Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΘΛΟΥ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ

 Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ 

ΕΝΟΣ ΑΘΛΟΥ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ

 

     Μετά τήν λήξη του Β Παγκόσμιου Πολέμου ο Ιούλιος Έβολα προείδε την ισοπέδωση του ατόμου, της προσωπικότητας καί τής κοινωνικής φιλοσοφίας του Πολιτισμού των ανθρωπίνων φυλών. Η πράξη αυτή αποτέλεσε τον μεταπολεμικό σκοπό των νικητών ο οποίος έτεινε στην δημιουργία μιας θέσης ενός συστήματος, τό οποίο θά αποτελούσε την βάση της παγκόσμια αποδοχής των κοινωνικών τους υποστάσεων, δηλαδή του "αμερικανικού τρόπου ζωής", καθώς και τήν προβολή του " homo sovieticus".

     Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Ιταλός Φιλόσοφος αυτά τα δύο συστήματα μπορεί να φαίνονται διαφορετικά αλλά δεν είναι, διότι αν τα μελετήσουμε εις βάθος θα αντιληφθούμε ότι η παρατήρηση ανήκει στους νοήμονες σε αντίθεση με την απλή αίσθηση τής όρασης πού ανήκει στον οποιονδήποτε! Ο Έβολα είπε ότι είναι πιθανότερο να συγχωνευθούν αυτές οι δύο πλευρές παρά νά συγκρουστούν, διότι βασίζονται εξίσου στην ισοπεδωση και την μαζικοποίηση του ατόμου, τής απογύμνωσης του από κάθε προσωπικότητα καί Αξίας προσωπικής αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού μεσα στους κόλπους μιας απόλυτα οικονομοποιημενης άμορφης μάζας.

     Αυτά τα δύο "ιδρύματα" εξουσίας αποτέλεσαν ενα δίπολο συγχωνεύσεως εθνών, την απόλυτη απώλεια τής κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής ανεξαρτησίας, αλλά και τήν επιβολή κοινής γλώσσας σε έθνη διαφορετικής κουλτούρας. Όλα αυτά για την διευκόλυνση τής διακυβέρνησης απέραντων μαζών από λίγα ορισμένα κέντρα εξουσίας με τελικό σκοπό ίσως και μίας παγκοσμίας τυρρανίας με την μορφή τής φιλελεύθερης οικονομικής δημοκρατίας και τού χυδαίου υλισμού του "μπολσεβικοκαπιταλισμου".     Συνεχίζοντας λοιπόν, προς την εν κατακλείδι διατύπωση του Ιούλιου Έβολα ο οποίος ήταν αποστασιοποιημένος και εντόνως ασκών κριτική του Εθνικοσοσιαλισμου και τού Φασισμού, αντιλαμβανόμαστε εύκολα παρ όλα αυτά,τα συμπεράσματα που συστάθηκαν από το αποτέλεσμα μιας ήττας!

        Δίχως να μασάμε τά λόγια μας, μπορούμε να πούμε ότι καμία τιμή δεν θα ήταν υπερβολικά υψηλή εάν η πληρωμή τής οδηγούσε σε μία διαφορετική έκβαση του Β Παγκόσμιου Πολέμου, δηλαδή στην νίκη του Τριμερούς Συμφώνου του Άξονα, και είχε τίς ακόλουθες συνέπειες: τη διάλυση τής σοβιετικής δύναμης, πιθανώς απελευθερώνοντας τη Ρωσία από τον κομμουνισμό καί προστατεύοντας ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη από την κυριαρχία του. Την ταπείνωση της Αγγλίας και την απομάκρυνση των ΗΠΑ από την Ευρωπαϊκή, αν όχι από την παγκόσμια πολιτική. Την αποτροπή του κινδύνου πού αποτελεί η κομμουνιστική Κίνα, καθώς η νίκη της Ιαπωνίας θα είχε καταστήσει αδύνατη την άνοδο του Μάο. {...} αποτρέποντας τη δημιουργία μιάς από τις πιο μολυσματικές πηγές κρίσης ενός κόσμου πού ουσιαστικά οφείλει την τρέχουσα φοβερή ανασφάλεια του σε εκείνο που αναγνώρισε και ο ίδιος ό Τσώρτσιλ με καθυστερημένη μετάνοια, στη λακωνική του φράση : "Σφαξαμε τον λάθος χοίρο" , εννοώντας το Τρίτο Ράιχ αντί για την ΕΣΣΔ."

     Στην  "Σπορά Ιδεών" διαβάζουμε τα εξής: "Στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, εκεί στα ερείπια του Βερολίνου καί ολόκληρης της Ευρώπης, χάσαμε τήν ευκαιρία - προσωρινά - να οδηγηθούμε στον Υπεράνθρωπο του Νίτσε. Σήμερα κληρονομούμε τις καταστρεπτικές συνέπειες μιας ήττας. Μιας ήττας σ' ενα πόλεμο που προτάχθηκε η ύλη έναντι του υγιούς πνεύματος, ο χρυσός εναντί τού αίματος. Δυστυχώς η ύλη επικράτησε. Η ψυχή βιάζεται, κάθετι φυσικό διώκεται, διαστρέφεται, αποκτηνωνεται. Σε 77 χρόνια ψεύτικης ειρήνης δημιουργήθηκε ο υπάνθρωπος, ένα πλάσμα εγωιστικό που τα μοναδικά του επιτεύγματα δεν είναι τίποτε άλλο παρα οι επιδιώξεις που του έθεσε η νόσος του υλισμού και τής χυδαίας ηθικής του μηδαμινου "ανθρωπισμού".

  Ενώ, πολύ δικαιώματικα καί ριζοσπαστικα θα γράψει λιγο πριν εκτελεστεί στις "Αναμνήσεις" του ο  Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ  ότι: "Ο Εθνικοσοσιαλισμος ήταν η Ευρωπαϊκή απάντηση σε ένα εκατονταετές ερώτημα. Ήταν η πιο ευγενής Ιδέα, ήταν μια κοινωνική φιλοσοφία και ένα ιδανικό πολιτιστικής καθαρότητας που βασίζονταν στο Αίμα." Θυμίζοντας σέ κάθε διανοούμενο άνθρωπο που προσπαθεί να αποκτήσει τον θεϊκό τίτλο του Φιλόσοφου την Πλατωνική φιλοσοφία των "Νόμων" ( "Γιατί το καλύτερο είδος διαπαιδαγωγήσεως των νέων αλλά και των ίδιων των ηλικιωμένων δεν είναι το να δίνει κανείς συμβουλές, αλλά να φαίνεται πως σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του κάμνει πράξη, όσα ακριβώς λέει νουθετώντας τους άλλους. Όποιος πάλι τιμά και σέβεται τους συγγενείς και τους προστάτες θεούς της οικογένειάς του, που προστατεύουν όλη τη Φυλή που έχει το ίδιο αίμα, είναι φυσικό να έχει ευνοϊκούς τους γενέθλιους θεούς όταν σπέρνει τα παιδιά του. ["Πλάτωνος "Νόμοι"].

   Εγώ όπως δήλωσα και στο προηγούμενο μου και πρώτο δημοσίευμα στο "Ελληνικό Εθνικό Κοινωνικό Καθιδρύμα" , σαν ένας 20χρονος ενεργητικός νέος θέτω ως ανώτερο σκοπό την ζωής μου την υπεράσπιση της υγιούς βιοΠνευματικής ζωής των αξίων και "Ορθίων"  ανθρώπων, τονίζοντας την πλήρη απαξίωση ως προς την ντροπιασμένη ζωή και τήν πλήρη εκτίμηση στον ηρωικό θάνατο, στον οποίο η αθανασία είναι η προσπάθεια κατακτήσεως του "Ενός", του "Αγαθού", εμπλεκόμενος σε εναν πόλεμο έναντι του ατελούς "Εγώ" μας με προορισμό την Ιθάκη, η την Θούλη.

     Κλείνω με βάση την γνώμη πού αναγνωρίζω την πραγματικότητα τής Νομοτέλειακης Γνώσης του Απόλλωνος.

     "Ο δρόμος τής αριστοκρατικής πνευματικής δημιουργίας Πολιτισμού παίρνει σάρκα και αίμα στην φύση και τήν προσωπικότητα της φυλής ενός λαού, όπου μάχεται καθημερινά για την απόκτηση τόυ φλογερού πυρσού τής κοινωνικής φιλοσοφίας τής ενεργητικής του φυλετικής ζωτικότητας!"