EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ "ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ" ΜΙΛΑΜΕ;

"ΓΑΜΑ ΤΟΥΣ"

Στίχοι:   Παύλος Φύσσας 

                

Αναμφισβήτητα τα πάντα κινούνται γύρω μου με νεκρά ταχύτητα

χρεωμένα όλα και όλοι με πίστη μας πάνω απ'τα πόδια βαρύτητα

κατεδαφίζεται ο ήχος από ρουφιάνος που μπήκα στη ζούλα

αγαπούλα χωρίς κουκούλα μπουκάλι και βαριοπούλα

ποιος θα σου πει τι πως του πότε και γιατί

ποιος θα σου καθοδηγήσει πες μου τη ζωή

ποιος μαλάκας έχει μπέσα τα αρχίδια να εγγυηθεί

τα πάντα εκεί έξω άπτουν νομοτελειακά τα πάντα ρει

νιώσε τις ορμές μας καθώς οι ορδές μας

ξεπροβάλλουνε μέσα από τις φωνητικές χορδές μας

φρένο στο χθες μας θα βάλω τέρμα στο αίμα

για να γλιτώσεις τα σκυλιά σου που είναι έτσι κι αλλιώς δεμένα

ψέμα το ψέμα γέννα πήγαινα το στέμμα

παραμένει να είναι άφθαστος μύθος για κάθε πένα

συγκεκριμένα όλοι πεταμένοι μέσα σε μια αρένα

οι παράνομοι επιβάλλουν τους νόμους

και οι νομοταγείς της τάξης το θέμα

Σήκωσε την αντένα γαμώ το φασισμό σου πουτάνας γέννα

Ναι καλά κατάλαβες αυτό εδώ είναι για σένα

Διάλεξε, θέλεις κρεμάλα ή τρεχάλα;

Γαμιέται κάθε είδους φασίστας μαλάκα και πάμε γι’ άλλα

Γάμα τους, Πάτα τους, Γάμα τους

κατούρα τους στα μούτρα και Γάμα τους τη φάρα τους

Γάμα τους, Πάτα τους, Γάμα τους

κατούρα τους στα μούτρα και Γάμα τους τη φάρα τους

  

απ’ το κουτί της επανεξέλιξης

δε χρειάζεσαι τη ντόπα μιας ένεσης

έλευσης άκουμε τι ουρά της νέμεσης

αιώνια παραφωνία της γαμημένης σας συνέλευσης

παιδί της αναρχίας πιστός των πάντων

πάσχω από έλλειψη μονάδων

σε καταστροφικές εποχές έρωτα

κρυφές μέσα μου αστρικές προβολές στενές επαφές

καθημερινές αστικές κινηματογραφικές σκηνές

βάλε το όσκαρ σου στο κώλο

ομολογώ έχεις τα δίκια σου τι να σου πω

μα ότι μου έχει μείνει να ξεσπάω είναι αυτό

ένα κομμάτι χαρτί και λίγη μαύρη μελάνη

για να με κρατάει ήρεμο μέσα σε αυτή τη στάνη

τα δικά μου παιδιά ξέρουν καλά όταν με πιάνει

δε μου κόβει το δρόμο ούτε ολόκληρο τσουνάμι

Γάμα τους, Πάτα τους, Γάμα τους

κατούρα τους στα μούτρα και Γάμα τους τη φάρα τους

Γάμα τους, Πάτα τους, Γάμα τους

κατούρα τους στα μούτρα και Γάμα τους τη φάρα τους

     Αν η Μάγδα Φύσσα διέθετε ελάχιστη ευθιξία ως άνθρωπος θα έπρεπε να είχε καταρρεύσει πολύ πριν τον θάνατο του γιού της, όταν άκουγε το παιδί της να ουρλιάζει υστερικά με αβυσσαλέο αντικοινωνικό μίσος τους παραπάνω "στίχους" με την ψυχανώμαλη προτροπή "Γάμα τους, πάτα τους κλπ κλπ!"

     Αν η Μάγδα Φύσσα διέθετε  ελάχιστη ευθιξία ως γυναίκα και μάνα θα έπρεπε να είχε καταρρεύσει πολύ πριν τον θάνατο του γιού της, όταν άκουγε το παιδί της να "κατουράει και να γαμάει" (κατά διαστροφική φαντασία, έστω...) την Γυναίκα και την Μητέρα με την κατάπτυστη υλακή του γιού της "γαμώ τον φασισμό σου πουτάνας γέννα" 

     Εκτός κι αν η Μάγδα Φύσσα ουδέποτε αμφισβήτησε ότι ο χαρακτηρισμός "πουτάνα" μπορεί να αποδοθεί σε οποιαδήποτε γυναίκα και μητέρα, έχοντας π ρ ο σ ω π ι κ ά προηγούμενα.

