Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

"ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΙΜΙΑ"
~ΠΕΡΙ "ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ" και  ΑΠΟδράσεως~



     Με αφορμή το τραγικό γεγονός στα ΙΜΙΑ και των αδικοχαμένων Ηρώων, τα δήθεν εθνικιστικά κόμματα, κινήματα και ομάδες διαφόρων πολιτικών χώρων,  τιμήσανε με την συμβολή τους, με διαδηλώσεις και πορείες του θλιβερού, διαχρονικού γεγονότος των Ιμίων...

     "Εθνικός αγών" και "Εθνική δράσις" είναι σήμερα μόνον αυτός που προάγει την επαναφορά της αυθεντικής Εθνικής κοσμοθεάσεως και μάλιστα στις ανώτερες μορφές που αυτή εκφράστηκε και υπήρξε ιστορικά, καθώς δεν μπορούμε ούτε να εξιδανικεύσουμε ούτε να αγιοποιήσουμε το Ελληνικό έθνος, σε κάθε εποχή της ιστορίας του που πάντοτε συνυπήρχαν ταυτοχρόνως, τόσο τα ανώτερα..όσο και τα κατώτερα στοιχεία...όμως, οφείλουμε να εμπνευστούμε από τα ανώτερα και να κρατήσουμε τα κατώτερα ως διδακτική παρακαταθήκη προς μελέτη...

     Απαραίτητη προυπόθεση θεωρώ, για να δώσει οποιοσδήποτε έναν αγώνα, είναι η αυθεντική Γνώσις. Δίχως αυτήν, οποιαδήποτε φαινομενική "εθνική δράσις" δεν πρόκειται να έχει ποτέ κανένα επί της ουσίας,.. αποτέλεσμα. Το ζητούμενο δεν είναι να πετύχει κανείς μια αριθμητική ποσότητα ενός κόμματος ή ομάδος, αλλά να πετύχει μία ΜΟΝΙΜΗ ποιοτική αύξηση και αλλαγή,   ΠΡΩΤΑ,    στον ίδιο του τον ΕΑΥΤΟ, ώστε να καταφέρει να γίνει ικανός να αρχίσει να την αναμεταδίδει και στούς γύρω του..

     Άρα λοιπόν, ο εθνικός αγώνας, πραγματοποιείται πρωτίστως με το να καταφέρνει κανείς να μεταλαμπαδεύει την παραπάνω άσβεστη και αναλλοίωτη από τον χρόνο "ποιοτική αύξηση στο εν δυνάμει έθνος του, το οποίο δεν δύναται ΠΟΤΕ να αποτελέσει έθνος Ελληνικό αν δεν έχει εκείνα τα στοιχεία του ορισμού του Ηροδότου...που το ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΙ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ,  και το διαφοροποιεί από τα άλλα έθνη. Όταν σε έναν λαό που το μόνον κοινό είναι η κατά συνθήκην σκοπιμοτήτων και καταγωγή ταυτότητος που αναγράφεται ...και οι ζώσες αντιλήψεις και οι τρόποι στην βαθύτερη φύση τους δεν διαφέρουν σε τίποτα με τις αντιλήψεις και δοξασίες των εποικιστών ιστορικών εισβολέων...ρωμαιοχριστιανικών, μουσουλμάνων, φορέων ανθελληνικών δογμάτων...τότε η εξαφάνισης των εναπομεινάντων πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων αυτού του λαού  από το χωνευτήρι της παγκοσμιοποίησεως και η οριστική εξαφάνισης εθνοτικών κατασκευαμάτων,  εθνοθρησκευτικών ετεροκλήτων κραμάτων... όπως το νεοελλαδικό...είναι η απολύτως βέβαια συνέπεια ως απολύτου φυσικής εξελίξεως και η ολοκλήρωσή της θα είναι θέμα μόνον λίγων δεκαετιών.

     Εθνικιστικός αγών λοιπόν, δεν μπορεί να είναι παρά μονάχα ότι ...Ενσαρκώνει με τον ίδιο τον βίο του,   και ατομικά και κοινοτικά την βαθύτερη ελληνική ποιότητα και ζώσα κοσμοαντίληψη, την οποία μεταδίδει και είναι ικανός στο να μετατρέπει μόνον τους Υγιείς σε επίσης αναμεταδότες..και εκείνοι πράττουν ακριβώς το ίδιο,  ώστε το Πνεύμα αυτό και το Φώς να διαχέεται συνεχώς και αναπόφευκτα και νομοτελειακά...θα καταφέρει να κυριαρχήσει.

     Κατά την δική μου αντίληψη και λογική, είναι η μόνη μέθοδος που είναι ικανή να φέρει πραγματική αντιστροφή ...του Αναμενομένου Θανάτου αυτού του Γραικυλικού κρατιδίου..που όπως δείχνει οδεύει ταχέως.. Νομίζω αυτή είναι η αληθινή εθνική..εθνοφυλετική και εθνοκοινοτική δράση..η πιο ουσιαστική αλλά με την προυπόθεση ότι θα ασκείται από αυθεντικούς αναμεταδότες...και όχι κατά φαντασίαν αυτοαποκαλουμένους εθνικιστές.

     Το να δηλώνουν κάποιοι ξεκάθαρα εθνομηδενιστές και υποστηρικτές του πολυφυλετισμού είναι τουλάχιστον ειλικρινής..από αυτούς που δηλώνουν δήθεν εθνικιστές και μεταδίδουν ως πολιτισμό και κοσμοαντίληψη,  έναν αχταρμά από ξένες Ιουδαιογενείς θρησκευτικές αντιλήψεις και ζητωπατριωτιλίκια, ανεμίζοντας τα ιερά σύμβολα της Πατρίδος μας, σε πορείες εθνικής δράσεως...μα όταν συναντήσουν τον κίνδυνο συγκρούσεων από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, η δράση γίνεται απόδραση...και οι σημαίες της Πατρίδος μας κείτονται στα σκουπίδια ... με την ουρά στα σκέλια τρέχουν να κρυφτούν...ΑΙΣΧΟΣ.

     Ο ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΕΧΘΡΟ. Παρ' όλα αυτά είναι μάλλον  προτιμότερο να παραμυθιάζει κανείς τον εαυτό του από το να έρθει σε ρήξη με οτιδήποτε "εικονικο καθεστωτικό αλλά εφήμερο"

Η Ελλάδα θέλει να Ζήσει και θα Ζήσει, 
διότι Εμείς είμαστε Έλληνες.
                                                   ΑΘΗΝΑ       

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Η ΛΕΠΕΝ ΞΑΝΑ-ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ


     Μετά από μία δημόσια παραδοχή ότι η ΛΕΠΕΝ διαθέτουσα μόνον είκοσι [20] «διαδηλωτές» απετόλμησε …δημόσια συγκέντρωση για να φάει άγριο ξύλο [τα παιδιά που μάτωσαν σήμερα] από υπερ-πολλαπλάσιους  [εκατό] Αντιεξουσιαστές το ερώτημα είναι ένα:

ΟΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΥΝ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ 
ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ Η ΛΕΠΕΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ


     Με αυτή τη «νοοτροπία» τι επιδιώκει η ΛΕΠΕΝ, να συνεργεί στον εξευτελισμό εθνικών συμβόλων, να «παρασημοφορεί» τζάμπα μάγκες που κάνουν «αντιφασιστικό» περίπατο, να ενισχύει την εικόνα του ανοήτου ακροδεξιού καρπαζοεισπράκτορα ή. μήπως, την εικόνα του απροκάλυπτου συνεργού δημοσίων υπηρεσιών οι οποίες επιδιώκουν να καλλιεργούν την εικόνα εσωτερικής αναταραχής και αναγκαιότητας καταστολής της, προς επαύξηση επιδομάτων «ανθυγιεινής εργασίας» των μπάτσων;


     Κύριε Ρήγα, επιτέλους δώστε μας μιαν εξήγηση για την κατά συρροή διάπραξη πράξεων και παραλείψεων που εκθέτουν τον ελληνικό εθνικισμό και θέτουν σε κίνδυνο ζωής όσους σας ακολουθούν –και το Ιστολόγιό μας έτοιμο να την δημοσιεύσει- άλλως, η συνέχεια του αφιερώματός μας στο πρόσωπό σας και στη ΛΕΠΕΝ δε θα σας αρέσει καθόλου.
VAGINA MAGIA SEXUALIS

JULIUS EVOLA.



     Σύμφωνα με έναν πανάρχαιο περσικό μύθο,τα προσδιοριστικά στοιχεία της γυνής,μεταξύ  άλλων,σύγκεινται στα ακόλουθα συστατικά..Σκληρότης του διαμαντιού,γλυκύτητα του μελιού,βαναυσότητα της τίγρης,θερμή λάμψη της φωτιάς καί ψυχρότης του χιονιού..Είναι τα κοινά,αντιφατικά χαρακτηριστικά,τα οποία συναντάμε στον πρωτογενή αρχέτυπο της θεικής γυνής ,αλλά καί  στην θεμελιοδοσία της γυναικείας ιδιοτυπίας.

