EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

TO ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ,

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ 

ΤΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

Προκαλεί πικρή θυμηδία,η πρωτοβουλία του τσαρλατάνου Τσίπρα καί της ψευτοκυβερνήσεως των μνημονιακών ανδραπόδων να τιμήσουν πανηγυρικώς τον Νίκο Μπελογιάννη.Η γραφίδα αυτή,ουδέποτε θα εγκωμιάσει τις αποκρουστικές,ιστορικές παρακαταθήκες καί τα εμβληματικές φυσιογνωμίες των κτηνανθρώπων του διεθνούς Κομμουνισμού.Το γεγονός,όμως,ότι ένα κοινό τσογλάνι,δωσίκωλος της συμμορίας των τοκογλύφων--Δυναστών,που κατασπαράζουν την παρηκμασμένη ελλαδική κοινωνία,στο πλαίσιο αποπροσανατολισμού καί προπαγανδιστικής χειραγωγήσεως της λεγομένης αριστεράς παρατάξεως,ανασύρει από το αραχνιασμένο σεντούκι Φαντασμάτων,την μορφή καί τον μονοσήμαντο συμβολισμό του προτύπου του Μπελογιάννη,πυροδοτεί εύλογο θυμό καί οργή.

.

Με απίστευτο θράσος καί πρωτόγονο κυνισμό,το πτύελο της πλουτοκρατικής σπείρας,που ολοκλήρωσε το ξεπούλημα της Πατρίδος,στους σφαγείς,διεθνείς Τοκογλύφους,άξιος συνεχιστής των μνημονιακών τομαριών της μειοδοτικής αστικής Δεξιάς,ο κουραδοφάγος Τσίπρας,το φιλοχαμόγελο,άνετο,εναλλακτικό σίχαμα των σαλονιών του πολιτικάντικου κατεστημένου καί της ντόπιας ,καπιταλιστικής μαφίας,προέβη σε μία νέα πρόκληση παραβιάσεως της κοινής λογικής,καί της στοιχειώδους ιστορικής γνώσεως.

Άλλωστε ο προδότης της Πατρίδος,Τσίπρας,είναι γνωστός θεατρίνος,στις περιοδείες εμπαικτικού προσκυνήματος,από την Κούβα του Κάστρο,μέχρι στο γνωστό Μνημείο διαπιστευτηρίων του Ισραήλ.Όμως,εκεί που πραγματικά,που εμφανίζεται γλοιώδης καί γονυπετής,στην έδρα των Αφεντάδων του,στις Βρυξέλλες,δεν παίζει τον ρόλο του προσκυνητή,γελωτοποιού, φαρσέρ  Αρλεκίνου,αλλα τον ουσιαστικό του ρόλο, του Προσκυνημένου.

Ο γυμνοσάλιαγκας Τσίπρας, αριστερόσχημη εφεδρεία των Τοκογλύφων,ο οποίος,σύμφωνα με την πρώην πρόεδρο της Βουλής,Ζωή Κωνσταντοπούλου,πρέπει να καταλήξει καί αυτός στην φυλακή,ενεχόμενος για εσχάτη προδοσία καί εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος,επιδόθηκε σε μία ιστορική κακοποίηση,νοσφιζόμενος αισχρώς,την θλιβερή περίπτωση του Μπελογιάννη,γιά να αποσπάσει τα εύσημα της ανοιχτής παλάμης,ακόμα καί από την βάση της μαρξιστικής παρατάξεως,την  οποία καπηλεύεται,για να επιβιώσει ψηφοθηρικά,στην δοτή εξουσία.

ΑΛΕΞΙΣ ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΠΟΡΔΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΗ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ

Είναι κωμικοτραγικό να επαινεί ο εκπρόσωπος του αστικού καθεστώτος,τον Μπελογιάννη,ο οποίος,πολέμησε γιά την κατάλυση του.Ο Μπελογιάννης, πίστεψε καί αγωνίστηκε γιά το δικό του πολιτικό όραμα επιβολής στην Ελλάδα του Κομμουνισμού,έγινε κόσκινο από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος στα 1952,με το όνειρο υποδουλώσεως του τόπου του,στην Σοβιετική Αυτοκρατορία του Στάλιν,ως αποκορύφωση της δράσεως του,κατά την ταραχώδη περίοδο της Κατοχής,των Δεκεμβριανών καί του Συμμοριτοπολέμου.Αλλά καί στις αρχές της δεκαετίας του ΄50,επανερχόμενος στην Ελλάδα,ως κοινός κατάσκοπος ξένης δυνάμεως,συνελήφθη καί αντιμετώπισε τις συνέπειες των επονείδιστων πράξεων του,προδομένος από το ίδιο του το κόμμα.Υπήρξε,όμως,συνεπής στις όποιες ιδέες του,έστω καί αν αυτές,αποτελούσαν ταφόπλακα γιά την Ελλάδα.

