EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

ΓΙΑΤΙ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ;

Από τον Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο , Δρ. Νομικής, Δικηγόρο

     Μας είπε και υποσχέθηκε πολλά αυτή η κυβέρνηση. Όχι πως οι προηγούμενες δεν έκαναν τα ίδια. Όλες ήθελαν να μας κρατήσουν στην Ευρωζώνη. Γι’ αυτό και οι υπογραφές των μνημονίων διαδέχονταν η μια την άλλη. Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου χρήστηκαν ψευδεπίγραφα σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές. Εξόφθαλμη απάτη! Βολεμένες και υποταγμένες αφ’ ενός , μαχόμενες και αντιτασσόμενες στην υποδούλωση αφ’ ετέρου. Έτσι έπρεπε να λέγονταν…

     Τελικά το 3ο μνημόνιο υπογράφηκε σε πείσμα των φληναφημάτων του προέδρου του δεκαπενταμελούς πως θα έσκιζε τάχα τα μνημόνια….. Την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την στήριξε και η θλιβερή από παλιά αντιπολίτευση. Αυτή που έφερε επίσης την χώρα σ’ αυτό το τραγικό σημείο. Αιτιολογία για την στήριξη; Την ακούμε τώρα εδώ και πέντε χρόνια. Να μην φύγουμε από το ευρώ! Καταστροφική θα είναι έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη διατυμπανίζουν οι Κασσάνδρες.

     Κανείς δεν νοιάστηκε όμως πραγματικά για την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα η είσοδος μας στο ευρώ!

     Η κυβέρνηση αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της αντιπολίτευσης εκτοξεύουν μύδρους εναντίον μιας πιθανής επανόδου μας στην δραχμή. Κατ’ επέκταση και εναντίον του Γιάνη Βαρουφάκη που τάχα σχεδίαζε δραχμή, στην πραγματικότητα όμως ίσως η ιστορία αποδείξει πως σχεδίαζε κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα σκοτεινά σχέδια του Σόρος.

     Πριν η χώρα μπει στον αριστερισμό της ΟΝΕ με τις «αλχημείες» του Ευρωπαϊστή- κινεζικού όμως προφίλ -Σημίτη και του μετ’ αυτού επιτελείου , που απ’ ότι αποδεικνύεται πέταξαν την χώρα στα Τάρταρα, το εθνικό μας νόμισμα η Δραχμή στεκόταν καλά στο παγκόσμιο οικονομικό  στερέωμα και είχε προσφέρει αναμφισβήτητα ανάπτυξη και οικονομική ανασυγκρότηση στη χώρα τις δεκαετίες του 50 έως και 80 ακόμη κι’ αν ήταν αναγκαίο μερικές φορές να υποτιμηθεί.

     Μπήκαμε απότομα και απροετοίμαστα ως σύγχρονοι «αρχοντοχωριάτες» στην ομιχλώδη ζώνη του ευρώ, με χορούς και πανηγύρια, κρύβοντας νούμερα και επιτεύξιμους στόχους! Δίχως να σκεφτούμε πως οι εξόφθαλμα  ανόμοιες οικονομίες που κρύβονταν από πίσω θα καταστήσουν θνησιγενή τον γυάλινο γίγαντα. Κάποιοι όμως το ήθελαν ασθμαίνως. Γιατί προφανώς εξυπηρετεί μια τέτοια νομισματική ένωση τα συμφέροντά τους. Και η Γερμανία κέρδιζε από μια τέτοια τάση αλλά και οι ΗΠΑ που μέσω ενός ισχυρού και άκαμπτου ευρώ δημιούργησαν ξεχωριστή ανταγωνιστικότητα στις εξαγωγές των προϊόντων τους! Αργά ή γρήγορα η ασθένεια του γυάλινου γίγαντα, του ευρώ θα φαινόταν.

