EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

H ΤΡΥΦΕΡΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥΛΑ

Παγωμένα καί άσπλαχνα,βουλιμίας αχόρταγη μανία,τα λεπιδόσχημα χείλη της αβύσσου,σαν ένα πελώριο δένδρο,κρεμασμένο ανάποδα στην χοάνη του άχρονου κενοτάφιου,με ρίζες δυσθεώρητες καί άφαντες,βυθισμένες στον αχανή ουρανό.Το σκοτάδι του γίνεται εκτυφλωτικά λαμπρό,όταν ανοίγει το μελανό στερέωμα του,ο αφειδώλευτος κατακλυσμός μίας αστραπής.Ξεχύνονται οι κρουνοί των εμεσμάτων αιώνων.Από τα περιφερόμενα παλιοσιδερικά του σύμπαντος,ξεσπούνε με οργή στην βιασμένη μήτρα της Γαίας,τα θλιβερά κονιάματα αστρικών, άδικων κατάρων.Πλούσιο ανακυκλώσιμο υλικό,γεμάτο κοπριές καί αυταπάτες.Ο αθόρυβος κόσμος,από στολίδι στον  πάλλευκο λαιμό της πλάσεως,γίνεται μία όζουσα χαβούζα.Η αθλία χωματερή των περιττωμάτων καί των εκκενώσεων της χαοτικής απεραντοσύνης.Ο τάλαιν πλανήτης μας.

.

Υπερήφανος ο εμπτυσμός επί της φράσεως..Άνθρωποι είμαστε,λάθη κάνουμε.Είναι σφάλμα καί ατόπημα.Το σωστό είναι..Λάθη είμαστε,Ανθρώπους γεννούμε..Θα διαφωνήσω καί με τον Engels,τον γνωστό θεωρητικό του Μαρξισμού στο δόγμα του,περί της ενάρξεως της πανδημίας της ανθρωπίνης δυστυχίας.Η κατάπτωση δεν ξεκίνησε,όταν κάποιος ισχυρός πλεονέκτης ,πήρε έναν πάσσαλο,τον έμπηξε σε ένα κομμάτι χωραφιού,λέγοντας..Αυτό είναι δικό μου..

Αντιθέτως,η αθλιότης δρομολογήθηκε,όταν επετράπη στο πρώτο καχεκτικό απόβρασμα,να αναπαράξει την ποταπότητα του,σε εκατομμύρια θολές φωτοτυπίες.Η Φύσις είναι τροφός,αλλά είναι και δολοφόνος.Η ευταξία της, δεν επερείδεται στην επίκληση της ελεημοσύνης του θνησιγενούς πλαδαρού,αλλά στον αφανισμό του.Αυτό ισχύει σε όλες τις οντότητες.Από τα απόμακρα,μοναχικά άστρα,μέχρι τις συμπαθείς αγελάδες,τους πιθήκους καί τα ερπετά.

Αυτόν τον χρυσό κανόνα της ιεράς βίας του σύμπαντος,καταστρατήγησε το ανθρώπινο είδος,το οποίο,εδώ καί χιλιάδες χρόνια,κυλιέται στον βούρκο της ανανεώσεως της συμφοράς του.Καί ουδείς προφήτης,ουδείς μάγος,ουδείς θαυματοποιός δύναται να διασώσει.Όταν κάποιος φυτεύει μία σκουριασμένη σφαίρα στο κεφάλι του,αν δεν πεθάνει ακαριαία καί επιβιώσει,θα παραμείνει πάντα ένα φυτό,από την φύτρα του οποίου,θα αρδεύονται εσαεί,οι σταύλοι του Αυγεία.Μέσα σε μία πρόταση,η Ιστορία της εκφυλισμένης ανθρωπότητος.