     Για ποιον "Παύλο Φύσσα" μιλάμε τελικά; Για ένα υποκείμενο το οποίο καθύβρισε την Γυναίκα και την Μητέρα επί αντιφασιστικώ προσχήματι; Για έναν κρυφό ανοργασμικό μισογύνη ο οποίος δια των στίχων του αποκαλύπτει μία άβυσσο ψυχής καθυβρίζοντας ακόμη και νεκρούς διότι ουδεμία διάκριση κάνει αν, με τους στίχους του, αναφέρεται σε ζωντανές ή νεκρές γυναίκες και μητέρες; Για έναν ψυχανώμαλο αλητοστιχουργό ο οποίος αποτελεί ένα ακόμη στίγμα του ανθρώπινου Πολιτισμού; Για ένα θρασύδειλο που απειλούσε με θάνατο ("κρεμάλα") τον οποίο, συμπτωματικά, υπέστη ο ίδιος; Για έναν εγκληματία ο οποίος διάλεξε ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο το "ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ" στην αφρο-αμερικανική διάλεκτο ("Killah"); 

     H φασιστική Παιδεία μας δεν μας επιτρέπει να πούμε "σκατά στον τάφο του!" παρά το ότι ο ίδιος δεν έδειξε να σέβεται ούτε καν νεκρές Γυναίκες και Μητέρες! Η φασιστική Παιδεία μας δεν μας επιτρέπει να σαρκάσουμε τις παραστάσεις "επ' ακροατηρίω" τις οποίες προσφέρει πληθωρικότατα η Μάγδα Φύσσα η οποία νομίζει ότι "ούτω πως" προσλαμβάνει την ιδιότητα ηρωίδος αρχαίας τραγωδίας ...τουλάχιστον! 

     Αναφορικώς, τώρα, με τον κομμουνιστή εκτελεστή του Παύλου Φύσσα, Γιώργο Ρουπακιά, είναι καιρός να χαρτογραφηθεί η σχέση εκτελεστή κι εκτελεσμένου, μαχαιροβγάλτη και μαχαιρωμένου, δολοφόνου και παρ΄ ολίγον δολοφόνου, κάτι το οποίο ουδόλως μας ενδιαφέρει μιας και παρόμοια περιστατικά κηλιδώνουν ολόκληρη την πορεία της ελλαδικής κομμουνιστικής αριστεράς! Ειδικώς δε σε ότι αφορά στην περίπτωση της εμπλοκής της αντιφασιστικής "Χρυσής Αυγής" η οποία αποτελεί προϊόν της δημοκρατικής κοινωνίας είναι δική της υπόθεση να υπερασπισθεί τον γελοίο εαυτό της με έναν πανύβλακα αρχηγίσκο ο οποίος ανέλαβε και ευθύνες που ...δεν είχε! Αυτό το τσίρκουλο δολοφονημένων και παρ΄ ολίγον δολοφόνων και δολοφόνων κατά περίσταση, ουδόλως μπορεί να απασχολεί μία πολιτισμένη κοινωνία. Εμείς απλώς θα επιμείνουμε στην περίεργη στάση των συνηγόρων υπερασπίσεως στην υπό διεξαγωγή δίκη για να επισημάνουμε την ηλιθιότητα και αυτών διότι εάν είχαν επικαλεσθεί την προκλητικότητα των "στίχων" του νεκρού κάθε, μα κάθε, εκτελεστής του θα είχε το μeγαλύτερο ελαφρυντικό της προκλητικής συμπεριφοράς του θύματος, αλλά η νοημοσύνη και αυτών των ακροδεξιών δικολάβων χασοδικών είναι ανάλογη των αντιφασιστών ακροδεξιών πελατών τους!  

     Εάν δε, υπήρχε κράτος δικαίου και με βάση τους "στίχους" του Παύλου Φύσσα, θα έπρεπε να είχε απαγγελθεί η κατηγορία του εγκωμιασμού εγκλήματος σε όσους πρότειναν την ανέγερση μνημείων και την ονοματοδοσία δρόμων για τον υβριστή Παύλο Φύσσα! Αλλά στην αντιφασιστική δημοκρατία των μισογύνηδων υβριστών επικρατούν άλλα "κριτήρια", όπως εκείνο της μοριοδότησης των χυδαίων ύβρεων κατά των Μητέρων όσων ξεφεύγουν από το μαντρί του Σόρος!  

     Τουναντίον, δεν μπορούμε να μην επαινέσουμε την αξιοπρεπέστατη στάση του Πατέρα Φύσσα ο οποίος απέφυγε επιμελώς να αυτοδιακωμωδηθεί παραμένοντας σε διακριτική στάση αναμονής της ολοκληρώσεως αυτής της αδικαιολόγητα θεατροποιημένης "δίκης" της οποίας η έδρα δείχνει σκανδαλωδώς ανεκτική σε πληθώρα θεατρινισμών που υποβαθμίζουν κάθε δικανική σοβαρότητα. Όταν στην αίθουσα ενός δικαστηρίου η Μάγδα Φύσσα εκσφενδονίζει ατιμωρητί μπουκάλια με νερό εναντίον του κατηγορουμένου κραυγάζοντας "θα του κόψω το λαρύγγι" αποκαλύπτοντας την απαρχή της εγκληματικής "στιχουργικής" του γιου της, τότε μιλάμε για δικαστική παράσταση σε χωριό της υποσαχάριας Αφρικής ή στα γνωστά ορεινά "λαοδικεία" του ΕΛΑΣ!

     Διότι αν η Μάγδα Φύσσα είχε επίγνωση της ενοχής της ως χρεωκοπημένης παιδαγωγού του γιού της που ξέρασε τους παραπάνω στίχους, θα είχε ρίξει το μπουκάλι στη μούρη της μέσα στο σπίτι της και όχι μέσα στην αίθουσα ενός, ούτως ειπείν..., δικαστηρίου!  Κι έτσι θα είχαν αποφευχθεί όλα τα μετέπειτα!