Η ανάσυρσις πτωμάτων από το σκοτεινό παρελθόν,γιά την επίκαιρη χρησιμοποίηση τους,στο πολιτικό παιγνίδι εντυπώσεων,συνιστά μία βλακώδη,όσο καί ανόσια τυμβωρυχία.Ο παλιάτσος των Μνημονίων,ο Τσίπρας,τιμώντας υποκριτικά,τον Μπελογιάννη,τον έστησε καί πάλι,στο απόσπασμα,επιχειρώντας εκ νέου την εκτέλεση του,αυτήν την φορά,στον μαύρο τείχο της ιστορικής, καπηλευτικής σκοπιμότητος.Καί είναι εύλογη,ακόμα καί η οργίλη αντίδρασις, του γιού του Μπελογιάννη,γιά την χυδαία θεατρική παράσταση,την οποία,σκηνοθέτησε ο Καραγκιοζάκος Τσίπρας,την ίδια ώρα,κατά την οποία,μεταχειριζόμενος,σαν προβιά λύκου,τις μαρξιστικές πομφόλυγες,καθυποτάσσει την υποθηκευμένη,ευνουχισμένη μικροαστική κοινωνία,στο διεθνές χαμαιτυπείο του διεθνους,χρηματιστηριακού καπιταλισμού.

Είναι απευκταία η ανάξεσις  πληγών της προσφάτου δραματικής Ιστορίας.Καί επιτακτικό,το κέλευσμα κοινωνικής ωριμότητος,σε μία κρίσιμη εποχή εκθεμελιώσεως της ελλαδικής κρατικής,αποικιοκρατούμενης υποστάσεως.Το μνημονιακό,πολύμορφο τυραννικό καθεστώς,πέραν του γεγονότος,ότι ληστεύει τον αποκτηνωμένο λαό,επιδίδεται ταυτοχρόνως καί στην απροκάλυπτη,περιφρονητική απαξίωση της μνήμης,αλλά καί της ελαχιστοτάτης λογικής νηπίων.

Αν ζούσε ο Μπελογιάννης,είναι βέβαιον,ότι αυτός θα έστηνε στο εκτελεστικό απόσπασμα των..λαικών δικαστηρίων,τον Τσίπρα,τον Τσακαλώτο,τον Κοτζιά,καί τα υπόλοιπα καθάρματα της αλήτικης συνοματαξίας των οργάνων του ,πράγματι,στυγνού καί απαχθούς καπιταλιστικού συστήματος,ως κοινούς χαφιέδες των αστικών,παρακρατικών μηχανισμών.Καί μόνον σε αυτήν την πράξη,θα έβρισκε μία μερική,πιθανή ιστορική δικαίωση.

Δυστυχώς,όμως,ο Μπελογιάννης,όταν ζούσε,συνέδεσε το όνομα του,με τα φρικτότερα εγκλήματα κατά Ελλήνων,στη βρώμικη προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος,την πέμπτη φάλαγγα του Σταλινισμού,να καταλάβει την εξουσία,καί να προσδέσει τον τόπο,στο σιδηρόφρακτο άρμα της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας.Καί γιά αυτόν τόν λόγο,υπήρξε άξιος της μοίρας του.

Αποτελεί τραγικό σαρκασμό της Ιστορίας,οι εγκάθετοι του αστικού,μεταπολεμικού καθεστώτος,να καθυβρίζουν τα Τάγματα Ασφαλείας,στην ηρωική θυσία των οποίων,χρωστούν καί οι ίδιοι την ύπαρξη τους,καί να εγκωμιάζουν τα σύμβολα του Μπολσεβικισμού,τα οποία,αν επικρατούσαν,θα τους έστελναν,καί αυτούς,καί το σύστημα τους..στον αγύριστο,καί μάλιστα..αδιάβαστους.

Εμείς, οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές,στην ιστορική μας Θεώρηση,ουδέποτε θρέψαμε αυταπάτες γιά την Σκύλα καί την Χάρυβδη,του καπιταλισμού καί του κομμουνισμού.Καί είναι πράγματι, γλυκός ο πειρασμός να θαυμάσουμε σχετλιαστικά,την στημένη τραγική Κωμωδία των Σκιαμαχιών τους.Μία πικρή Κωμωδία,η οποία,με θυελλώδη ταχύτητα,οδεύει στο δραματικό της τέλος..

                                                        ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