     Και πιο πολύ βέβαια κτύπησε εμάς αφού ήμασταν ο πιο ασθενής κρίκος της αλυσίδας του! Δυστυχώς, ο άνευ μεγάλης διορατικότητας λαός μας δεν αντιλήφθηκε πως  με την είσοδό μας στο ευρώ εκχωρήσαμε εθνική κυριαρχία! Κι αυτό για τον πολύ απλό λόγο πως μετά το ευρώ, το Ελληνικό κράτος εκχώρησε την κυριαρχία του στις τράπεζες και μάλιστα ιδιωτικές. Κρίσιμο είναι το θεμελιώδες ερώτημα για την περαιτέρω ανάλυση του θέματος, αν η οικονομία έχει το προβάδισμα από την πολιτική ή η πολιτική καθορίζει την οικονομία.

          Τι θέλουμε άραγε ως χώρα. Τις τράπεζες να θέτουν σε λειτουργία τη μηχανή του χρήματος μετατρέποντας το χρέος σε χρήμα, ή ένα κράτος που θα ελέγχει τις τράπεζες με τέτοιο τρόπο που η έκδοση εθνικού νομίσματος θα γίνεται απευθείας από την κυβέρνηση;

          Μέχρι τώρα οι επιλογές των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων με αύξουσα γεωμετρική πρόοδο ήταν η υποδούλωση της χώρας στην οικονομική πολιτική των τραπεζών. Οι τελευταίες μέχρι τώρα δεν κάνουν τίποτε άλλο – ιδιαίτερα μετά την είσοδό μας στην ευρωζώνη-  από το να μετατρέπουν το χρέος σε χρήμα. Το Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος μέσω των τραπεζών μετατρέπεται σε χρήμα απλώς με μια άυλη λογιστική εγγραφή.

          Γνωστό ότι για αιώνες ολόκληρους το χρήμα ήταν αντιληπτό ως κάτι το συμπαγές, το οποίο το βλέπεις, το πιάνεις, το μεταφέρεις, το αισθάνεσαι στα χέρια σου, όπως τον χρυσό και τον άργυρο. Το χρήμα προϋπάρχει του χρέους. Όμως το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα άλλαξε τα δεδομένα. Το χρήμα έπαψε να σβήνει το χρέος. Το τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήμα ταυτόχρονα με την σύναψη των Δανείων!

          Γνωστόν ακόμη από τον Αριστοτέλη πως η εργασία γεννά χρήμα και πως το χρήμα δεν μπορεί να γεννά χρήμα (τόκους) γιατί αυτό δημιουργεί παθογένεια ( ο Σταγειρίτης φιλόσοφος θεωρούσε την τοκοφορία του χρήματος  παραφύσιν). Τώρα το τραπεζικό σύστημα προχώρησε ακόμη πιο πέρα. Με κοπανιστό αέρα φτιάχνει χρήμα που στηρίζεται στο χρέος. Ούτε καν σε προϋπάρχον χρήμα!

          Πως αλήθεια το χρέος μεταμορφώνεται σε χρήμα; Το κράτος αποτελεί τον μεγαλύτερο χρήστη του χρήματος.

          Με το ισχύον νομισματικό σύστημα το κράτος δεν μπορεί να εκδώσει χρήμα για να καλύψει τις ανάγκες του Δημοσίου, μπορεί όμως να δανειστεί χρήμα για να τις καλύψει. Η κυβέρνηση λοιπόν αντί να εκδίδει χρήμα εκδίδει κρατικά ομόλογα και τα θέτει σε ανοικτό διαγωνισμό. Η κεντρική της τράπεζα αγοράζει τα ομόλογα που δεν καλύφθηκαν από τον κόσμο.

     Έναντι του ποσού της αξίας των αγορασθέντων ομολόγων εκδίδει μια επιταγή ή μεταφέρει ηλεκτρονικά το αντίτιμο της αξίας σε λογαριασμό του υπουργείου οικονομικών. Στην κεντρική τράπεζα δεν υπάρχει κανένα αντίκρισμα του ποσού της πληρωμής, αφού αυτό δημιουργείται από το τίποτε. Απλά απορρέει από το δικαίωμα (της κεντρικής τράπεζας) να εκδίδει χρήμα. Αυτό είναι το νομισματικό σύστημα που έχει η χώρα μας.