     Στην γυναίκα συνυφαίνεται ταυτοχρόνως η ισχυρά προδιάθεσις του οίκτου,αλλά καί της ανελεήτου βιαιότητος.Περίφημοι εγκληματολόγοι,όπως οί Lomproso ,Ferrero,διαπίστωσαν ερευνητικώς ,ότι η γυναίκα κάλλιστα την ίδια στιγμή,μπορεί να επιδείξει μειλιχιότητα ,αλλά καί απίστευτη τραχύτητα,από ότι ο άνδρας,καί αυτό προκύπτει από την ικανότητα  μεταστροφής της προστατευτικής συμπόνοιας της ,σε καταστροφική,άσπλαχνη επιθετικότητα.

     Το προαναφερθέν  είναι αρίδηλον, σε περιόδους επαναστάσεων,λυντσαρισμάτων καί ταραχών.Η συμπόνοια της γυνής ,κατά τα ειωθότα ,ανάγεται στην αρχέγονη ,δημητριακή,μητρική ενστικτώδη ορμή,ενώ το ξέσπασμα βίας στην πεμπτουσία της σεξουαλικής της δομήσεως.Ο συνδυασμός της βαναυσότητος καί της γυναικείας σεξουαλικότητος,είναι ήδη καταγεγραμμένος στην κλασσική αρχαιότητα στην μορφή των Βακχίδων καί Μαινάδων.

     Σημειωτέον ,ότι η επισήμανσις αυτής της συνάψεως,είναι κατανοητή καί στην συνήθη, θηλυκή καθημερινή αισθησιακότητα,ανακυπτομένη από την απορροφητική ιδιότητα ,δίκην σφουγγαριού, των θηλυκών γενετήσιων οργάνων.Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αυτό το φαινόμενο,ως το στοιχείο παγεράς ψυχρότητος της γυνής,ανθρώπινη,επίγεια ενσάρκωση της Παρθένου,Durga,εφόσον υπάγεται στο yin της ινδουστικής παραδόσεως.Διακρίνουμε εκ βαθέων,στην πάνδημη Schakti,στον αφροδισιακό γυνακείο τύπο,δύο διαφορετικές μορφικές ροπές.Την υποδεέστερη,πρωτόγονη,διονυσιακή καί μία ανωτέρα,λεπτοφυή άθικτη, απόμακρη.

     Ο νούς μας μεταφέρεται στο σχήμα της Dolores,την οποία ο Swinburne αποκαλεί σαν αγαπημένη θεά του σπασμού καί θυγατέρα μίας θανατηφόρας θεάς καί του Πρίαπου καί γιά την οποία σημειώνει..Είναι εισελθούσα, από την εξωτερική πύλη στα άδυτα των ιερών ,όπου η αμαρτία συνιστά προσευχή.Τι σημαίνει αυτό,όταν από την μυσταγωγική τελετή ,προκαλείται ο Θάνατος;;Αγαπημένη Θεά του σπασμού.Δική σου είναι η στερνή σταγόνα κρασιού,την οποία ρίπτω,δικό σου το δισκοπότηρο,που αδειάζω..Μέγιστη θεά Dolores,αδυσώπητα θηριώδη ,λατρεμένη μας Θεά του σπασμού..Καί όμως αυτή η μορφή ,είναι αποκύημα μίας εκφυλισμένης λογοτεχνικής φαντασίας.Στον D' Annunzio,πλησιάζουμε σε ρεαλιστικότερες περιπτώσεις..Στο βάθος της αγάπης της γυνής,υφέρπει  μία φρικιαστική βιαιότητα.Αναβιβάζει την μαγική καταστροφικότητα της, στην κλιμάκωση του ερωτικού εναγκαλισμού καί της οργασμιακής εντάσεως,ανακαλώντας στην μνήμη την πρωτόλεια εικόνα της τερατώδους γοργόνας,όπως ξεπροβάλλει μέσα από τα ημίκλειστα μάτια της,όταν κυριεύεται από τους οργασμιακούς σπασμούς,καί αμέσως μετά εντελώς εξαντλημένη,περιπίπτει σε εκστατική ακινησία..Trionfo della Morte.



     Στην  φάση της ερωτικής σαρωτικής επιθυμίας,τού πόθου,παρατηρούμε,ότι παρά την διάχυτη λεπτότητα καί τρυφερότητα της αποκορυφώσεως της γυναικείας σεξουαλικής εξάρσεως,ενυπάρχει ένα στοιχείο φρικιαστικής σκληρότητος,μίας ανελεήμονος σφοδρότητος.Η παντελής απουσία αισθηματικότητος ενός κτητικού εγωισμού,διαπλέκεται παράξενα με την τρυφερότητα καί την θερμή αφοσίωση.Πέρα από το συγκεκριμένο γυναικείο πρόσωπο,υφίσταται ουσιαστική συσχέτιση με το δουργικό durgischen..στοιχείο της θηλυκής κοσμικής ουσίας,στον ρόλο της ερωμένης.Ο Viazzi ,ευλόγως διαπιστώνει ,ότι αυτό το αμάλγαμα αντινομικών εκφραστικών,ψυχοκινητρικών τάσεων της παραστάσεως της γυναίκας,δεν χάνεται ούτε καί στην ερωτική ,ρομαντική εξιδανίκευση της,περιγράφοντας τον αριστοκρατικό τύπο μίας νεαράς,θελκτικής κορασίδος...

     Η Murger ήταν 22 ετών,με υπέροχο χαρωπό πρόσωπο,το οποίο έλαμπε,μολαταύτα σε στιγμές πλήξεως καί αρνητικής διαθέσεως,τα έξοχα αρχοντικ,.λεπτά χαρακτηριστικά της,που φωτίζονταν από τα βαθυγάλανα μάτια της,ελάμβαναν μία έκφραση ανεκδιήγητης αγριότητος,εξωτερικεύοντας αισθηματικό σάβανο θανάτου καί ακραιφνή εγωισμό..Καί συμπληρώνει..Αυτό συμβαίνει συχνά στις γνησιότερες,ανεπιτήδευτες στάσεις καί εκφράσεις καί των πιό εξιδανικευμένων,αγαπημένων γυναικών..Απόκρυφη καί δυσπρόσιτη είναι η πηγή εξηγήσεως καί προσεγγίσεως της αληθούς σημασίας καί του πραγματικού υποβάθρου της λεγομένης γυναικείας αισθηματικής αφοσιώσεως.

     Ας παρακολουθήσουμε την ερμηνεία της ψυχαναλύτριας E.Harting..Είναι σπάνιο φαινόμενο η αισθηματική ψυχρότης σε ερωτευμένους άνδρες.Υπάρχουν όμως αναρίθημητες γυναίκες,οί οποίες συνδυάζουν την ερωτική τους δράση,με την λειτουργία ενός χρηματιστηριακού εμπόρου.Η παγερότητα,η στυγνότητα της θεάς Luna ,αποτελεί εύγλωττο σύμβολο αυτής της διαστάσεως της γυναικείας φύσεως.Παρά την έλλειψη εγγενούς θαλπωρής καί την απουσία αισθημάτων καί ίσως ακριβώς λόγω της απουσίας των προαναφερθέντων στοιχείων,καί της  υπερτάτης ψυχικής βαθιάς αδιαφορίας της γυναίκας γιά τον άνδρα,ο άνδρας συναρπάζεται από αυτόν τον μαυλιστικό απρόσωπο ερωτισμό του θήλεως.

     Μία λογοτεχνική μορφή όπως ο Donn Byrne σημειώνει..Ένας άνδρας,ο οποίος βυθίζεται ολοκληρωτικά στην τροχιά της γυνής,όσο καί αν δυνατή είναι η αγάπη του,παύει να είναι άνδρας.Από αυτήν την στιγμή,η γυναίκα έχει ένα ισχυρό αίσθημα γιά αυτόν.Περιφρόνηση καί εσωτερικό χλευασμό,αναμεμειγμένα αισθήματα με περισσότερη..αγάπη.Ο Remarque ,έγραψε έναν μικρό μύθο όχι γιά την ξεχωριστή μοιραία γυναίκα..femme fatal..αλλά γιά την τυπολογική,συνήθη ,χαρακτηρολογική γυνή.Ας τον διαβάσουμε..Ο Βράχος που αγαπούσε το θαλάσσιο κύμα..


