ΝΕΚΡΩΝ.
.
.. Η ανατροπή της αριστοκρατικής ιεραρχίας Αρετὠν ,από την
φληναφηματική ισοπέδωση μίας ..ηθικής των φυσικών,μαζικών αποριμμάτων.Ο
χριστιανισμός είναι η συμπλεγματική καί κακοήθης ζηλοφθονία της ποικίλου
ασχήμιας κατά της ερασμιότητος..Η ιδεολογική εξέγερσις των σκουπιδοτενεκέδων
κατά των χειριστών τους..Η υποχθόνια υπονόμευση καί χυδαία ενοχοποίηση των
υγιών και μαχητικών ενστίκτων των αρχόντων από
τα φύσει ανδράποδα...
.
Το βασικότερο έγκλημα του χριστιανισμού ,όμως, έγκειται στην
πληθωρική αναπαραγωγἠ ασιατικὠν αντιλήψεων περί μεταφυσικής Θεότητος,περί
..άλλου κόσμου..περί ηθικιστικής αμοιβής καί καταδίκης κολάσεως γιά τούς
παραβάτες της θεολογικής τρομοκρατίας του Ιεχωβά.Στο μετερίζι της οποίας
,δεσπόζει η αμβλωματική ισότης πάντων των ανθρωποειδών δίποδων καταπατητών της γης,ενώπιον τού
αστυνομικού καί δικαστικού,αποτροπιαστικού θρόνου του....
.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ..
.
Ο Νίτσε είναι αφοριστικός.Σε αυτήν την υδρόγειο,υπήρξε μόνον
ένας Χριστιανός.Καί αυτός, πέθανε στον σταυρό.Ηταν ο Χριστός..Καί έπεσε με
ατιμωτικό τρόπο.Δεν υπεράσπισε ούτε καν τον εαυτό του..Αφέθηκε να παραδοθεί σαν
αρνί στούς διώκτες του,προσηλωμένος στο κήρυγμα του, περί απαρνήσεως τού
κόσμου,της ιστορίας .της ωμής πραγματικότητος...Περί ευνουχισμού των ζωτικών
ενστίκτων επιβιώσεως,υπερηφάνειας καί μάχης.Εν όψει τού αοράτου Βασιλείου των
αύλων ,μετασαρκικών φαντομάδων....
.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΛΙΤΩΝ ΜΥΔΡΑΛΛΙΩΝ..
.
Η ηρακλειτική διαλεκτική του πολέμου των ενδοπυρηνικών
στοιχείων των όντων,αλλά καί ώς επέκταση
της αναμετρήσεως, καί των ιδίων των πλασμάτων,ως κινητηρίου δυνάμεως της
κοσμικής τροχιάς είναι σκοτεινώς απέριττη..Το
καθ΄εαυτόν Α πράγμα ή Ον,εμπεριέχει μέσα του,αντίθετες συγκρουόμενες
εκδοχές καί ανειρήνευτες,ασύνορες ροπές,άρα καί στοιχεία του Β.Η διαρκής
αντιπαράθεσις τους,θωρακίζει την βιαία εξέλιξη τους...Σε ευθεία αντίστιξη με
την αριστοτελική λογική,η οποία επηρέασε καί την δογματική των εκκλησιαστικών
..πατέρων ,,συμφώνως προς την οποίαν,το καθ΄εαυτον Α..δεν δύναται να είναι καί
Β....
.
Η ΜΕΤΑΣΑΡΚΙΚΗ ΦΕΝΑΚΗ ΚΑΙ Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΜΕΦΥΤΩΝ ΒΙΟΥ ΚΑΙ
ΤΕΛΕΥΤΗΣ
.
Επομένως ο Θάνατος δέν είναι η αυθύπαρκτος αντίθεσις της
ζωής ,αλλά η ευαρμοστική της ολοκλήρωση.Διότι,καί τα δύο συστατικά
περιλαμβάνονται στην πυρηνική οντολογική πεμπτουσία Εσαεί..Αλληλομαχόμενα,αλληλοσυμπληρούμενα,αναρριπιζόμενα,καταστρεφόμενα
,αναγεννώμενα.. πάντα, αρρήκτως
συνδεδεμένα..Όπως καί η λεγόμενη ..ψυχή,δεν βρίσκεται σε ένα αυθυπόστατο
επέκεινα,ανεξάρτητο της κοσμικής ανελίξεως,αλλά φωλιάζει, ειδικότερα, στην
βιολογική σύμπηξη των οργανικών,εμβίων όντων..
.
Ο ,κυριαρχικός Λόγος της αυτογενούς, κοσμικής ευρρυθμίας του
Ηρακλείτου και η εμβριθής κυοφορία του,από τον Νίτσε,δεν είναι ένας,βιβλικός
προσωπικός ...Ιεχωβά,αντιληπτός καί.. έπαφος
ακόμα καί στις ..ευαίσθητες,διψασμένες γιά ..σωτήρια λύτρωση, ψυχές των
οιωνεί ανθρωπομόρφων Ζουλού καί Μάου--Μάου,αλλά ένα αντικείμενο μυητικής
προσπελάσεως γιά ολίγους και εκλεκτούς....