Σπασμένη Νεκροκεφαλή,πεταμένη στα οικτρά μαιευτήρια αναπαραγωγής μιάς μοιραίας απρονοησίας.Νυχτερίδες εφιαλτικές φτερουγίζουν χαιρέκακα στις κάθυγρες σπηλιές,καί από τα σιχαμένα νυχάκια τους,αιωρούνται σαν φάσγανα,οι σαπροκαρποί ,από τις πυροβολημένες τρύπες του θράσους πεθαμένων ,να γεννήσουν νεκροζώντανους.Σάπια,αναλώσιμα προιόντα ,ριγμένα στην πάμφθηνη κρεαταγορά της κοσμικής ύβρεως.

Τρισκατάρατοι,αλλά καί τρισμακάριστοι οι σκλάβοι.Η συντριπτική σοδειά του χυδαίου,τυχάρπαστου ανθρώπινου σπόρου.Από τις ρωμαικές λεγεώνες ,αιχμάλωτοι,χειροπόδαρα δεμένοι,στην εκτέλεση καταναγκαστικών έργων οδοποιίας.Στις σύγχρονες δημόσιες αρένες διασκεδάσεως των τυράννων τους.Δεν σκάβουν σήμερα οχυρωματικά έργα.Δεν ψοφάνε νωρίς.Έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,ώρες καί χώρους αναψυχής,προσωπικές στιγμές χαλαρώσεως.Όμως,όλα αυτά ,τα απολαμβάνουν,όσο είναι χρήσιμοι γιά την ευπρεπή καί..έντιμη δουλεία τους.

Να ξεσχίζονται καθημερινά ,γιά να συσσωρεύουν αμέτρητα,τυπωμένα κωλόχαρτα ευρώ ή δολαρίου,να τα ρίχουν μαζί με την πουλημένη σάρκα τους,στο καζανάκι αποχετεύσεως των χρηματιστηριακών δανειστών  τους,έτσι ώστε οί αφέντες τους ,κάποια πανέξυπνα εκλεκτά τσογλάνια,να καυλώνουν αμέριμνοι,μπροστά σε οθόνες υπολογιστών τραπεζικών, ευαγών ιδρυμάτων.Να μετουσιώνουν την μισθωτή υποτέλεια τους,σε αριθμητικά παίγνια λογιστικού απατεωνίστικου χρήματος,το οποίο δεν υπάρχει,καί όμως από το μηδέν καί το τίποτα να ανακυκλώνεται καί να υποθηκεύει,γενιές ολόκληρες,στην απέλπιδα αποπληρωμή του.

Αυτή είναι η πεμπτουσία της καπιταλιστικής δυτικής κοινωνίας ανδραπόδων.Ένα σκηνικό ηλιθιότητος καί προστυχιάς,το οποίο,συναντούμε ιστορικά,γιά άλλη μία φορά,στα αποκλεισμένα, βρώμικα, εβραικά γκέτο των μεσαιωνικών πόλεων.Καί σήμερα η αποβλακωμένη ανθρωπότης,τέρπεται μακαρίως στο παγκόσμιο Κολοσσαίο των Τοκογλύφων,σαν γουρουνίτσα στο λασπόλουτρο της καταναλωτικής της αβελτερίας.Ευτυχισμένη ,διότι γεννοβολάει με διασταυρώσεις εξίσου ηλιθίων χοίρων,νέες γουρουνογενιές υποθηκευμένων δούλων,οι οποίοι με την αστική ηθική της ..αξιοπρεπούς εργασίας,θα ανατροφοδοτήσουν τις οργασμιακές εκτονώσεις των ηλεκτρονικών αιωνίων Δανειστών καί Επικυριάρχων τους.Καινούργια,φρέσκα Κρέατα γιά αγορά,κατανάλωση καί  ξεπούλημα στα χρηματιστηριακά σκλαβοπάζαρα..