     Το χρήμα που δημιούργησε η κεντρική τράπεζα δεν στηρίζεται σε τίποτε. Δηλαδή δεν είναι χρήμα που δημιουργείται μέσα από διάταγμα ή νόμο. Ένα τέτοιο χρήμα, θεωρείται «ζεστό χρήμα», «κολλαριστό» γιατί έρχεται σε ύπαρξη αμέσως. Τα κρατικά ομόλογα που αγόρασε η κεντρική τράπεζα μετονομάζονται σε «αποθεματικά» (reserves) στους λογαριασμούς της. Με το ισχύον σύστημα των κλασματικών αποθεματικών, τα κρατικά ομόλογα τίθενται ως «εγγύηση» για να εκδοθεί πολλαπλός αριθμός χρημάτων, τουλάχιστον εννέα φορές πιο πάνω από την αξία των ομολόγων που αγόρασε.

     Το χρήμα λοιπόν σήμερα δημιουργείται από το χρέος. Η απάτη αυτή στηρίζεται σε λογιστικό τέχνασμα παρά σε εκτυπωτικό επινόημα. Όλα αυτά γίνονται από την κεντρική τράπεζα του κράτους. Σε μας τέτοια είναι η τράπεζα της Ελλάδος, η οποία όμως είναι ιδιωτική ανώνυμη εταιρεία, -μη σας πλανεύει το όνομα-  με την συντριπτική πλειοψηφία των μετόχων μετά από 87 έτη λειτουργίας να παραμένει άγνωστη στον Ελληνικό λαό!

     Η τράπεζα της Ελλάδος λοιπόν μετά την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη δεν εκδίδει το εθνικό νόμισμα. Είναι ιδιωτική τράπεζα που δεν δανείζει ούτε στο κράτος. Το νόμισμα μας λοιπόν αντί να το εκδίδει η κυβέρνηση της Ελλάδος, το εκδίδει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος!!

     Πρέπει να γίνει αντιληπτό λοιπόν στον δυστυχώς ακόμη βαθειά «κοιμισμένο» Έλληνα πολίτη, πως οι κυβερνήσεις και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, έχουν συστήσει ένα συνεταιρισμό στον οποίο το «καρτέλ» των τραπεζών με επικεφαλής στην χώρα μας την τράπεζα της Ελλάδος, έχουν το κυριαρχικό δικαίωμα να δημιουργούν το χρήμα- αντί να το δημιουργούν τα κράτη- από το τίποτε (!) και να εισπράττουν τόκο με τους δικούς τους όρους στα χρήματα που έρχονται σε ύπαρξη από το τίποτε. Οι κυβερνήσεις από την πλευρά τους ως αντάλλαγμα για την εκχώρηση του εκδοτικού προνομίου χρήματος στις τράπεζες, έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε χρηματοδότηση με επακόλουθο να επιδίδονται χωρίς όριο στην δημοσιονομική σπατάλη χωρίς να είναι αναγκασμένες να πουν στους ψηφοφόρους ότι οι φόροι θα αυξηθούν .

     Ας καταλάβουν λοιπόν οι αφελείς επιπόλαιοι και οκνηροί στην σκέψη Νεοέλληνες  πως το χρήμα έτσι όπως δημιουργείται από το χρέος , είναι μια ταυτόχρονη πράξη, που λαμβάνει χώρα ακριβώς την στιγμή που εγκρίνεται το δάνειο. Τότε ο τραπεζικός λογαριασμός του δανειολήπτη πιστώνεται με το αντίστοιχο ποσό δανείου που την ονομάζουν «κατάθεση» για να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη και να πιστέψει πως είναι νέο «ζεστό χρήμα» και συνεπώς «πλούτος», ενώ είναι δάνειο που αθροίζεται στις υπάρχουσες καταθέσεις.