     Το κύμα αφρισμένο ξεσπούσε πάνω του.Τον αγκάλιαζε καί τον φιλούσε ,μέρα καί νύχτα.Τον ικέτευε με αναφιλητά καί γοερούς κοπετούς,να τον ακολουθήσει.Τον έβρεχε καθημερινά με τα παφλαστικά ύδατα του,που απλώνονταν σαν μακριά λευκά χέρια.Ο βράχος ,κάποια στιγμή,υπεχώρησε καί υπέκυψε στην επιθυμία τού κύματος.Ξαφνικά δεν υπήρχε βράχος.Χάθηκε στα θαλάσσια κύματα.΄Ηταν πιά ένας λίθος,χαμένος στον βυθό,φαγωμένος από τα κύματα.Καί αυτά ,αναζητούσαν νέους βράχους γιά να καταβροχθίσουν.Οί γυναίκες είναι ανελέητες στην δριμύτητα της οδύνης,που προξενούν,ιδίως στους άνδρες που αγαπούν.

     Η μεταφυσική πλευρά τού αιωνίου θηλυκού ως Μάγισσας,αποτελεί κοινή παρακαταθήκη πλειόνων λαών της αρχαιότητος καί του μεσαίωνος..Η ενοποίηση των θρύλων της αφροδισιακής γυναίκας και της Μάγισσας, είναι έντονη. Καλυψώ, Κίρκη, Μήδεια, Isolde, Brunhild. Πάντα το θηλυκό ταυτίζονταν περισσότερο με την υλική,κοσμική,φυσιοκυκλική διάσταση,εκφράζων μία απαράμιλλη ,σκοτεινή δύναμη εμπνεύσεως ,γοητείας,χάους αλλά καί παγίδας γιά τον ανδρικό ιδεαλισμό. Το βιβλίο του Οtto Weininger,Geschlecht und Charkter, σημἀδεψε με την ριζοσπαστικότητα του,τις δύο κυρίαρχες,αείχρονες τάσεις της γυναικείας ψυχολογίας,ως εν δυνάμει στάσεις βασικής συμπεριφοράς καί θεμελιώδους νοοτροπίας της γυναίκας..Μητρότης καί Πορνεία.Μητέρα ή Εταίρα.

     Η τυπολογία της μητρός επισημαίνεται στην εκπλήρωση της αναπαραγωγικής φυσικής λειτουργίας.Μία γυναίκα,που στην ψυχοσύνθεση της δεσπόζει αυτή η τάσις,εγκολπώνει το νόημα της ζωής της ,στην ενστικτώδη διατήρηση τού  είδους,χρησιμοποιώντας τον κατάλληλο,πρόσφορο άνδρα,ως γέφυρα,ως χρήσιμο εργαλείο, γιά να φτάσει στον σκοπό της.Το παιδί.Τον μόνον άνδρα,τον οποίο θα ..αγαπήσει είναι ο γιός της.Όχι απαραιτήτως σεξουαλικά.Αλλά ως προέκταση της βιολογικής, αντανακλαστικής κτητικότητος  της.Καί η αγάπη της μητρός προς τον γιό της είναι πάντα ανήθικη.Υπό την έννοια,οτι  δεν θα θέσει ουδέποτε ηθικά,αξιοκρατικά κριτήρια στην φυσική,ενστικτώδη,ζωώδη αγάπη της.Ο γιός της,έιτε είναι αισχρός εγκληματίας,έιτε είναι ..Άγιος,δεν θα πάψει ποτέ να είναι το επίκεντρο της τυφλής προσηλώσεως της.

     Τού μοναδικού νοήματος της ζωής της. Αυτός ο τύπος γυνής ,δεν διακατέχεται ,ούτε από σεξουαλικά,αλλά καί ούτε από πάσης φύσεως ενδιαφέροντα,πλήν της μητρότητος.Δηλαδή κάτι,που γεμίζει το υπαρξιακό της κενό καί το απόλυτο,αβυσσαλέο μηδέν,που έχει μέσα της,πλήν των βιολογικών,μητρικών λειτουργιών.Σε αυτήν την γυναικεία εκδοχή,αντιστοιχούν συνήθως ,άνδρες άνευ σημαντικής υπαρξιακής πληρότητος.

     Η άλλη εν δυνάμει ροπή της γυναίκας είναι η Πορνεία.Όχι αναγκαστικά με την εκχυδαισμένη μορφή της.Η Εταίρα,με διάφορες μεταμφιέσεις,σε αντίθεση με την μητρική αρχετυπική,βρίσκεται σε κατάσταση εχθρότητος με την βιολογική αναπαραγωγή καί με την  σχετική καθορισμένη αποστολή.Λατρεύει την ελευθερία,τον αδέσμευτο τρόπο ζωής,μεταχειριζομένη τον άνδρα,ουχί ως  όργανο ανακυκλήσεως τού είδους,αλλά ως όχημα της προσωπικής της επιβιώσεως καί κορεσμού των πλούσιων αισθησιακών επιθυμιών.Είναι ασταθής,αναξιόπιστη,ευμετἀβλητη. Κάι είναι ιστορικό δεδομένο ,ότι πάντα αποτελούσε ρίζα εμπνεύσεως καί επαφής ισχυρών ανδρικών προσωπικοτήτων.Ενσαρκώνει το πρότυπο της αιωνίου,μυστηριώδους Μαινάδος.Σε αντιδιαστολή με τον μητρικό τύπο,ο οποίος εκδηλώνει το πρόπλασμα της Δήμητρας.

     Καί οί δύο τύποι, δυνητικής γυναικείας ψυχολογίας,δεν βρίσκονται πάντα καθαροί σε κάθε γυναίκα,αλλά με αναλογικές συσχετίσεις.Μολαταύτα,η βασική πεμπτουσία της γυναίκας,είναι η απουσία παντελούς ίχνους αυτεξουσίου,αυτοκεντρκής προσωπικότητος αυτοβουλητικότητος.Αυτό το τραγικό δεδομένο,τις οδηγεί στην προσκόλληση σε έναν άνδρα.Είτε στον βιολογικό παραγωγό των παιδιών της,είτε στόν γιό,είτε στον εραστή.

     Γιά να αποκτήσουν σημασία καί νοηματοδότηση βιοπράξεως.Το τίποτα,που μέσα από το ανδρικό ..κάτι,επιχειρεί να γίνει κάτι,όπως εμβληματικώς σημείωνε ο Weiniger.Ο άνδρας,έχει την δυνητική προοπτική να γίνει μία σημαντική προσωπικότητα,αλλά καί ένα σκουπίδι.Είναι μία αξεδιάλυτη περιπλοκή.Είναι το..κάτι,που μπορεί να γίνει τα πάντα.Από τα καλλίτερα μέχρι τα χειρότερα πλάσματα.Η γυναίκα είναι το απόλυτο τίποτα,ως οντολογικό αριστοτελικὀ υλικό,επί του οποίου πίπτουν ετερόφωτες σκιές,ευκόλως μεταλλασσόμενες.Πάντα εξαρτώμενη από την εκάστοτε επίδραση ενός άλλου οντολογικού τύπου,καί μιας διαφορετικής,εξωγενούς βουλήσεως..
.
     Ο ερωτισμός καί κυρίως η θηλυκή αισθησιακή χαώδης ροή,ως κοσμική πύρινη δύναμις,δύναται να ενεργοποιηθεί ,δια της ιεροπρακτικης μυήσεως καί των δύο φύλων, στην υπέρβαση καί την υπερφαλάγγιση της δυαδικής τους τομής.Αυτή η τραγική προσπάθεια,καταγράφεται στα απόκρυφα μυστήρια αρχαίων πολιτισμών ,αλλά καί διαχρονικών αναβιώσεων τους.Από τα ελευσίνια δρώμενα, τις ιερογαμίες των λαών της μέσης Ανατολής,μέχρι τις ιερές οργιαστικές τεχνικές των ινδουστικών παραδόσεων του ταντρισμού .

     Η στιγμιαία, εκρηκτική αποκατάστασις της αρχετυπικής,ιδεομορφικής,αναμνησιακής ενότητος του ανδρογύνου,διά της βαθείας μυητικής τελετουργίας της σεξουαλικότητος,προυποθέτει την ψυχική ωριμότητα καί πνευματική διαύγεια ,προνόμιο πάντα ελαχίστων,κινδυνευτών πεφωτισμένων ανθρώπων,αλλιώς η σεξουαλικότης,ιδίως στις ημέρες μας,ξεφτιλίζεται σε μία κτηνώδη αποπνευματοποίηση ναρκώσεως καί μαζικής,δυστυχούς αναπαραγωγής.



     Ο πολύς Otto Weininger εφθέγγετο..Ο άνδρας,ως δυνητική οντολογική υπόσταση,είναι καί σεξουαλικό πλάσμα.Η Γυναίκα είναι αποκλειστικώς καί μόνον σεξουαλικό.Απελευθέρωσις και χειραφέτησις της γυναίκας σημαίνει ,απελευθέρωση από τον εαυτό της.Η σωτηρία του ανδρός συνίσταται στον απεγκλωβισμό του από την σεξουαλικότητα.Καταργώντας ο άνδρας την  χύδην σεξουαλικότητα,καταργεί την χύδην γυναίκα..


      ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΗ Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ 
ΤΗΣ "ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ"
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ


     Παρά το "ατού" της ως τρίτο κόμμα και την ακροδεξιά, εθνικιστική, τοποθέτησή της, η "Χρυσή Αυγή" περιφρονείται επιδεικτικώς από τους κορυφαίους, ομολόγους της, ευρωπαϊκούς σχηματισμούς οι οποίοι την θεωρούν στιγματισμένο παρία.


     Από την ακροδεξιά Σύνοδο Κορυφής που διεξήχθη στο Κόμπλεντς με την συμμετοχή των ηγετών των κορυφαίων ευρωπαϊκών ακροδεξιών κινημάτων, έλαμψε δια της εξαφανίσεώς του ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» ο οποίος θεωρείται από όλους τους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες του ως πρόσωπο επικίνδυνο για την ανερχόμενη ευρωπαϊκή εθνικιστική ακροδεξιά.



     Με παρόντες την επικεφαλής του ξενοφοβικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (ΑfD) Φράουκε Πέτρι, τον ηγέτη του γαλλικού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν, τον Ολλανδό ακροδεξιό πολιτικό Γκέερτ Βίλντερς και τον Ματέο Σαλβίνι από την ιταλική Λέγκα του Βορρά και με αφορμή μία συνάντηση της ευρω-ομάδας "Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας" (ENF), ο Νίκος Μιχαλολιάκος και η «Χρυσή Αυγή» κρατήθηκαν επιδεικτικώς «εκτός νυμφώνος» αναλώσιμοι από το σύστημα μόνον για «εσωτερική κατανάλωση» και εξαπάτηση των γραικύλων ακροδεξιών με τα άνευ βαρύτητος ...ξεφωνητά περί «τρίτου κόμματος» και … «διεκδικήσεως εξουσίας».



     Η Σύνοδος του Κόμπλεντς υπήρξε πολύ σημαντική για το μέλλον της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ως επιδιώκουσα την  σ υ ν ε ρ γ α σ ί α  των εθνικιστικών-λαϊκίστικων και ξενοφοβικών δυνάμεων της Ευρώπης το 2017,  εν’ όψει των κρισίμων εκλογών σε τέσσερις από τις ιδρυτικές χώρες της ΕΕ, δηλαδή στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία και πιθανότατα στην Ιταλία. Παρά ταύτα, σε μία τόσο καθοριστική συνάντηση για το μέλλον μιας ολόκληρης ευρωπαϊκής εθνικιστικής παρατάξεως, η «Χρυσή Αυγή» διατηρήθηκε σε  α π ό σ τ α σ η   και αυτή είναι μία σοβαρή ένδειξη πανευρωπαϊκής ακροδεξιάς αποδοκιμασίας των ελλαδιτών ακροδεξιών και του Νίκου Μιχαλολιάκου ο οποίος εκρίθη ως “persona non grata” από τους ευρωπαίους ομολόγους του.



     Η «Χρυσή Αυγή» και ο Νίκος Μιχαλολιάκος κατάφεραν να τεθούν εκποδών από τον φυσικό ευρωπαϊκό πολιτικό χώρο που επέλεξαν και απεφάσισαν να ενταχθούν, αποδεικνύοντας ότι οι Eυρωπαίοι (έστω!) ακροδεξιοί εθνικιστές σε καμία περίπτωση δε θα τους αποδεχθούν στους κόλπους τους με όσα καραγκιοζιλίκια και αν επιδείξουν προσπαθώντας να προσεταιρισθούν υποστηρικτές.


     Και, βεβαίως, αυτή η απόρριψη της «Χρυσής Αυγής» από τους Ευρωπαίους εθνικιστές δεν είναι διόλου τυχαία. 


     Η «Χρυσή Αυγή» πριν καν αναλάβει την εξουσία, επέδειξε ένα βαθύτατα διεφθαρμένο μόρφωμα με αναμείξεις σε δολοφονίες (για τις οποίες ήδη ο Νίκος Μιχαλολιάκος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη!), εμπλοκές σε βαρύτατες υποθέσεις διακινήσεως ηρωίνης, τραμπουκισμού κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση μέχρι σημείου ανηλίκων σε δημόσιους χώρους, απροκάλυπτη προώθηση οικογενειοκρατικών συμφερόντων που θυμίζει ...Τσαουσέσκου και όλα τούτα κάθε άλλο παρά μπορούν να γίνουν «εύπεπτα» από τους πολιτισμένους (έστω!) ακροδεξιούς Ευρωπαίους. Και αυτή η πολιτική "αισθητική" της «Χρυσής Αυγής» μπορεί να είναι αποδεκτή από κάποιους ντόπιους αθιγγανο-Χαλουλάκους αλλά ουδέποτε θα γίνει αποδεκτή από την Ευρώπη.


     Ατυχώς, όμως, η υπερφίαλη διαταραχή του αρχηγού της που διψά για εξουσία, απέκλεισε τελεσιδίκως το δρόμο της «Χρυσής Αυγής» προς την εξουσία αφού, χωρίς το «δαχτυλίδι» των Ευρωπαίων ομολόγων της θα παραμένει εσαεί σε ένα εσωτερικό πολιτικό περιθώριο υπηρετώντας, μόνον, τη μακροημέρευση του ντόπιου διεφθαρμένου συστήματος το οποίο και την χρειάζεται για τον σκοπό αυτό.


     Το δυστύχημα για τη «Χρυσή Αυγή» η οποία λόγω εσωτερικής συγκυρίας θα μπορούσε να αναλάβει την Κυβέρνηση ήδη από το 1985, είναι ότι ούτε ένα από τα «στελέχη» της (αυτοί οι γραφικοί "πεσμεργκά" του ελλαδικού Κοινοβουλίου) δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί την καταστρεπτικότητα των αποφάσεων του Νίκου Μιχαλολιάκου και να εγείρει ενστάσεις για τον δρόμο απομονώσεως της «Χρυσής Αυγής» από εκείνους που πρέπει να την στηρίξουν σε ένα δρόμο προς την εξουσία και άνευ των οποίων ούτε σκέψη ανόδου του μορφώματος αυτού δε μπορεί να υπάρξει. Και γι αυτό φρόντισε ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος ο οποίος αντί σημαντικών στελεχών επέλεξε Γερμενήδες, Παναγιώταρους και Λαγούς (εχόντων ανάγκη χρήματος) ως μαριονετικούς αχυρανθρώπους χωρίς να αναλογίζεται ότι τον Γερμενή …Υπουργό Εξωτερικών ΔΕΝ τον κάνεις.


     Ο δρόμος της «Χρυσής Αυγής»  δεν οδηγεί στην εξουσία αλλά στη φυλακή όπου το σύστημα που την χρησιμοποιεί σαν μυξομάντηλο θα την πετάξει. Ο μικρόνους, όμως, αρχηγός της και οι περί αυτόν ομοιοπαθείς πόρρω απέχουν από το να μπορούν να το εννοήσουν διότι αν μπορούσαν, ήδη από το 2013 η αρχηγική καρέκλα θα έπρεπε να φιλοξενεί εντελώς διαφορετικά κοινοβουλευτικά "οπίσθια".


     Όμως η μοίρα των ...μοιραίων δεν τους επέτρεψε να αντιληφθούν το τραγικό κομματικό "αζιμούθιο" που επέλεξαν υπό την βάσκανο ηγεσία ενός "ιδιοτύπου" εξουσιομανούς.  


     Και όσο κι αν ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα προσκυνά το ντόπιο διεφθαρμένο σύστημα θάβοντας οριστικώς τον ελληνικό εθνικισμό με αντάλλαγμα την ανεύρεση "κερκόπορτας" προς την εξουσία, το σύστημα του στρώνει το κελλί μέσα στο οποίο θα τον ανακυκλώσει μαζύ με τους πανύβλακες που τον περιστοιχίζουν. Διότι το σύστημα και τις δικλείδες ασφαλείας για τη μακροημέρευσή του διαθέτει και ο Μιχαλολιάκος με τους ηλιθίους αχυρανθρώπους του απεδείχθησαν ανίκανοι έστω και να πλησιάσουν -επί δεκαετίες, τώρα...-  αυτές τις δικλείδες. 


Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης
τ. 6977764737





ΟΣΜΩΣΕΙΣ ΑΥΧΜΗΡΩΝ ΙΝΔΑΛΜΩΝ



     Στα 1903 ο Otto Weininger διαμελίζει την καρδιά του με πυροβολισμό στην Βιέννη.Στα 1910 ο Carlo Michelstaedter τινάζει τα μυαλά του στον αέρα στην Φλωρεντία. Οί διάσημοι,φιλόσοφοι, νεανίαι αυτόχειρες είχαν δύο κοινά χαρακτηριστικά,ήταν Καθηγηταί Φιλολογίας καί μανιώδεις νεοπλατωνικοί.Πέρα από την βαθειά έτερη, προσωπική κινητροδότηση εκάστου,πρό του απονενοημένου διαβήματος,είναι δεδομένο,ότι κάποιον ρόλο διαδραμάτισε καί η προσήλωσις τους σε μία υπερβατική, μεταφυσική προοπτική αδιαπτώτου δικαιώσεως,ενώπιον της οποίας, ο χύδην εγκλωβισμός στα επἰγεια πεδία καθίστατο,οδυνηρός καί περιττός. Αλλά καί ένας άλλος σοβαρός παράγων,τον οποίο θα αναγνώσετε στην τελευταία παράγραφο.

     Η εμβριθής εντύφησις τους στο πλατωνικό κοσμοείδωλο,χρωματισμένο εντόνως από το πρίσμα συγκεραστικής εξαντλήσεως της αυστηρότητος του,από τον Πλωτίνο,διαμόρφωσε την γραμμή υποκειμενικώς νοουμένης σοφίας καί αυτεπιγνώσεως, αλλά καί προοδοποίησε την επεισοδιακή τελική φυγή τους. Ομιλούμε περί του νεοπλατωνισμού.Καρπός του φιλοσόφου Πλωτίνου,ο οποίος στον 3ο αιώνα μ.Χ, θα αποπειραθεί να συνδυάσει βασικές δοξασίες του Πλάτωνος, του Αριστοτέλους, των μεικτών ελληνιστικών,πνευματικών εφέσεων αλλά καί ανατολικών ινδουστικών τάσεων,σε μία εποχή ιδεολογικής παμμειξίας,εκ της οποίας ανέκυψε καί ο Χριστιανισμός..

     Βασικός άξονας του Πλωτίνου,είναι η πεποίθησις ότι ο αισθητός κόσμος είναι.. Πρώτον,φθαρτός,πεπερασμένος,διαβρωτικός καί απόρροια μίας υπάτου ασυλλήπτου οντότητος,η οποία βρίσκεται επέκεινα αυτού.Το απόλυτο καί αυθύπαρκτον Εν.Δεύτερον,στον  άνθρωπο αλληλοπεριχωρούνται δύο συστατικά.Το σώμα τάφος,με ημερομηνία λήξεως.Καί η λεγόμενη άυλη υπόσταση,διαβαθμισμένη σε Νούν καί Ψυχή.Αυτά τα στοιχεία,εμφυτεύονται στο σώμα--σήμα,διά της γεννήσεως,διάγουν ή οφείλουν να διάγουν, βίον ανεξάρτητον καί παράλληλον προς την αισθητήν διάστασιν,καί διά του θανάτου,κυρίως η λεγόμενη Ψυχή, αποδεσμεύεται,καί αν έχει βιώσει την αγαθήν αλήθειαν,μετέχει μίας διαφορετικής μετακοσμικής καταστάσεως στην ατελεύτητον αιωνιότητα..ένα είδος ψυχικού επαναπατρισμού.

     Η προαναφερθείσα μεμειγμένη εκδοχή  της πλατωνικής θεωρίας,από τον Πλωτίνο,σημάδεψε την δογματική,σημειακή εξέλιξη του χριστιανικού,ιουδαικού,καί ισλαμικού μυστικισμού.Ο απολογητής του Χριστιανισμού Αυγουστίνος,καί διαμορφωτής του ηθικισμού του,ομολόγησε ευθαρσώς την σαρωτική επίδραση του κράματος ιδεων του Πλωτίνου.στην εκκόλαψη της θεολογικής του μορφώσεως.Ο νεοπλατωνισμός,θα επανἐλθει σε διάφορα χρονικά διαστήματα,ως τροφή προβληματισμού στην μεσαιωνική χριστιανοκρατούμενη Ευρώπη,με σημαντικό σταθμό την διαμάχη του περιφήμου Σχολαστικισμού,στον 10ο αιώνα,μεταξύ νεοπλατωνικών καί αριστοτελικών διανοητών.Εμβληματικώς μεταξύ Scottus Erigenes καί Rosselini,καί θα επηρεάσει την ευρωπαική φιλοσοφική σκέψη,γιά αιώνες.

     Αξίζει να μνημονεύσουμε την θεμελιακή αντιπαράθεση τους,μέ ένα απλό παράδειγμα--γρίφο.Όλοι βλέπουμε τα συμπαθή σκυλιά.Πρίν υπάρξει το είδος των σκύλων,υπήρχε στον περίφημο κόσμο των Ιδεών,η γενική εννοιακή καί οντολογική σύλληψις τού σκύλου;;Δηλαδή η όρνιθα γέννησε το ωόν,ή το ωόν την όρνιθαν;;Πολλάκις οί σοφοί Γέροντες,περιπλέκουν  τα πράγματα καί ποδηγετούν τούς πνευματικώς ανησυχούντας σε διανοητικές δολιχοδρομίες καί δαπανηρές περιπέτειες ,οί οποίες κοσμούν το μέτωπο των σκεπτικιστών ,αλλά  καί οπλίζουν την μήνιν των φανατικών.Βεβαίως υφίσταται ανέκαθεν καί μία άλλη ομάδα,η οποία ευφυώς καί ρεαλιστικώς συλλογιζομένη,μετατρέπει τις θεολογίζουσες καί φιλοσοφικές διαπορήσεις σε δογματικά,εξουσιατικά ξίφη,διά των οποίων εξασφαλίζει,διά της μαζικής υπεραπλουστεύσεως, άνετον επιβίωσιν παρασιτισμού.Είναι τα εκκλησιαστικά κατεστημένα πάσης αποχρώσεως..

     Παρά τις διαφορετικές συνεξαρτήσεις καί ερμηνείες,κάλλιστα θα μπορούσε  να χαρακτηριστεί ο συγκρητιστικός,ακραίος νεοπλατωνισμός του Πλωτίνου,ένας μεταλλαγμένος σημειακώς, χριστιανισμός,όπως τον χάλκευσαν οί ..πατέρες της Εκκλησίας.Αν καί έθετε σαφώς άλλες προυποθέσεις γιά την κατάκτηση της θρυλικής μεταβιώσεως, της ούτω αποκαλουμένης Ψυχής,στην θειστική αθανασία.Κατά την θεωρίαν αυτήν,το άυλον πνεύμα μεταβαίνει διά καθαρμών προς αυτήν,καί όχι η Θεότης,η το Εν προς αυτήν.Μολαταύτα δεν παύει να καθιερώνει την αυθαίρετη,επινοηθείσα αυτεξουσιότητα της ..Ψυχής,έναντι του σώματος,καί του κοσμικού γίγνεσθαι.

     Βεβαίως οί Χριστιανοί θα τραβήξουν το λεπτό νήμα της διελκυστίνδος στα άκρα,με την γνωστή συνθηματολογία..ο  φίλος του κόσμου καί των ενστίκτων, απεμπολεί την..Ψυχή του,γίνεται εχθρός του Θεού καί της επουρανίου βασιλείας του..Καί επί της αρχής αυτής,αναπτύσσεται το ιδεολογικό  καί θεολογικό τους αφήγημα,στο οποίο συναντάμε  τα επείσακτα φαιδρά παραμύθια ,από τον Αβραάμ,μέχρι τον Ιησού,με νεοπλατωνικά στρεβλωθέντα καρυκεύματα,προς γεύσιν καί τέρψιν των μογιλάλων πιστών.

     Είναι ωραίος καί συναρπαστικός ο κόσμος των δογμάτων,των οραμάτων,καί των θεωρητικών  εφευρέσεων.Είναι γλυκιά η ατμόσφαιρα των μύθων καί των ιδεαλιστικών φυγών καί υψιπετών πτήσεων,απότοκος της εγκεφαλικής αρετής,να συλλαμβάνει καί χιμαιροκυνηγεσίες.Όλα αυτά όμως,διακρατούν ένα κεντρικό ελάττωμα.Είναι εν πολλοίς ανέφικτα,στον μόνον πραγματικό κόσμο.Της Ιστορίας.Καί αυτή, συνιστά το αέναον παγκόσμιο Δικαστήριο,ανθρωπίνων πλασμάτων καί πλασματικών κατασκευών.