Γιά τον μέγιστο Σταγειρίτη Φιλόσοφο καί Παιδαγωγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου,τον Αριστοτέλη,το εμπόριο με το χρήμα,η τοκογλυφία ,αποτελεί εξευτελισμό καί όνειδος.Κοινωνικό καρκίνο.Καί αυτό το θέσφατο είναι η ελληνική κοσμοθεωρία της αριστοκρατίας.Γιά τους Εβραίους,όπως διαβάζουμε ,στο Δευτερονόμιο,η τοκογλυφία σε αλλοφύλους ,συνιστά ευλογημένη πρακτική,από τον ίδιο,τον Ιεχωβά.Που να φανταζόταν,οι θεοπάλαβοι αγύρτες της Παλαιάς Διαθήκης,ότι μετά από 2.500 χρόνια,θα κατόρθωναν οι επίγονοι τους,μία χυδαία μέθοδο πλουτισμού καί κερδοσκοπίας,την τοκογλυφία ,να την καθιερώσουν παγκοσμίως σαν θεμέλιο της οικονομίας,δηλαδή του εξανδραποδισμού ολοκλήρου της Οικουμένης.

Πάντα θα υπάρχουν έξυπνοι καί βλάκες.Ευφυείς καί ανοήμονες.Αφεντικά καί ουραγοί.Ο καθένας ,ήταν ,είναι καί είναι άξιος της μοίρας του.Συνήθως στην δεύτερη κατηγορία,υπάγονται οι πλείονες.Το ίδιο,καί οι λαοί.

 Πάντα,όμως,θα υπάρχουν καί οι εξαιρέσεις.Είναι θέμα επιλογής ζωής ή θανάτου.

Ο Έλλην Αριστοκράτης,ως φυλετικό αρχέτυπο, καί ως ιστορικό ετεροχρονισμένο Φάντασμα,ούτε εργάζεται σαν μισθωτό,τοκοληστευόμενο γαιδούρι,ούτε δουλεύει.Διαμορφώνει πράξεις,ερωτευμένος με τον κίνδυνο του παιγνιδιού,της Τέχνης,της αθλήσεως καί του πολύμορφου πολέμου της Δημιουργίας.Εδραιώνει τις αξίες του καί την Βιοθεωρία του με Ιδανικά,αυστηρώς ακατάλληλα γιά την ανόητη οχλομάζα,την κοινωνική,μαζική σαβούρα,τα σκατά πατημένα του κάθε ραδιούργου Ιακώβ.

Χλευάζει την μιασματική ηθική αξιομετρία των υποποδίων του χρηματιστηριακού καπιταλισμού.Σχετλιάζει τους κρατικούς καί αστικούς θεσμούς της Δημοκρατίας.Αλλά αναγνωρίζει στους φορείς της,μία ευεργεσία.Την πράγματι,βρώμικη δουλειά της καθημερινής εξολοθρεύσεως των υποτελών της.

Καί γιά όσους, επιμένουν ως ραγιάδες, μικροαστικά,τους ανήκει μία διάπυρος εγκάρδιος ευχή καί ίσως ανάστροφη, αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Κουράγιο ,παιδιά..συνεχίστε τον αγώνα του Σισύφου,κάποια ημέρα,η πέτρα που κουβαλάτε,να μην σφηνωθεί σε απόκρυφο,οπίσθιο σημείο του ξεπουλημένου κορμιού σας..Κουράγιο,με περισσότερη ορμή καί ευτυχία παιδικής χαράς.Δουλέψτε.Ο Θείος Ιάκωβος ,απολαμβάνει ηδονικά, τον ιδρώτα καί το αίμα σας καί τους τόκους,γιά..199 χρόνια.Καλή δουλειά..Ο Δράκουλας διψάει.

Καί κάτι ακόμα..Έρχεται η στιγμή γιά ένα βασανιστικό δίλημμα,πέρα από πικρά αστειάκια..Αυτή η τρυφερή θηλιά αγχόνης, ποιόν λαιμό,θα κοσμήσει;;Τον δικό σου ή του Τυράννου σου;;Εσύ αποφασίζεις.Καί ημείς, είμεθα εδώ.Πάντα διαθέσιμοι, γιά συναρπαστικά παιγνίδια αναψυχής,με γρίφους,σπαζοκεφαλιές,σταυρόλεξα καί κρεμάλες.

                                          ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