     Από την άλλη πλευρά του καθολικού, η τράπεζα ισοσκελίζει το λογαριασμό με την εγγραφή δάνειο. Αυτό το «τεχνητό κατασκεύασμα» το ονομάζει περιουσιακό στοιχείο (asset) γιατί της  προσπορίζει εισόδημα με την μορφή σταδιακών πληρωμών  τόκων από το «τίποτε» (βλ για αυτά αναλυτικά Σπύρο Λαβδιώτη, Να γιατί θα έχουμε ανάπτυξη με εθνικό νόμισμα, ιστότοπος TRIKLOPODIA της 12-8-2015)

     Εδώ μπαίνει κι ένα άλλο ερώτημα. Γιατί οι δημοκρατικές κυβερνήσεις- που κόπτονται για το συμφέρον του λαού- εκχώρησαν το προνόμιο της δημιουργίας του χρήματος αποκλειστικά σε ένα καρτέλ ιδιωτικών τραπεζών, που ο αντικειμενικός τους σκοπός είναι να μεγιστοποιήσουν το κέρδος και όχι το κοινωνικό συμφέρον;

     Πάει λοιπόν έτσι περίπατο το θεμελιώδες άρθρο 1 του Συντάγματος πως όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

     Δυστυχώς το παραθυράκι βρίσκεται στο άρθρο 80 του Συντάγματος παρ 2 : Νόμος ορίζει τα σχετικά με την κοπή ή την έκδοση του νομίσματος! Και ακολουθεί η ταφόπλακα με την ερμηνευτική δήλωση της «ασάφειας» αναφορικά με τον προσδιορισμό της δημιουργίας του εθνικού νομίσματος « Η παρ. 2 δεν κωλύει την συμμετοχή της Ελλάδος στις διαδικασίες της οικονομικής και νομισματικής ένωσης» ( sic!).

     Η πιο πάνω ανάλυση πρέπει να δίδει το ερέθισμα και στον πιο αδαή να σκεφθεί πως με την ένταξη μας στην ΟΝΕ δεν υπάρχει κατ’ ουσίαν καθόλου πραγματικό χρήμα στο οικονομικό σύστημα. Το σύνολο της προσφοράς του χρήματος σε κυκλοφορία, αποτελείται από δημόσια και ιδιωτικά χρέη στις τράπεζες!

     Το χρήμα δημιουργείται με λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς των ιδιωτικών τραπεζών. Πρόκειται περί τεχνάσματος που μπορούμε να το κατανοήσουμε μόνον αν αντιληφθούμε το ισχύον σύστημα των κλασματικών αποθεματικών του νομισματικού μηχανισμού.

     Ως απόρροια των κλασματικών αποθεματικών που έντεχνα αποκρύπτουν από την δημόσια θέα, οι τράπεζες δανείζουν χρήμα που δεν αποτελεί ανακύκλωση προϋπαρχόντων καταθέσεων άλλων πελατών, αλλά νέο χρήμα! Στηριγμένο όμως σε χρέος! (βλ Σπύρο Λαβδιώτη, ο.π ιστότοπος TRIKLOPODIA) Πιστεύει λοιπόν κανείς πως η χώρα μπορεί να αντέξει σε αυτή την περιδίνηση στον εφιαλτικό χώρο του ευρώ; 

     Ο υπέρμετρος δανεισμός ιδιωτών αλλά και κράτους είναι πλέον ολοφάνερος. Η αντιμετώπιση του με την είσοδο της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην εγκαθίδρυση των μνημονίων με την Τρόϊκα, ρυθμιστή των πάντων στην Ελλάδα, είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Μόνο που αντί να δούμε φως, αντί να υπάρξει ανάπτυξη, η ανεργία αυξήθηκε, η ύφεση μετέτρεψε την χώρα σε απέραντο νεκροταφείο- οι επιχειρήσεις κλείνουν ή μεταφέρονται, ενώ οι φορολογικές επιβαρύνσεις γονάτισαν και γονατίζουν τον δυστυχώς άφρονα αυτό λαό!