     Καί η Ιστορία,δεν υποθάλπεται από αφηρημένα δόγματα κοσμοδιορθωτών,αλλά από την βιαία δυναμική των ενστίκτων,των ορμεφύτων,των συναισθημάτων καί των παθών.Παρά τις ιδεολογικές μεταμορφώσεις καί δογματικές επικλητικές μεταμφιέσεις,ο πυρσός της ιστορικής βιογραφίας των ανθρώπων καἰ των λαών,αναρριπίζεται  από το ανεξάλειπτο καί ανεξίτηλο αποτύπωμα της βιολογικής καί βιοργανικής επιταγής της κυριαρχίας,η,της παραιτήσεως εξ αυτής,του εξανδραποδισμού.Ο ακριβής ,ψυχρός προσδιορισμός των ανθρώπων ,ως αγελαίων μαζικών κτηνών, ανωτέρου επιπέδου,δεν είναι ύβρις,αλλά ταυτότητα,ευκρινώς διαπιστουμένης σε όλες τίς ιστορικές σελίδες,οί οποίες ,όταν δεν υπογράφονται από άφθονο αίμα,βρίθουν από τα κάθυγρα περιττώματα της απάτης,του δόλου,του ατέγκτου ανταγωνισμού επιβιώσεως καί κατισχύσεως.Καί οί αγαθοί ιδεαλισμοί..πάνε περίπατο.Επιστρέφουν στα μοναχικά κελλιά των απόκοσμων γραφιάδων καί φιλερήμων στοχαστών.Δηλαδή ,από το τίποτα στο πουθενά.

     Ωραία καί μαγευτικά, τα ελάλησαν καί τα συνέταξαν οι ιδεαλισταί πασών των εποχών. Περί ειρήνης, δικαιοσύνης, ευτυχίας,ευδαιμονίας. Περί επιγείων παραδείσων.Περί τελείων κοινωνιών  αγάπης ,ελεημοσύνης καί συμπόνοιας των πάντων προς τους πάντας.Περί ιδανικής πολιτικής αρμονίας.Από την αρχαία,ελληνική,ευγενή φιλοσοφία του ορθού Λόγου,πέρασαν 2.500 χρόνια.Από τα οράματα του Πλωτίνου,ο οποίος,πλην των ψυχικών ενοράσεων ,διέθετε καί πολιτειακά ιδανικά προτάγματα,πέρασαν 1800 χρόνια.Η ..θεόπνευστη χριστιανική βυζαντινή Αυτοκρατορία διήρκησε 1100 χρόνια.Από τον ευρωπαικό ορθολογιστικό διαφωτισμό καί ουμανισμό ,απέχουμε 400 χρόνια.

     Καί μετά από όλα αυτά τα εντυπωσιακά θεωρητικά καί μη, επιτεύγματα,τίθεται αυτομάτως,αναντιλέκτως, ένα λιτό καί αμείλικτο ερώτημα,ρητορικής υφής.Άλλαξαν οί άνθρωποι;;Έγιναν καλλίτεροι ή χειρότεροι;;Μετεβλήθη το υλικό ιστορικής διαδρομής των κοινωνιών;;Η βαναυσότης καί η πολυεπίπεδη μαχητική σύγκρουσις;;Αλλοιώθηκαν τα βασικά φυσιογενή ένστικτα των λαών;;Σαφώς υπήρξε τεχνολογική,επιστημονική πρόοδος,όμως στον 20ο αιώνα είχαμε δύο φρικτούς, παγκοσμίους πολέμους.Καί σήμερα διεξάγεται με διάφορα σχήματα,μία πολεμική,αδυσώπητη παγκόσμια επιχείρηση κυριαρχίας καί καθυποταγής,  με χίλια προσωπεία.

     Μετά από τόσους αιώνες διαφωτισμού,επιφανειακής ορθολογιστικοποιήσεως,εν τη  ουσία,το πολύχρωμο φάσμα των ανθρωπίνων κοινωνιών,σε επίπεδο ενστίκτων παραμένει,τουλαχιστον στην παλαιολιθική εποχή,κατά την ευμενεστέρα εκδοχή.Είναι τεκμηριωμένο από την ψυχονευρολογία,ότι στον εγκέφαλο τού άνθρώπου των ημερών μας,λειτουργούν ακόμα τα πρωτόλεια νευρικά στρώματα  των ερπετών καί των θηλαστικών, παλαιοτάτων,εγγενών εξελικτικών φάσεων.Σε σύγκρουση ή σε αρμονία με την νεωτάτη επίστρωση των λεγομένων ορθολογικών τμημάτων.Κάθε πλάσμα είναι η αλληλουχία της μακραίωνης προιστορίας της φυσικής επιλογής.Καί αυτή δεν διαγράφεται με ιδεοληψίες.

     Οί εκτοπλασματικοί ιδεολογικοί καί θρησκευτικοί ιδεαλισμοί,εκκινούν από ένα αφαιρετικό σχήμα.Την ύπαρξη εγγενών ιδανικών ανθρώπων,σε μαζική κλίμακα καί διά αυτής της οικτράς αυταπάτης,της δυνητικής μεταπλάσεως τους σε άψογες κοινωνικές συγκροτήσεις.Πρόκειται περί αυτοεκπληρουμένης φενάκης,εστιαζομένης σε μία φοβερή πλάνη.Στην επιβολή τού ερεθισματικού  περιβάλλοντος επί της κληρονομικής ,βιολογικής,αναλλοιώτου βάσεως των λαών.

     Καί αυτό μεθερμηνεύεται ως εξής.Στούς αιθεροβατικούς ψυχεδελισμούς καί Χριστιανισμούς..διά της θείας,ψυχικής κλήσεως,στούς ορθολογιστικούς ουμανισμούς,διά της βελτιώσεως του μαζικού μορφωτικού επιπέδου,στούς μαρξιστικούς χιλιασμούς,διά της κοινοκτημοσύνης των παραγωγικών αγαθών,στους ρασιοναλιστικούς Φιλελευθερισμούς,διά της ελευθερίας τού εμπορίου καί της επικοινωνίας,δύνανται οί άνθρωποι να γίνουν καλλίτεροι,ή καί χειρότεροι,αναλόγως των επιρροών περιβαλλοντικών πνευματικών καί οικονομικών επιρροών,οί οποίες θα μετατροπαλίσουν ρηξικέλευθα ,εσαεί,τα βιοργανικώς στηριζόμενα πεπρωμένα τους.

     Σίγουρα οί κοινωνικές αλλάγές επηρεάζουν τον τρόπο εκφράσεως καί δράσεως των λαών.Όμως απλώς αναδεικνύουν καί δεν χαλκεύουν τις φυσιοκρατικές ορμέφυτες κινητροδοτήσεις,οι οποίες φέρουν πάντα την διαφορετική σφραγίδα της εκάστης Ράτσας.Η Ιστορία διέψευσε μετά πατάγου καί  κονιορτού,  τις αφύσικες,ουτοπικές ψευδαισθήσεις,αυτούς τους αποφωλίους ινδαλμούς,όπισθεν των οποίων ,ευρίσκονται ,κάθε άλλο ,παρά ιδεαλιστικές ομάδες κερδοσκόπων εξουσιαστών.
.
     Η Μήτηρ Φύσις έχει συγγράψει τα δικά της αψευδή κεφάλαια κοινωνιολογίας.Τις Ράτσες.Την οργανικήν ιεραρχία καί διαπάλη τους.Τον κοινό εξωτερικό τους αγώνα,αλλά καί την εσωτερική  αξιομετρική διαβάθμιση των μελών τους.Τον ανειρήνευτο πόλεμο.Ιδανικές κοινωνίες δεν υπήρξαν καί δεν θα υπάρξουν ποτέ.Το καθαρό βλέμμα ενός μεγίστου Ιδεαλιστού,του Πλάτωνος,παρά την νοσφιστική χρήση του από διάφορους ερμηνευτές ,του επέτρεψε να σημειώσει με κάποια μελαγχολία στην στοχαστική ωριμότητα του..

     Γιά να υλοποιηθεί η ιδανική Πολιτεία,πρέπει να εμφανιστούν παιδιά θεών..Παρά ταύτα,τα ἐμπρακτα βιοπολιτικά,  προτάγματα,ως ιθυντήριες γραμμές καί πέραν των σημειακών μετακοσμικών του συλλήψεων,θα διαυγάζουν πάντα τα Έθνη της Αρίας Φυλής,στην προσπάθεια τους,να εναρμονίσουν την πολιτική λειτουργία με την Βιολογία καί την αριστοκρατική Ευγονία,στον αγώνα περιφρουρήσεως του θησαυρού του Αίματος,της κοινής κληρονομικής Γενέθλης του πολιτισμού,της εμφύτου πνευματικής ιδιοπροσωπίας καί της πολεμικής Αρετής.

     Είναι λύτρωσις καί θωράκισις έναντι των άσαρκων καί αρνησίκοσμων ουτοπιών καί των εκτοκοσμικών θεικών Μορμολυκείων η αναβάπτισις  στον Ηράκλειτο.ΈΙναι τελική θεραπεία η συνάντησις μας με την αριστουργηματική εικονοκλαστική βιαιότητα του Νίτσε.Είναι όμως ,ιδιαιτέρως λυσιτελής η ανακάλυψις ενός αγνώστου Γερμανού Φιλοσόφου,τού Martin Wieland,ο οποίος στα 1795 έγραφε στον Goethe...