.
ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝΑ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ
.
Αναντιλέκτως καί ο Ηράκλειτος καί ο Νίτσε στην πολιτειακή
τους Ιδέα,ήσαν βαθύτατα αντιδημοκράτες, οχλοσαρκαστές και οραματιστές, τηρουμένων
των εποχών και αποχρώσεων, αριστοκρατικών, αυστηρώς ιεραρχικών πολιτευμάτων. Ο
Ηράκλειτος, γόνος παλαιάς αριστοκρατικής οικογενείας ,δεν ανεμείχθη στα πολιτικά
δρώμενα της Εφέσου,προτιμήσας να ζεί απομονωμἐνος σε ἐνα βουνό,κοντά στον Ναό
της Αρτέμιδος...
..
ΕΣΑΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ...ΚΟΨΤΕ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΑΣ..
.
Παρά τις εκκλήσεις των κατοίκων της πόλεως ,οι οποίοι σε
στιγμές κρίσεων,αναζητούσαν την καθοδήγηση του,αναγνωρίζοντας την βαθύνοια του
και την σοφία του,ο Ηράκλειτος,τούς απέπεμπε ,με την στοργική παρότρυνση ..να
κόψουν τον λαιμό τους,εφόσον στην δημοκρατική τους παράνοια,κατεδίωκαν τους
αξίους, αρίστους..καί να λάβουν τα επίχειρα της βλακείας
τους...Επισημαίνοντας,ορθώς,γιά άλλη μιά φορά την εύγλωττη αποστομωτική ρήση
του..Οι μάζες,είναι σαν τα κτήνη..τρώνε καί πίνουν,ζούν σαν κτήνη..Θα πρέπει να πεταχθούν τα άψυχα κορμιά
τους,στις κοπριές..
.
Καί ο Νίτσε ως μοναδική διέξοδο από την μαζική αβελετρία και
ηλιθιότητα της αστικής,καπιταλιστικής δημοκρατίας των υπανθρὠπων, των ημερών
του,διεκήρυττε τον ολικό αποκλεισμό των τυχάρπαστων όχλων από την πολιτική λειτουργία
[[αλλά,ορθώς καί τον βιολογικό τους άτεγκτο έλεγχο ]]καί την εδραίωση της
πολιτειακής κατισχύσεως από την ευγονικώς καλλιεργηθησομένη αριστοκρατία του
Αίματος και του Πνεύματος...
.
ΠΙΘΗΚΟΣ ..ΑΝΘΡΩΠΟΣ...ΘΕΟΣ...ΚΑΙ ..ΤΟΥΜΠΑΛΙΝ..
.
Πίθηκος...Ἀνθρωπος..άλκιμος καί
ευσταλής..Υπεράνθρωπος..Θεός..[[ουχί εν τη εννοία του ..μεταφυσικού]].Βαθμίδες
εξελίξεως καί στάδια ιδανικής,ευκταίας πορείας γιᾱ τα δῡσμοιρα ανθρωποειδή..Καί
σε αυτό το νευραλγικό σημείο ,,Νίτσε και Ηράκλειτος ,διασταυρώνουν διαλεκτικώς
τα αιχμηρά ξίφη τους..συγκλονίζοντας τούς ουρανούς των αιώνων...᾿᾿
.
Όμως η διαδρομή της παρηκμασμένης χύδην ανακυκλουμένης
μαζικής,παμμείκτου ανθρωπίλας και βιολογικής σαπίλας,με καννιβαλική,δημοκρατική
μανία ακολουθεί την υπέλιξη..την ακριβώς αντίστροφη πορεία...Θεός...Υπεράνθρωπος...Πίθηκος....
Αλλά καί ακόμα..ένα
σκαλοπάτι...Γάιδαρος...Μουλάρι...Διότι,όπως έλεγε ο μέγας Ηράκλειτος...
.
ΓΙΑ ΤΑ
ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ, ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΑΧΥΡΟ..ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΟΥΣ......
.
.ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ...
.
Ο Νίτσε καί ο Ηράκλειτος έχουν ακόμα ένα κοινό επίπεδο
τραγικότητος..εφαμίλλου, τού ιδιάζοντος καί αστραπηβόλου πνεύματος τους..Ο
Νίτσε πεθαίνει παράφρων ..Ο Ηράκλειτος ,σε μία ερημιά..με το σώμα
του,πασαλειμένο με κοπριές..αλλά ηλιόλουστο..Είχε υποστεί ,υδρωπικία,από την υπερβολική
κατανάλωση ύδατος..Αλείφθηκε με κοπριές,γιά να αποξηρανθεί..Μιά μοιραία
επιλογή..Ανέκαθεν τα δυνατἀ πνεύματα,είναι ακατάλληλα γιά..πρακτικές
συντηρητικές ενασχολήσεις..θνητών..
.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.