     Κι όμως πρόσφατα ψηφίσαμε ως χώρα ένα νέο σκληρότερο υπερμνημόνιο. Για να δανειστούμε και πάλι. Να βουτήξουμε ακόμη πιο βαθιά στο χρέος και το αδιέξοδο. Και ας έλεγε ο παραιτηθείς πια πρωθυπουργός ή καλύτερα πρόεδρος του δεκαπενταμελούς πως θα έσκιζε τα μνημόνια. Όχι μόνον δεν τα έσκισε, αλλά οι Ευρωτοκογλύφοι με την μέγγενη του ευρώ, τον υποχρέωσαν σε ταπεινωτική ήττα. Με το νέο τρίτο μνημόνιο, θηλειά για την περαιτέρω υπαρξιακή πορεία του Ελληνικού Λαού.

     Γιατί οι διθύραμβοι των σε σύγχυση και εξάρτηση τελούντων συριζαίων, μετετράπησαν σε κραυγές αγωνίας και οιμωγές πόνου μπροστά στο άκουσμα αλλά και στην θέα του δίτομου έργου που προέβλεπε το GREXIT ,του αρχιμακελάρη στυγνού Σόιμπλε και λοιπών Ευρωβαμπίρ, σε περίπτωση μη υπογραφής της νέας οδυνηρής συμφωνίας…

     Κι εμείς τι είχαμε να αντιτάξουμε στους λύκους και τα τσακάλια των Ευρωτοκογλύφων; Τίποτε απολύτως τίποτε. Μόνον γύμνια. Καμία προετοιμασία συντεταγμένης εξόδου μας από το τέλμα του Ευρώ! Πέντε ολόκληρα χρόνια σκληρής δοκιμασίας ενός λαού, που οι πολιτικάντηδες τον έμαθαν να ζει με ψευδαισθήσεις και ψέματα.

     Πέντε ολόκληρα χρόνια που αντί με τα μνημόνια και την δυσβάσταχτη φορολογία να δούμε φως και νοικοκύρεμα, βλέπουμε μόνον όλεθρο και αυτοκτονίες!

     Προειδοποιήσαμε τους άφρονες πολιτικάντηδες του Σύριζα, στις αρχικές γεμάτο πομφόλυγες διαπραγματεύσεις τους να προσγειώσουν τον λαό στην πραγματικότητα και να του πουν την αλήθεια. Ακόμη και με την δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου και καλοδουλεμένου Plan b για έξοδο μας από το νοσηρό ευρώ και επάνοδο μας στο εθνικό νόμισμα (βλ Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος, Πείτε την αλήθεια επιτέλους στον Λαό, σε GREEK ACTIVITY 7-3-2015, MAXIMUM FM 9-3-2015, Ελεύθερη Θράκη 7-3-2015, ΠΑΛΑΙΘΕΛ 7-3-2015, Ελεύθερη Ώρα 10-3-2015).

     Έπρεπε να ήμασταν έτοιμοι ξεκινώντας το 2010 και βλέποντας μπροστά και μακριά για να βγούμε συντεταγμένα από το Ευρώ. Με προετοιμασία όμως και σχέδιο. Τίποτε από αυτά δεν έκαναν  ούτε στοιχειωδώς οι υποτελείς πολιτικάντηδες.

     Οι Κασσάνδρες από την πλευρά τους δαιμονοποιούν την κατάσταση, κινδυνολογώντας πως η επιστροφή μας στο εθνικό νόμισμα θα είναι συνδεδεμένη με υποτίμηση.  Αν όμως ως κράτος αυξήσεις την παραγωγή σου στον πρωτογενή τομέα, αν εξυγιάνεις την κατάσταση για να υπάρξουν όλο και λιγότερο φούσκες στην εγχώρια αγορά, αν κάνεις ανταγωνιστικά τα προϊόντα Σου, τότε δεν θα υπάρξει η υποτίμηση, καταστροφή την οποία διασπείρουν οι «Κασσάνδρες» για να φοβίζουν τον κόσμο. Βλέπετε το σοκ και δέος εφαρμόζεται πάντοτε από τους «κλειδοκράτορες» της εκμετάλλευσης!