     Η Φύσις δεν αναγνωρίζει καί δεν γνωρίζει απόκοσμα Ιδεώδη.Έχει τους σκληρούς νόμους καί πάντα θα λειτουργεί με αυτούς.Ένας υγιής εκ φύσεως άνθρωπος,δεν χρειάζεται να λαμβάνει φάρμακα καί οπιούχες,υπνωτικές ουσίες.Τον ιατρό τον χρειάζονται οί ασθενείς.Τις αιθέριες ιδεολογίες καί τις θρησκευτικές ενοράσεις,τις αρπάζουν άνθρωποι,οι οποίοι υποφέρουν εκ του γεγονότος της διχασμένης, προβληματικής τους υπάρξεως.Αυτό ισχύει καί γιά τους λαβωμένους φυλετικώς λαούς..

     Αν οφείλουμε ευγνωμοσύνη στην βιολογική επιστήμη,θα πρέπει να την επικεντρώσουμε με ευλάβεια στον προσδιορισμό των Νόμων της Φύσεως, τους οποίους ,εν σπαργάνοις, είχαν διαπιστώσει βιοπολιτικώς, ενστικτωδώς, οί αρχαίοι άριοι Λαοί.Καί η Γενετική δόμηση της Φύσεως είναι δεδομένη..Δεν υπαρχει Ψυχή,άνευ ορμονικονευρικού συστήματος.Δεν υπάρχει Πνεύμα,άνευ των εγκεφαλικών οργάνων καί λειτουργιών.Καί η ακένωτος δεξαμενή τους είναι η φυλετική,ιδιαίσθητος  Κληρονομικότης.Το γενέθλιον Αίμα είναι.. Σώμα.Αισθητική.Πνεύμα.Πολιτισμός.Μόνον διά του επιλεκτικού εξευγενισμού του Γένους ,με αυστηρά ευγονικά κριτήρια,προωθείται η κοινωνική ευπραγία.Καί σε αυτό το θέσφατο,ο Πλάτων ήταν ρεαλιστής,καίτοι Αθηναίος αριστοκράτης,πυροδοτήθηκε από το λακωνικόν Πνεύμα.

     Να χτίσουμε ἐμβια ιδεώδη επί των θεμελίων του αυτεξουσίου,αειγενούς Κόσμου καί της Φυσικής,φυλετικής Πραγματικότητος.Καί γιά να επιστρέψουμε ξαφνικά,εδώ στό τέλος του κειμένου,στην πρώτη παράγραφο καί στα παραδείγματα της..Μεγάλοι Νεοπλατωνικοί θεωρητικοί του περασμένου αιώνος,ο Weininger καί ο Michelstaedter ,παρά την θεαματική εντρύφηση τους στον Πλάτωνα καί στον συγκρητιστή ερμηνευτή του Πλωτίνο,δεν μπόρεσαν να απολαύσουν τα όποια ιδεαλιστικά αγαθά τους.Μελετούσαν τους Ιθύντορες  μίας ξένης, γιά αυτούς, φυλετικής Ψυχής.Αποτέλεσμα η εσωτερική σύγκρουσις καί ο προσωπικός τους ψυχκός διχασμός.Δεν ηδυνήθησαν να απορροφήσουν τον ιδεοκρατισμό μίας αλλοτρίου αρχετυπικής φυλετικής Ψυχοσυνθέσεως.Αυτοκτόνησαν καί οί δύο Καθηγηταί σε ηλικία 23 ετων..Ήσαν εβραικής καταγωγής.Τό Αίμα ήταν ανυπέρβλητο πρόσκομμα γιά την ποθητή  εγκαταβίωση μη εβραικών ιδανικών..Αυτοπυροβολήθηκαν.Ο Weininger το είχε ομολογήσει ευθαρσώς,λίγο πρίν πατήσει την σκανδάλη...
.

                                           ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 
ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ & ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

     Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απάντηση σε τοποθέτηση φίλου Συνέλληνος ο οποίος, από των στηλών του Fecebook, διατυπώνει μία εμμονική μονομερή αγωνία για την εγκληματικότητα των ...προσφύγων και ...μόνον, μη αναλογιζόμενος τους εθνικούς κινδύνους τους οποίους συνεπάγεται αυτή η εμμονική μονομέρειά του. Εκτιμώντας, λοιπόν, τις καλοπροαίρετες ανησυχίες του και περιοριζόμενος, λόγω εκτάσεως της τοποθετήσεώς μου, να την αναρτήσω στο Facebook την παραθέτω εν συνεχεία.


     Φίλτατε Giorgos Hatzidakis, 

     Επειδή ...συμφωνώ απολύτως με τα όσα επικαλείσαι, τότε θα πρέπει να παραδεχθείς  ά ρ δ η ν  το λάθος του πνεύματος της αναρτήσεώς σου.

     [α] Ο  ε ξ ω τ ε ρ ι κ ό ς  κίνδυνος τον οποίο αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός [διότι εγώ ως Έλλην τα προσεγγίζω με γνώμονα τα εθνικά μου συμφέροντα] δεν είναι οι πρόσφυγες οι οποίοι έχουν προσωρινό χαρακτήρα παραμονής στη χώρα μου αλλά οι ανελλήνιστοι και ανέθνιστοι  Γ Ρ Α Ι Κ Υ Λ Ο Ι  οι οποίοι επί αιώνες τη ρημάζουν [και στο επίπεδο της δημοσίας τάξεως] φέρνοντάς την στη σημερινή κατάντια. «Εξωτερικότερος», λοιπόν, κίνδυνος, για τους Έλληνες από τους γραικύλους δεν υπάρχει.

     Έτσι λοιπόν και δεχόμενοι την ορθή προτεραιότητα που εσύ θέτεις, πριν ή ασχοληθούμε με την εγκληματικότητα των προσωρινώς παραμενόντων προσφύγων υποχρεούμεθα να αντιμετωπίσουμε την εγκληματικότητα των μονίμων επηλύδων γραικύλων οι οποίοι έχουν «κρασάρει» τα δελτία εγκληματικότητος με την καθημερινή κακουργηματική συμπεριφορά τους. Και, δυστυχώς, στη σημερινή γραικία ως οι μεγαλύτεροι εγκληματίες προκύπτουν αυτοί στους οποίους ανατίθενται οι τρεις εξουσίες, δηλαδή, οι κοινοβουλευτικοί (νομοθετική εξουσία), οι δικαστές (δικαστική εξουσία) και οι αστυνομικοί (εκτελεστική εξουσία) άνευ της διαφθοράς των οποίων η εγκληματικότητα κάθε κοινωνίας μπορεί να διατηρηθεί σε απολύτως ελεγχόμενο επίπεδο εν αντιθέσει προς τη σύγχρονη γραικύλικη κοινωνία της οποίας το επίπεδο εγκληματικότητος είναι ανεξέλεγκτο.

     Άρα, Γεώργιε, εάν όντως αισθάνεσαι Έλλην και όχι φερέφωνο συρμωδών «πιασάρικων» …κραυγών κομματικής αβελτερίας, επικεντρώσου στη μακροχρόνια αναγκαιότητα ηθικής ανυψώσεως της κοινωνίας ΣΟΥ διότι αυτή η κάθαρση και εκ των «εισαγομένων» που στοχοποιείς θα σε προστατεύσει και το επίπεδο εσωτερικής εγκληματικότητος θα θέσει, επιτέλους, υπό έλεγχο, άλλως λογίζεσαι αντεθνικώς κορυβαντιών.  

     [β] Δυστυχώς για την αθροιστική λογική σου, οι ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟΙ εγκληματίες δεν είναι οι πρόσφυγες αλλά οι γραικύλοι οι οποίοι ανέρχονται σε  …πολλαπλάσια ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ι α, εάν βεβαίως ενδιαφέρεσαι για την αριθμητική σοβαρότητα του προσδιορισμού σου και όχι για να προκαλέσεις, απλώς, εντυπώσεις. Και, δυστυχέστατα, το παραθετικόν του επιθέτου «ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟΥΣ» το χρησιμοποιείς για λάθος ομάδα, διότι  Σ Κ Λ Η Ρ Ο Τ Ε Ρ Ο Ι  αλλά και  Β Α Ρ Υ Τ Ε Ρ Ο Ι εγκληματίες από τους  γ ρ α ι κ ύ λ ο υ ς, εν Ελλάδι, δεν υπήρξαν. Διότι, η ντροπή ακόμη και των Βαλκανίων γραικύλοι [και όχι οι πρόσφυγες] απεδείχθησαν «πρωταθλητές» της  π α ι δ ε ρ α σ τ ί α ς [!] με  δ ι κ α σ τ ή [!] ο οποίος βίαζε κατ΄ εξακολούθηση το δεκάχρονο παιδί του [!] ενώ συνέχιζε να …δικάζει ανενόχλητος επί έδρας [!] και με το γραικυλιστάν καταγέλαστο να καθυβρίζεται [και δικαίως!] ως χώρα ανωμάλων. Περισσότερες πληροφορίες για το αποκορύφωμα της εγκληματικότητος που συνιστά η παιδεραστία και τα ρεκόρ στη διάπραξή της από τους γραικύλους θα βρεις εδώ: http://hellenicnationalsocialistfound.blogspot.gr/2016/05/blog-post_28.html

     Πέραν αυτού, μόλις προ ολίγον εικοσιτετραώρων, στη Κρήτη [τόπο, κατά παράδοση, συρρεόντων ε ι δ ε χ θ ώ ν εγκλημάτων  κ α τ ά  ζ ω ή ς, από ιθαγενείς] ένας 52χρονος γραικύλος πατέρας δολοφόνησε το τετράμηνο βρέφος του στην αγκαλιά της μητέρας του με βάναυσα χτυπήματα για τα οποία ο επιληφθείς επιστήμων εξέφρασε αλγεινότατην έκπληξη. «Τέτοιες κακώσεις συναντούμε μόνο μετά από τροχαία, όπου έχουμε εκσφενδόνιση ή πρόσκρουση σε σκληρό αντικείμενο», τόνισε ο διευθυντής της Νευροχειρουργικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ κ. Αντώνης Βάκης. Αυτός ο ειδεχθής δολοφόνος δεν είναι «πρόσφυγας» αλλά ιθαγενής γραικύλος και δε σκότωσε κάποιον ξένο αλλά το ίδιο του το παιδί [!], αναλογίσου λοιπόν προς ποια κατεύθυνση κινείται η λογική σου…, εάν πράγματι συλλογάσαι ελληνικά…

     Τέλος, με τη λογική σου, αυτή της δαιμονοποιήσεως του «ξένου», του «άλλου» και το τραγικό «κρύψιμο κάτω από το χαλί» των  δ ι κ ώ ν   μ α ς  ανομημάτων, φτάσαμε για πρώτη φορά στην ιστορία του γραικυλιστάν να δώσουμε  δ ι ε θ ν ώ ς την εικόνα ενός εσμού “international serial killers” με το τραγικό περιστατικό προ ολίγων εικοσιτετραώρων [επίσης!, διότι, βλέπεις η συχνότητα και η βαρύτητα των εγκλημάτων των γραικύλων και όχι των προσφύγων επιβεβαιώνει αυτό ] μαζικής δολοφονίας αθώων πολιτών [μεταξύ των οποίων και ενός  π α ι δ ι ο ύ !] από έναν γραικύλο στη Μελβούρνη ο οποίος κατάφερε να μεταφέρει …διηπειρωτικώς [!]  στην άλλη άκρη της γης την εγκληματικότητα ενός ανελλήνιστου και ανέθνιστου όχλου ο οποίος απατηλώς επικαλείται την «ελληνική κληρονομιά» του ενώ καθυβρίζει με την καθημερινή συμπεριφορά του την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, όσο ο φίλτατος Γεώργιος Χατζηδάκης  υ π ο θ ά λ π ε ι  αυτή τη συμπεριφορά, ελπίζω, ακουσίως. 


O ..."εξαγόμενος" γραικύλος μακελάρης της Μελβούρνης.

     Και με εθνική ντροπή αλλά και ανθρώπινη οδύνη για τον Ελληνισμό διαβάζουμε στο CNN ότι:  «Ο δράστης ονομάζεται Δημήτρης Γκαργκασούλας (James «Jimmy» Gargasoulas), είναι 26 ετών και ζούσε στο Γουίνσδορ, όπου πριν ξεχυθεί με φονική μανία στους δρόμους είχε μαχαιρώσει τον αδερφό του. Ο Γκαργκασούλας έχει ιστορικό βίας, χρήσης ναρκωτικών και προβλήματα ψυχικής υγείας.»!


     Όταν, ως πολιτικός κρατούμενος, κατά την δεκαετία του ’80 συνέγραψα το ντοκουμέντο «Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ» [1987], αλλά και το «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ '80, ΚΑΤΕΡΓΟ» [1980], η κατάσταση της εγκληματικότητος στη γραικία ήταν ήδη σε λίαν προκεχωρημένη  σ ή ψ η  και τότε δεν είχαν, καν, «εφευρεθεί» οι πρόσφυγες και οι … «λαθρομετανάστες»! Οι ιθαγενείς γραικύλοι ήσαν υπερ-αρκετοί για να χαρακτηρίσουν [από τότε!] τον τόπο αυτό ως τόπον ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ και δη ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΥ, οπότε η εναντίον των προσφύγων ευτελέστατη και αντεθνική σημερινή κινδυνολογία, απλώς, να εκθέτει τους ευκαιριακώς κινδυνολογούντες, οπότε φίλτατε Γεώργιε και όσοι λοιποί καλοπίστως «κινδυνολογείτε», επικεντρωθείτε στα του «οίκου» μας ώστε να φθάσουμε σε ένα σημείο ανάλογο με αυτό της, επί παραδείγματι, Ουγγαρίας η οποία διαφυλάττει το λαό της δια της προτεραιότητος της Παιδείας [οι Ούγγροι διαθέτουν το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο ευρωπαϊκού λαού] πριν υψώσουν φράχτες για ενδεχομένους εισβολείς. Οι, όσοι, κακοπίστως και βάσει συμφερόντων εφήμερης κομματικής ψηφοθηρίας κινδυνολογούντες, θα παραμένετε στην Ιστορία ως μοιραίοι ανελλήνιστοι και ανέθνιστοι πάροχοι της μελανότερης εικόνος της Ελλάδος και του Ελληνισμού, δηλαδή, γραικύλοι!  


ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

ΚΑΙ ΣΥΝ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ  
ΟΙ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ "ΔΙΚΑΣΤΕΣ" ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Ελεύθερος ο πατέρας που χτύπησε μέχρι θανάτου το μωρό του

     Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφέθηκε ο πατέρας που πάνω στον καυγά με τη γυναίκα του, χτύπησε μέχρι θανάτου το μόλις 5,5 μηνών παιδί του, στη Σητεία της Κρήτης.

     Ο 52χρονος κατέβαλε 20.000 ευρώ χρηματική εγγύηση ενώ μεταξύ άλλων, θα πρέπει να εμφανίζεται δύο φορές το μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχή. Επίσης του απαγορεύθηκε και η έξοδος από τη χώρα.

     Εισαγγελέας και ανακριτής δεν του καταλόγισαν δόλο για την πράξη του και για το λόγο αυτό η δίωξη που ασκήθηκε ήταν για πρόκληση θανατηφόρων σωματικών βλαβών και όχι για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Πλέον θα κληθεί να λογοδοτήσει ενώπιον της τακτικής δικαιοσύνης, στη δικάσιμο που θα ορισθεί.

     Η απολογία του 52χρονου κράτησε περίπου 4 ώρες ενώ τα μέτρα κάτω από τα οποία οδηγήθηκε νωρίτερα στο Δικαστικό Μέγαρο της Νεάπολης ήταν αυστηρά.

     Την Τρίτη η τελευταία πράξη του δράματος. Το άτυχο βρέφος θα κηδευτεί την Τρίτη στη Σητεία. Η υπόθεση συγκλόνισε την μικρή κοινωνία στην οποία ανήκε η οικογένεια αλλά και ολόκληρη την Κρήτη.

iefimerida.gr


     Με άταφο ακόμη το πτώμα του δολοφονημένου από τον γραικύλο πατέρα του βρέφος, οι συν-δολοφόνοι "δικαστές" απεφάσισαν να αφήσουν ...ελεύθερο τον δολοφόνο για την πράξη του οποίου "ανέσυραν από το τσεπάκι" την σκανδαλωδώς ανυπόστατη ερμηνεία των ..."θανατηφόρων σωματικών βλαβών" και όχι της καραμπινάτης Ανθρωποκτονίας ώστε να εκμεταλλευθούν εισπρακτικώς τον θάνατο του βρέφους με την υπέρ Δημοσίου τοκιζομένη εγγύηση των 20.000  ευρώ [χωρίς να γνωρίζουμε και έναντι τίνος άλλου, τυχόν, οικονομικού "τιμήματος"...] βόλεψαν την "συνείδησή" τους οι αφήσαντες ΕΛΕΥΘΕΡΟ, γραικύλοι "δικαστές" τον ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΟ. Αυτό δεν είναι κράτος αλλά τριμπούρδελο και είναι επιβεβλημένη η ανάληψη της διοικήσεώς του από ΑΛΒΑΝΟΥΣ για να μη καταντήσει ο Παρθενώνας σκυλάδικο με διαταγή των ιδίων "δικαστών" που άφησαν ελεύθερο έναν στυγερό ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΟ αλλά, πάντως, λιγότερο στυγερό από "δικαστές" που δολοφονούν το δημόσιο περί Δικαίου αίσθημα.

   
Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης
τ. 6977764737