     Με την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα αναμφισβήτητα τα Ελληνικά προϊόντα θα γίνουν ανταγωνιστικότερα στις ξένες αγορές. Ένα παρεμβατικό κράτος ταυτόχρονα μπορεί να ελέγξει να μην υπάρξει αύξηση των πρώτων υλών και ειδικά των εισαγομένων και έτσι δεν θα εκτοξευτεί το κόστος παραγωγής.      Ας κάνουμε στροφή στην εισαγωγή προϊόντων στην χώρα κι ας γίνουμε επιτέλους αυτάρκεις ξεκινώντας από την πρωτογενή μας παραγωγή (γεωργία, κτηνοτροφία, κλωστοϋφαντουργία).

     Τα υπόλοιπα προϊόντα πολυτελείας MERCEDES και κότερα, ας περιμένουν.  Εμπρός στον όλεθρο σώζει κανείς τα κυριότερα…

     Το κυριότερο όμως να αλλάξει η νοοτροπία μας πως το ευρώ είναι πανάκεια και η δραχμή καταστροφή. Η ψυχολογία της μάζας παίζει μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση της αγοράς…

     Η χώρα δεν έχει προοπτική αν δεν πάρει την νομισματική πολιτική στα χέρια της. Μπορεί να υποστούμε θυσίες ως λαός αλλά δεν υπάρχει άλλη διέξοδος βελτίωσης των οικονομικών της χώρας. Το ευρώ αποδεικνύει ότι είναι θνησιγενές. Οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών μας απείλησαν με έξοδο από το Ευρώ, αν δεν υπογράψουμε την επώδυνη συμφωνία (3ο μνημόνιο), ξέρουν όμως πολύ καλά πως αν φύγουμε, η δική τους «κάλτσα» θα ξηλωθεί ανεπιστρεπτί…

     Δυστυχώς οι Έλληνες πολιτικάντηδες είναι πολύ μικροί για την ρήξη και έτσι έχασαν μονομιάς στην μπλόφα του πόκερ που έστησαν οι Ευρωμανδαρίνοι…

     Είναι όμως και πλήρως εξαρτώμενοι από αυτούς από τις ρεμούλες και την διαφθορά που είναι χωμένοι (σκάνδαλα Siemens , λίστα Λαγκάρντ και πάει λέγοντας…. )στην συντριπτική τους πλειοψηφία…

     Το ευρώ δεν έχει προοπτική και το ξέρουν και οι δικοί μας αξιοθρήνητοι πολιτικάντηδες και οι μακελάρηδες της ευρωζώνης και όχι μόνον. Με την παραμονή μας στο ευρώ αποβλέπουν να μας τα πάρουν όλα αντί πινακίου φακής, ιδιαίτερα τον ορυκτό μας πλούτο. Αφού είναι μαθηματικά βέβαιο πως δεν θα μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε το δυσβάσταχτο χρέος και θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε σε νέα μνημόνια…

     Δεν είναι λίγες οι έγκυρες φωνές που βλέπουν ως καλύτερη λύση την επάνοδο μας στο εθνικό νόμισμα και την έξοδο μας από την ευρωζώνη. Στην κατεύθυνση αυτή σοβαρή Βρετανική δεξαμενή σκέψης (think tank) θεωρεί πως η σύνδεση της δραχμής με τον χρυσό είναι η καλύτερη λύση (news bomb.g.οικονομία 22-7-2015) Ο ευρωσκεπτικιστής Φάρατζ στην Αγγλία,  θεωρεί πως η επάνοδος μας στην δραχμή θα μας καταστήσει πρώτο τουριστικό προορισμό στον κόσμο  (news bomb.g.οικονομία από 22-7-2015) Σ’ αυτήν την κατεύθυνση και ο παγκοσμίου φήμης οικονομολόγος KRUGMAN .

      Αν δεν αποφασίσαμε να εργαστούμε και να ματώσουμε, δεν θα υπάρξει προοπτική για την χώρα. Φτάνει πια η φτηνή αμπελοφιλοσοφία, η μέγγενη και η ψευδαίσθηση των επιδοτήσεων, η αραχτή στα καφενεία και να δουλεύουν για μας στις Μανωλάδες λογής- λογής Ασιάτες…. Γιατί άραγε η έξοδος μας από την ευρωζώνη πρέπει υποχρεωτικά να σημαίνει και έξοδο μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ); Πόσα κράτη άραγε δεν υπάρχουν στην Ε.Ε. που έχουν δικό τους νόμισμα και ευημερούν;! Γιατί πρέπει να θεωρούμε πως η όποια ευημερία μας είναι μέσα στην Ευρωζώνη και να μην κάνουμε ανοίγματα και σε άλλες αγορές με δικό μας νόμισμα όπου θα διαθέτουμε τα προϊόντα μας που διαπραγματευόμεθα με δικούς μας όρους;;

     Γιατί λοιπόν δαιμονοποιούμε την επάνοδο στο εθνικό μας νόμισμα;  Αφού το ψευτοδίλημμα και η ψευτοδιαμάχη σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς περνά αναμφισβήτητα στο σωστό δίπολο «ευρώ ή εθνικό νόμισμα;» Την μορφή αυτή πήρε και το πρόσφατο άκαιρο δημοψήφισμα του Αλέξη , που μετάλλαξε τελικά το περήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού λαού σε ταπεινωτικό ΝΑΙ!

     Χωρίς την απαλλαγή μας από το ευρώ, ούτε μονομερώς κούρεμα του χρέους μπορούμε να κάνουμε, ούτε να απαλλαγούμε από τα μνημόνια. Θα ζούμε αιχμάλωτοι στις ορέξεις των Γερμανών, αφού ποτέ δεν θα μπορέσουμε ούτε και θα μας το επιτρέψουν οι σύγχρονοι οικονομικοί μας δυνάστες, να πιάσουμε τις δημοσιονομικές επιδόσεις που απαιτεί ο μηχανισμός ισοτιμιών του ευρώ.

     Στην επάνοδο μας στο εθνικό μας νόμισμα αντιτίθεται το σάπιο πολιτικό μας σύστημα με την κρατικοδίαιτη παρασιτική ολιγαρχία. Ξέρει πως με επάνοδο στην δραχμή το πολιτικό φαύλο σύστημα θα πάψει να περνά καλά. Γι’ αυτό και δαιμονοποιεί το εθνικό μας νόμισμα. Που αλήθεια είναι οι απαιτήσεις μας για το κατοχικό δάνειο και τις Γερμανικές αποζημιώσεις; Έμειναν στα χαρτιά!!

     Το μέλλον ανήκει στους τολμηρούς. Το πολιτικό μας σύστημα έχει αποτύχει (βλ Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος Το πολιτικό μας σύστημα σε αδιέξοδο, Ελεύθερη ώρα σε τέσσερις συνέχειες από 22-25/6/2015 , MAXIMUM FM 16-6-2015 , GREEK ACTIVITY 17-6-2015, Ελληνικό Εθνικό Κοινωνικό Καθίδρυμα 17-6-2015). Και μέσα από αυτό και η νοσηρή κοινοβουλευτική δημοκρατία. Που μόνον δημοκρατία δεν είναι. Η αλλαγή του Συντάγματος στο σημείο αυτό είναι επιβεβλημένη. Κατάργηση του κέλυφους της κομματοκρατίας που στον πυρήνα της έχει μια αναπαραγόμενη οικογενειοκρατία, ενδεδυμένη με το ψεύτικο ένδυμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

     Μόνον με μια γερουσία των αρίστων θα μπορέσει η χώρα να ξαναβρεί τον δρόμο της. Οι άριστοι που θα έχουν επάγγελμα- οικογενειακή και κοινωνική προσφορά διαχρονικά με επιτυχημένη πορεία ζωής και δεν θα είναι οι ανεπάγγελτοι πολιτικάντηδες ελέω παππού- μπαμπά – θείου και λοιπών συγγενών.

     Να απαιτήσουμε λοιπόν ως λαός να φύγουμε συντεταγμένα από το ευρώ με επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα που θα φέρει και πάλι πίσω έστω και δύσκολα την εθνική μας ανεξαρτησία. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία…