EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

KATA ΚΑΛΕΝΤΖΗ

Κ.Καλέντζη

Ξεκινώντας την επιστολή μου οφείλω να διευκρινίσω τέσσερα στοιχεία της πρό(σ)κλησης την οποία μου απευθύνατε μέσω της απάντησής σας στον κ.Κωστόπουλο, αν φυσικά ορθώς υποθέτω τον εαυτό μου ως αποδέκτη:

Α) Κλήτευση της μορφής Γ.Γ. απάδει όσων εξ ημών σας προσέλαβαν ως εφηβικό τους πρότυπο ,κατά την περίοδο 1977-78. Ονομάζομαι Γιώργος Γιαννακόπουλος  και ο Αριστοτέλης  Καλέντζης μου δίδαξε να  διατηρώ , παντί τρόπω , την  αξιοπρέπεια μου  . Ως  ελάχιστη ένδειξη αξιοπρέπειας ,θεωρώ την επωνυμία όταν υπερασπίζεται κάποιος την  πολιτική του ιδεολογία.

Β)Ευγνώμων της τιμής να με αναφέρετε ως συναγωνιστή σας, αλλά ταυτόχρονα υποχρεωμένος  να πληροφορήσω τυχόν αναγνώστες , για το ψευδεπίγραφο του « τίτλου». Ουδέποτε προασπίστηκα τον Ε/Σ σε επίπεδο πολιτικής πράξης  .  Aληθώς  ,αν και ελπίζω να μην παραμείνω ,καθ΄υπόθεσιν Ε/Σ στην ιδιαίτερη (κατά την πλειονότητα) εκδοχή του Στρασσερισμού.

Γ) Ευφυώς προτείνετε τη συμμετοχή μου στο «γαϊτανάκι» που ξεκίνησε με τον κ.Μιχαλολιάκο, πέρασε στον κ.Ανδρουτσόπουλο και ,απ΄ότι υποπτεύομαι πρόκειται να συνεχιστεί τις επόμενες δεκαετίες, με guests   τους κ.κ. Στελλάρα, Βάγκο τον τανάλια, τους  Χρυσαετούς , τους  Ναυτοπροσκόπους  Τρικάλων, το Λύκειο Ελληνίδων , έτερα αναξιοπαθούντα  νυν και πρώην μέλη της Χ.Α.  κτλ.  Ατυχώς κ.Καλέντζη δεν θα ανταποκριθώ στο κάλεσμά σας ,θεωρώντας προσφορότερη για την υπόθεση του Ελληνικού Ε/Σ την παράθεση ενστάσεων ,προς επαναπροσδιορισμό της πολιτικής  σας πορείας.

Δ)Για λόγους οικονομίας θα περιορισθώ στη συνοπτική παράθεση των κυριοτέρων αντιγνωμιών μου. Παρά ταύτα ,και επειδή θεωρώ χλευασμό της Ε/Σ ιδεολογίας, σημεία κειμένων της Δ.Ο. του ιστότοπου, σας ερωτώ:

i)Η χαιρέκακη επιδοκιμασία της διείσδυσης ΣΥΡΙΖΑ στο εθνικιστικό πολιτικό ακροατήριο, σε βάρος της επιρροής της Χ.Α. και της Ν.Δ., κοινωνεί τον Ε/Σ?

ii)Άπό πότε η Ε/Σ σκέψη αξιώνει ρόλο δικαιοκριτή των εκπροσώπων της Μοναρχίας?  Εκτός και αν η Δ.Ο. υπαινίσσεται  ότι το πολίτευμα της Μοναρχίας -σε οποιαδήποτε εκδοχή του- είναι συμβατό με την μορφή κοινωνικο-πολιτικής  οργάνωσης που προτείνει ο Ε/Σ.

iii)Στο ίδιο άρθρο ,η αντιπαραβολή Γεωργίου Β΄- Ι.Μεταξά   γεννά εύλογες  υπόνοιες   περί πρωθυπουργοποίησης του δεύτερου από τα Χερουβείμ, τους ΕΛ ή τον Άγιο Παϊσιο. Προφανώς ο συντάκτης αγνοεί  την κατάπτυστη επιστολή Μεταξά προς τον Βρετανό πρέσβη, λίγο πριν την έναρξη του πολέμου, η οποία καταδεικνύει το ρόλο αμφοτέρων  ως ποταπών λακέδων του Αγγλοαμερικάνικου  ιμπεριαλισμού.

Ελπίζω ότι τα ανωτέρω αποτελούν ατυχείς στιγμές τόσο του αρθρογράφου όσο και της Δ.Ο.

Αν όμως δεν πρόκειται για ατυχείς στιγμές  αλλά περί ιδεολογικής διολίσθησης, παραφράζοντας τη ρήση Lenin, επιτρέψτε μου να σας επισημάνω ότι « Η λογική του κατήφορου είναι ο Πλεύρης».

Θεωρώ δε βέβαιο, ότι θα  εκλάβετε τις κατωτέρω ενστάσεις ως προσπάθεια ανάταξης   της αδράνειας του Ελληνικού Ε/Σ κινήματος και ουδόλως ως προσπάθεια αντιπαράθεσης «επί προσωπικού»

1)      Η επωνυμία του ιστότοπου αποτελεί αυτή καθ΄αυτή πρόβλημα. Όπως γνωρίζετε, η μετεγγραφή της αγγ.λέξεως socialist  ,έχει καθιερωθεί ήδη από τον 19ο αι.ως «σοσιαλιστικό» στην Ελληνική πολιτική ορολογία. Ως όρος στο πεδίο των πολιτικών επιστημών είναι επίσης προ πολλού παγιωμένος, και η χρήση τoυ συναρτάται με συγκεκριμένη έννοια η οποία παραπέμπει σε επίσης συγκεκριμένη μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Η μετεγγραφή του nationalsocialist σε εθνικοκοινωνικό  , αποτελεί μεν ορθή κατά λέξη μετάφραση, αλλά προϋπάρχοντος του όρου δημιουργεί νοηματική σύγχυση. Το ζήτημα φυσικά δεν έγκειται στο μεταφραστικό μέρος αλλά στη λειτουργία της μετεγγραφής. Η αποφυγή του όρου «εθνικοσοσιαλιστικό» ,ειδικά στους νέους αναγνώστες, προκαλεί αναπόφευκτες υπόνοιες είτε φόβου από μέρους της Δ.Ο. να εκτεθεί ως Ε/Σ, είτε συγκεκαλυμμένο αίσθημα ντροπής (λόγω της απαξίωσης της Ε/Σ ιδεολογίας από το σύνολο των Ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους ), είτε προσπάθεια δόλιας προσέγγισης κοινού το οποίο δεν έχει σαφή ιδεολογική κατεύθυνση. Αυτά που μου διδάξατε με τη στάση σας το ΄78 ,αλλά και η μέχρι σήμερα πολιτική σας πορεία απορρίπτουν κατηγορηματικά και τις τρείς εκδοχές, χωρίς να μπορώ να ισχυριστώ το αυτό και για τα υπόλοιπα μέλη της Δ.Ο. τα οποία και δεν γνωρίζω. Με δεδομένο ότι ,είτε το αποδέχεστε είτε όχι, αποτελείτε σημείο αναφοράς «της φτωχής» ελληνικής Ε/Σ παράδοσης, θεωρώ υποχρέωσή σας να εξηγήσετε τους λόγους της επιλογή σας και ,ει δυνατόν ,να την επαναξιολογήσετε σε επίπεδο πρόσληψης «κοινωνικών αναπαραστάσεων» από τους αναγνώστες.

2)      Σε άμεση συνάφεια με τα ανωτέρω ,επιτρέψτε μου να προβάλλω το φαινόμενο της ανωνυμίας  των συντακτών πολλών κειμένων του ιστότοπου( το αυτό ισχύει και για το σύνολο των συγγενών ιστότοπων ). Η πρακτική αυτή ,συντελεί στην αναπαραγωγή της διάχυσης φόβου στο κοινό των αναγνωστών και είναι ξένη όχι μόνο προς την Ε/Σ αλλά γενικότερα σε κάθε συνεπή σοσιαλ-επαναστατική παράδοση. Προσκόμματα του τύπου ότι υπάρχουν ειδικά προβλήματα προβολής του συγγραφέα λόγω εργασίας, κοινωνικού περιβάλλοντος, ασφάλειας  κτλ ,αποτελούν δικαιολογίες ξένες προς την Ε/Σ ηθική . Όποιος αρνείται να κοινωνεί τον Ε/Σ στο φώς της ημέρας δεν είναι ,επ΄ουδενί, άξιος να τον κοινωνεί. Χρέος  δικό σας  να παραπέμπετε από τούδε και στο εξής τους μελλοντικούς ανώνυμους επιστολογράφους  ,στη περιοδική έκδοση του SUPER GOUFY, όπου και ο φυσικός τους χώρος. Χρέος όλων μας να σπάσουμε το φόβο που ενσπείρουν τα κάθε λογής αστικά λύματα : από τους  Πρετεντέρηδες  και τις δυνάμεις καταστολής ,μέχρι τον κ.Τσατσόπουλο και τους παρακρατικούς  antifa. Λαμπρό παράδειγμα ,θεωρώ  τους οκτώ πολιτικούς εταίρους του κ.Ανδρουτσόπουλου ,οι οποίοι φωτογραφήθηκαν δίπλα του κατά την ομιλία του στη Λάρισα. Η «υπό το φως του ηλίου» συστοίχιση τους με τον κατεξοχήν στιγματισμένο ,όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο, από τα Μ.Μ.Ε. κ.Ανδρουτσόπουλο , νοηματοδοτεί τη προτροπή «να σπάσουμε το φόβο».

3)      Δηλώνετε ως καταστατική αρχή του ιστότοπου, ότι τούτος εμφορείται από τις «Πλατωνικές αξίες και αρχές». Παράλληλα ταυτοποιείτε τον ιστότοπο και ως Ε/Σ , ή, στην μετριοπαθέστερη εκδοχή, του αποδίδετε χροιά Ε/Σ. Μ΄αυτόν τον τρόπο επιχειρείτε να δημιουργήσετε , εμμέσως πλην σαφώς, άρρηκτη σχέση μεταξύ τους. Τίθενται λοιπόν αναπόφευκτα τα εξής ερωτήματα:

Α)Από την αρχική εκφορά της Ε/Σ ιδεολογίας ( Barres) μέχρι και την τελευταία εκφορά της  στη μορφή του σοσιαλ-φασισμού(Βερόνα) υπάρχει επίσημη κομματική αναφορά(ή έστω και σε ατομικό επίπεδο, αποδεκτή όμως από τον κομματικό φορέα στον οποίο υπάγεται  ο εκφέρων) που να συστοιχίζεται με την άποψή σας?

Β) Θεωρείτε ότι η πολιτική σκέψη του Πλάτωνα μπορεί να αντιστοιχηθεί με την Ε/Σ του 20ου αι.? Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε μια κοινωνία της οποίας η δομή διατηρεί εν πολλοίς τα χαρακτηριστικά «γένος-φατρία-φυλή»(Engels) και στον δομολειτουργισμό των σύγχρονων κοινωνικών σχηματισμών(υποδ.Huntington)? Γνωρίζετε άριστα, ότι οι βασικές νόρμες κάθε πολιτικής ιδεολογίας εδράζονται σε συμπεράσματα τα οποία εξάγονται από κοινωνιολογικές ,κατά βάση, αναλύσεις ,ανεξάρτητα του υποκειμενικού χαρακτήρα της ερμηνείας τους. Η αντιστοίχηση της πολιτικής κοινωνιολογίας του 4ου  π.χ. αι. με αυτήν του 19ου αι., πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει  αποδεκτή με την μεγαλυτέραν  δυνατή ανοχή?

Γ)Από τη στιγμή που επικαλείστε τις «Πλατωνικές Αρχές» μήπως θα έπρεπε ,προ πολλού, να είχατε προτείνει την διεξαγωγή διαλόγου ,ώστε εκφράζοντας τις θέσεις σας να προσφέρατε και την ευκαιρία αντίκρουσής τους? Καμία αντίρρηση στο να υιοθετήσει το Ελληνικό Ε/Σ κίνημα τις απόψεις σας  ,αλλά ex indicio , ως αρμόζει στην Ε/Σ μας φύση!   

4)Σημαντικότερη ένσταση όλων, αποτελεί η συνεχή τριβή σας με την Χ.Α. Συμφωνώ ότι αποτελεί διακηρυγμένη κατεύθυνση της λειτουργίας  του ιστότοπου, αλλά και εσείς πιστεύω  να συμφωνείτε ότι οι όροι δημιουργίας κάθε μορφής κοινωνικής δράσης  αναπόφευκτα μεταβάλλονται στο χρόνο. Οι ανάγκες του χθές δεν είναι ίδιες με του σήμερα ή του αύριο. Γι΄αυτό και η μετάλλαξη είναι αναπόφευκτη προκειμένου η δράση να μην αποστεωθεί αλλά γονιμοποιούμενη από νέες ανάγκες και ερεθίσματα να παραμένει επίκαιρη. Η κριτική σας επικεντρώνεται στην  «υποτιθέμενη» μετάλλαξη της Χ.Α., λίγο πριν την είσοδό της στο κοινοβούλιο, στην εγκληματική αμέλεια του κ.Μιχαλολιάκου και του στενού του περιβάλλοντος οι οποίοι οδήγησαν σε πλήρη απαξίωση την «εθνικιστική ιδέα»(απαραίτητη η εννοιολογική διασαφήνιση  όρων όπως  εθνικισμός,  λαός , κράτος κτλ., μιας και νοηματοδοτούνται κατά το δοκούν από κάθε πολιτικά αστοιχείωτο, κατά φαντασίαν «ειδικό») και στην διαχρονικά φθοροποιό επιρροή τους στα κατά καιρούς μέλη της οργάνωσης. Ξεκινώντας από το ζήτημα της  «μετάλλαξης»  θα πρέπει να δεχθείτε ότι δεν δικαιούστε να ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο ,τουλάχιστον μετά τις δεύτερες εκλογές του 2012, όταν και η Χ.Α. αυτοαπεκδύεται πλήρως του Ε/Σ της μανδύα. Για το προηγούμενο διάστημα της λειτουργίας της θα σας απευθύνω το ερώτημα :αντιγράφοντας ,και μάλιστα κατά το χείριστο τρόπο ,λόγω παντελούς έλλειψης γνώσης  πολιτικών επιστημών,   Ε/Σ κείμενα χρίζεται κάποιος Ε/Σ? Κάθε πολιτική ιδεολογία αποτελεί συνολικό τρόπο αντίληψης του κοινωνικού γίγνεσθαι. Επί της  καθορισμένης αντίληψης  αρθρώνεται ο δομολειτουργισμός του φορέα της  , επικαθορίζοντας έτσι τις κατευθυντήριες γραμμές της  πολιτικής  του πράξης. Η ιδεολογία είναι αυτή που επικαθορίζει τη πολιτική πρακτική δηλ.  ο τρόπος  που την αρθρώνει συναρτάται από  το πώς αντιλαμβάνεται  το δρών υποκείμενο(πολιτικός φορέας)  τις  κοινωνικές συνθήκες  εντός των οποίων ασκεί την παρέμβασή του. Θα σας ήμουν ευγνώμων αν μου υποδεικνύατε ένα, έστω και μόνο ένα, κείμενο της  Χ.Α.  από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα στο οποίο να επιχειρείται ,έστω και στοιχειώδης ανάλυση των ιδιαίτερων δομολειτουργικών χαρακτηριστικών του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού από Ε/Σ σκοπιά! Στη καλύτερη περίπτωση θα ανακαλύψετε «ιστορικίστικες» προσεγγίσεις στερούμενες οποιουδήποτε επιστημονικού υπόβαθρου, θεμελιωμένες σε έωλες ιδεοληψίες - συνέχεια των αναλύσεων του κ.Πλεύρη -οι οποίες και ερμηνεύουν   τη Στάση του Νίκα σε συνάρτηση με τα  εσώρουχα της Θεοδώρας  και την Μικρασιατική καταστροφή με τη  διακοπή εμμήνου ρύσεως  της ..Μαρίας της Πενταγιώτισσας! Η Χ.Α. ουδέποτε υπήρξε φορέας της Ε/Σ σκέψης και απότοκο της αλλότριας ιδεολογίας της  υπήρξε η πολιτική της πρακτική:  αναίτιες επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους προσπαθώντας να ξορκίσει την υφέρπουσα «κιναιδολαγνεία» της (κληρονομιά της ακροδεξιάς της προέλευσης), αγαστή συνεργασία παντού και πάντα με τις δυνάμεις καταστολής ( «μπατσολαγνεία», έτερο ακροδεξιό κληροδότημα), στρατολόγηση κάθε μορφής λούμπεν στοιχείων- πνευματικά εξαθλιωμένων-, υποπροϊόντων της αστικής δημοκρατίας. Κοινό στοιχείο των μελών και επιρροών της οργάνωσης υπήρξε η «αναλωσιμότητά» τους προκειμένου να εξυπηρετούνται τα μικρόνοα σχέδια και πρακτικές του κ.Μιχαλολιάκου.  Αν θεωρείτε  ότι η Χ.Α. σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο της λειτουργίας  της  υπήρξε Ε/Σ οργάνωση  ,θα μου επιτρέψετε να συμπεράνω, ότι κάθε καρναβαλιστή αστροναύτη τον εκλαμβάνετε ως μέλος της NASA! Από την ίδρυσή της υπήρξε μια σαφώς ακροδεξιά οργάνωση ,συστημικού χαρακτήρα(Κοντογιώργης) τον οποίο επικάλυπτε η «αντισυμβατική» της πρακτική. Την αντισυμβατικότητά της ,ενέδυε ιδεολογικά αντιγράφοντας σύμβολα και συμβολισμούς  του NSDAP ,με  απίστευτα χυδαίο τρόπο λόγω παντελούς έλλειψης αισθητικής, ώστε στη διαχρονία της  να αποτελεί τη συμπυκνωμένη έκφραση του kits. Kαι φυσικά δεν γελοιοποιήθηκαν τα σύμβολα αλλά οι φορείς τους.

Για το δεύτερο στοιχείο της κριτικής σας , τη δυσφήμηση του εθνικισμού , αρκεί να σας παραπέμψω στον  G.Strasser,  πρώτο επικεφαλή προπαγάνδας  του επανιδρυμένου NSDAP,ο οποίος και κατέδειξε  την καπηλεία του εθνικισμού από τον καπιταλισμό. Η καπηλεία του εθνικού αισθήματος των λαών υπήρξε παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο ,άμεσα συνδεδεμένο με την ανάδυση της αστικής τάξης. Η ελληνική εμπειρία επιβεβαιώνει σε κάθε ιστορική της στιγμή τη διάθεση των κυρίαρχων να εκμεταλλεύονται  την έμφυτη ροπή προς τον  εθνικιστικό των κυριαρχούμενων, προς εδραίωση και επέκταση της δικιάς τους κυριαρχίας( με αποκορύφωμα τον κατά κυριολεξία συμμοριτοπόλεμο και την μετέπειτα εγκαθίδρυση του μετεμφυλιακού κράτους εκτάκτου ανάγκης). Ο εθνικισμός (νοούμενος ως φυσική ροπή και σε καμία περίπτωση αυτοτελής ιδεολογία) δυσφημίστηκε βάρβαρα πολύ πριν την εμφάνιση της Χ.Α., οπότε ας μην της καταλογίζουμε ευθύνες  που αναλογικά, δεν της ανήκουν.

Το τρίτο σημείο της αντιγνωμίας μας  αποτελεί  ταυτόχρονα και ευκαιρία προκειμένου να εκθέσω –«εν δήμω» αν κρίνετε δημοσιεύσιμη την επιστολή μου- την πολιτική μου «αγωνία», η οποία εκφράζεται ,προ πολλού ,φορτικά προς το πρόσωπό σας.  Κατατομή της  θέσης σας περί καταδολίευσης  μελών και ψηφοφόρων της Χ.Α., αναδεικνύει δύο διαδραστικά υποκείμενα :το εγκαλούν και το εγκαλούμενο. Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο . Αποτελεί  «ουσία ύπαρξης»  κάθε πολιτικής οργάνωσης η  αύξηση της επιρροής της? Υπάρχει στη  σύγχρονη πολιτική ιστορία ,πολιτικός οργανισμός του οποίου τα προτάγματα να μην διαφοροποιούνται –ανεξαρτήτως   μεγέθους  μεταβολής  - προκειμένου να αποκτήσουν αποτελεσματικότητα έγκλησης? Καθορίζεται, κατά κύριο λόγο, από  το πολιτικό ακροατήριο η τεχνική και  η ένταση με την οποία ο πολιτικός φορέας   αποσπά τη συναίνεση? Η επικοινωνία μεταξύ πομπού και δέκτη έχει μορφή διαδραστική, δηλ. επιβεβαιώνεται διαρκώς και από τα δύο μέρη? Τι περισσότερο ή τι λιγότερο έκανε η Χ.Α. από τα παραπάνω? Δυστυχώς κ.Καλέντζη, τίποτα….

Ας  δούμε τώρα και το δεύτερο πόλο της διαδραστικού υποδείγματος , τους εγκαλούμενους. Το προφίλ της ηγετικής ομάδας ,του στελεχιακού δυναμικού και των επιρροών γνωστό. Ο προνομιακός της χώρος μπορεί θαυμάσια να συμπυκνωθεί στην ανώνυμη επιστολή την οποία προσφάτως δημοσιεύσατε ,ευτελίζοντας δυστυχώς τον ιστότοπό σας! Πώς  άλλως μπορεί να ειδωθεί , η αναπαραγωγή ανώνυμων  απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τον κ.Ανδρουτσόπουλο  στη βάση της λογικής «έλα μωρέ ένα τ…. έδειρε δεν έκανε και τίποτα σπουδαίο».  Χυδαία λογική ,χυδαίου ανθρώπου, κατάλληλου όμως να προσλάβει θετικά το ακροδεξιό-κατ΄επίφαση πατριωτικό- μήνυμα της Χ.Α.! Η Χ.Α. αυτή ήταν, αυτή είναι και αυτή θα παραμείνει για όσο υπάρχει ακόμα.  Τη γνωρίζατε καλύτερα από τον καθένα ,όπως γνωρίζετε ότι η σημερινή πολιτική της μορφολογία δεν αποτελεί προϊόν  ακροδεξιάς παρέκκλισης. Το πολιτικό της ακροατήριο προσδιορίστηκε ευκρινέστατα από τον αρχικό ακροδεξιό της χαρακτήρα και αποτελεί «φτηνή» δικαιολογία το να αποδίδουμε ικανότητες Jung ή Βουλπιώτη στο κ.Μιχαλολιάκο. Χυδαία ,από τη φύση της, ιδεολογία, αντίστοιχης ποιότητας  φορείς και συνακόλουθα, χυδαιότεροι ακόλουθοι. Ο υφ΄υμών επιχειρούμενος εξωραϊσμός των πρώην μελών ,μέσα από τη διαδικασία απενεχοποίησης  ανατρέχει δυστυχώς  στη μεταφυσική της «ψυχολογικοποίησης» των πάντων ,η οποία τελικά δεν οδηγεί κανέναν πουθενά. Το «μαγικό ραβδάκι» του κ.Μιχαλολιάκου έλκυε απλά τις «ιδιαιτερότητες», δεν τις διαμόρφωνε. Ακόμα όμως και όταν ,για διάφορους λόγους ,εγκαλεί επιτυχώς άτομα στερούμενα των προαναφερθέντων «ιδιαιτεροτήτων» , ο συναγελασμός θα έχει μοιραία σύντομη διάρκεια: ποιο έλλογο όν θα συναινέσει σε κρανιακές  μετρήσεις  και στο παραληρηματικό  λόγο της οργάνωσης  , ο οποίος  προσφάτως προέκρινε την ανάπτυξη  του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας , αγνοώντας επιδεικτικά τον  δευτερογενή? Ούτε κάν οι λάτρεις της Υστεροελλαδικής και των κυκλώπειων!!!

Όποιος τυχόν προσβλέπει σε στελέχωση Ε/Σ οργάνωσης  από το υλικό(εξαιρέσεις ελαχιστότατες φυσικά και θα υπάρχουν ,αλλά η αναφορά τους και μόνον θα συσκοτίσει την πραγματικότητα)  της  Χ.Α. ή επιθυμεί διακαώς την εξαχρείωση του ελληνικού Ε/Σ ή τελεί υπό την επιρροή παραισθησιογόνων !

Σε ότι αφορά το σώμα των ψηφοφόρων της Χ.Α. ,δηλ.τον προνομιακό χώρο άσκησης της εκλογικής  της (και επ΄ ουδενί ιδεολογικής)επιρροής, θεωρώ ότι :

i)H άποψη που την θέλει πρόσκαιρη επικαρπώτρια ενός παγιωμένου μεταδικτατορικού ακροδεξιού μπλόκ το οποίο εκφραζόταν διαχρονικά με τη μορφή  διαφορετικών κομμάτων (από Ε.Π. , ΛΑΟΣ κτλ.)απέχει παρασάγγας της πραγματικότητας. Ανάλυση των εκλογικών δεδομένων πιστοποιεί  πολυεπίπεδη  διαφοροποίηση της εκλογικής της βάσης  σε σχέση με προγενέστερους ακροδεξιούς σχηματισμούς.

ii)Η επιρροή της θα πρέπει να ειδωθεί αποκλειστικά και μόνο ως προϊόν της κρίσης του του σοσιαλ-επαναστικού κινήματος της χώρας μας. Ο χώρος της κομμουνιστικής αριστεράς για πληθώρα λόγων, οι οποίοι και δεν μπορούν να αναλυθούν στα περιορισμένα πλαίσια της  επιστολής, υπήρξε και συνεχίζει να είναι αφερέγγυος εκφραστής  των λαϊκών ριζοσπαστικών αιτημάτων ,ενώ ο χώρος του ριζοσπαστικού Ε/Σ ουδέποτε κατόρθωσε να σχηματοποιηθεί πολιτικά. Αυτές τις ελλείψεις εκμεταλλεύτηκε η Χ.Α. προκειμένου να αποσπάσει ψήφους  νεόπτωχων -μικροαστικών κατά συνείδηση- στρωμάτων, άνεργων νεολαίων χωρίς  προηγούμενη πολιτική δραστηριότητα που απλά αηδίασαν από την αντίφαση του κομμουνιστικού  βερμπαλισμού και της ακίνδυνης για το σύστημα πολιτικής του πρακτικής  και προλετάριων στους οποίους εντέχνως καλλιεργήθηκε  από τα ΜΜΕ η εντύπωση ότι υπεύθυνοι για τη κρίση είναι οι λαθρομετανάστες και οι μιζαδόροι πολιτικοί. Η ψήφος τους στη Χ.Α. αποτελούσε προιόν «αποδοκιμασίας των άλλων» και όχι επιδοκιμασίας  της ίδιας. Πολύ σωστά επισημάνατε την έλλειψη συμπαράστασης στη διωκόμενη ηγεσία της Χ.Α ,η οποία μπορεί να ερμηνευτεί αποκλειστικά και μόνο στη βάση των θέσεων που ανέπτυξα .Και για να μην σας κρατάω  αδίκως σε εγρήγορση, να ξεκαθαρίσω ότι αναφερόμενος στην εκλογική βάση της Χ.Α., ουδόλως υπαινίσσομαι τη δημιουργία Ε/Σ   προς απόσπαση ψηφοφόρων. Αντικοινοβουλευτισμός παντού και πάντα αλλά απαραίτητη η προσέγγιση όχι μόνο με τους ψηφοφόρους της Χ.Α. αλλά και με τους «εν δυνάμει»  πολλαπλάσιους , στους οποίους απέτυχε να διεισδύσει λόγω της ανικανότητάς της και μόνο .Ποιά η χρησιμότητά τους? Εκτενής αναφορά πρέπει να αποφευχθεί για λόγους προστασίας του ιστότοπου, επιγραμματικά όμως θα σας παραπέμψω στη Λενινιστική θεωρία της «κρίσιμης μάζας».

Συγκεφαλαιώνοντας θεωρώ ότι ο καταγγελτικός  σας λόγος ,ορθός και κατ΄εμέ μετριοπαθής, αρθρώνεται εσκεμμένα σε λάθος κατεύθυνση αναδεικνύοντας το «επιφαινόμενο» προκειμένου να αποκρύψει το «πραγματικό». Και το πραγματικό κ.Καλέντζη είναι η ανυπαρξία Ε/Σ πολιτικού φορέα ,ο οποίος θα αποτελούσε θέσει ,πρόφραγμα  των κάθε λογής «φασιστικών σκιάχτρων», κατά τη δική σας εύστοχη διατύπωση. Η ολιγωρία συγκρότησής του είναι το πραγματικό έγκλημα και όχι οι «γραφικοί»  κομματάρχες τους οποίους προβάλετε .Και πως επιμερίζεται η ευθύνη ενός εκάστου, καθ΄υπόθεση ή «κατά πράξη» Ε/Σ ? Η απάντηση προφανής ,άμεσα συναρτώμενη με την αρχαιοελληνική έννοια του «πρόμαχου» , η οποία στη σύγχρονη εκδοχή της παρακολουθεί τον προσδιορισμό «σημείο αναφοράς» ,ως και αρχικώς σας απέδωσα. Η στάση σας προσδιόρισε, προσδιορίζει και πιθανόν να προσδιορίζει και στο μέλλον την ανάπτυξη του ελληνικού Ε/Σ κινήματος. Ανάπτυξη που δυστυχώς δεν μπορεί επ΄ουδενί να υλοποιηθεί μέσω διαδικτύου, «νησίδων» διαμόρφωσης προσωπικοτήτων(να σας πληροφορήσω ότι ο Owen μας τελείωσε και δεν ξαναφέρνουμε!!), και υπεκφυγών περί καθολικού «γραικυλισμού». Ειδικά, δε, για το τελευταίο δηλώνω ότι προθυμότατα θα πεισθώ, απαρνούμενος άπαξ και δια παντός την άσκηση  πιέσεων προς το πρόσωπό σας, υπό έναν όρο: κλείστε το διαδίκτυο, βγείτε στις φτωχογειτονιές και κοιτάζοντας στα μάτια πεινασμένα ανήλικα αρνηθείτε τους τη βοήθειά σας, γιατί είναι γραικύλοι!!!  Κάντε το για να πεισθούμε όλοι, ότι το κουταβάκι του παραμυθιού πού κάποτε σας διηγήθηκα ,έχει σταματήσει  να δείχνει τα δόντια του στα μαντρόσκυλα   ,επιβεβαιώνοντας έτσι και τις περί «μεταμορφισμού» αντιλήψεις του Gramsi. Άλλως ,αποχωριστείτε νησίδες ,ίππους, διαδίκτυο και ψυχαναλύσεις αναξιοπαθούντων ,αναλαμβάνοντας ΑΜΕΣΑ τη πρωτοβουλία οργάνωσης των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών.

Χρέος σας να μας οδηγήσετε

Καθήκον  μας να συστοιχηθούμε

     Είχαμε ανακοινώσει την αναμονή του παρόντος κειμένου ενός εξαιρετικού Συναγωνιστή ο οποίος "αναγεννάται" εκ της Ποιότητας των απελθόντων Συναγωνιστών των προηγουμένων δεκαετιών που νομίσαμε ότι παρήλθαν ανεπιστρεπτί και, ευτυχώς, κάναμε λάθος! Η ανακοίνωσή μας είχε γίνει στο σημείο Α,5 προηγουμένου δημοσιεύματός μας και διακριτικά ενεργούντες αρκεστήκαμε στην αναγραφή των αρχικών, μόνον, του αγαπητού Συναγωνιστή (Γ.Γ.) κάτι που αποκαθιστούμε ευθύς μόλις (τώρα) λαβαίνουμε το κείμενό του. Αγαπητέ Συναγωνιστή το κείμενό σου είναι μνημειακό και τεκμαίρει τη βαθύτατη συγκρότηση των Εθνικοσοσιαλιστών όλων των εποχών, θέτοντας ζητήματα σοβαρού διαλόγου επί των οποίων θα αναφερθούμε διεξοδικά. Μόνος αμφιλεγόμενος ο τίτλος που έθεσες, διότι η απουσία άρθρου γενικής ή αιτιατικής αφήνει "νεφέλωμα' ως προς τα "του" ή "τον", αν και σε κάθε περίπτωση προμηνύεται γόνιμος διάλογος. Αναρτούμε ευθύς αμέσως μόλις λάβαμε το κείμενό σου όπως έχουμε υποχρέωση να πράξουμε σεβόμενοι το δικαίωμα της έκφρασής σου, υποσχόμενοι να επανέλθουμε τάχιστα με απαντήσεις επί των σημείων που θέτεις. Ωστόσο, σε τούτο τον διάλογο είναι καλοδεχούμενοι όλοι όσοι θα είχαν κάτι να προσθέσουν υπό ελευθερία έκφρασης. Με εκτίμηση!   

             Aγαπητέ Συναγωνιστή κ. Γ. Γιαννακόπουλε,
     Μετά την ανάληψη της υποχρεώσεως απαντήσεως στο σημαντικό μήνυμά σου από τον υποφαινόμενο προς τον οποίο και απευθύνεται και όχι από την Συλλογικότητα όπως συνηθίζουμε, θα ζητούσα την επιείκειά σου για την καθυστέρηση λίγων εικοσιτετραώρων λόγω του ιδιαιτέρως βεβαρυμένου προγράμματός μου που ισχύει για τα σαββατοκύριακά μου εδώ και δέκα χρόνια. Θα επανέλθω αμέσως μετά.

Ευγνώμων για την κατανόηση!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Τηλ.: 6977764737

     Αγαπητέ Συναγωνιστή Γεώργιε Γιαννακόπουλε,

     Παρά τις ενστάσεις σου, επί των οποίων θα αναφερθώ εν συνεχεία, η «ευανάγνωστη» υπογραφή της επιστολής που μου απηύθυνες αποτελεί ακόμη ένα τεκμήριο ειλικρινούς Συναγωνιστικότητος και αυτό με ενθαρρύνει να χρησιμοποιώ τον ενικό του ομοίου και δη Συναγωνιστή.

     Εν αντιθέσει με τους συρμώδεις δηλωσίες (ή και μοδάτους) «Εθνικοσοσιαλιστές» το παράδειγμα βίου σου, τουλάχιστον όπως το εγνώρισα με κάνει, μετά λόγου γνώσεως, να σε χαρακτηρίζω ως Εθνικοσοσιαλιστή και, ούτω πως, να απαντώ στην επιστολή σου.

     Όχι καθόλου δεν σου προέτεινα την συμμετοχή σε κανένα «γαϊτανάκι» αλλά, σύμφωνα με το πνεύμα των δημοσιεύσεων του παρόντος Ιστολογίου η Συλλογικότητα θεώρησε καλό να σε παροτρύνει στην επίσπευση της επιστολής σου μέσα από το οικείο νήμα. Όπως διαπιστώνεις η ιδιαιτερότητα του περιεχομένου της επιστολής σου επιτάσσει την ανεξάρτητη δημοσίευση της και την συνεπαγόμενη απάντηση.

     Η μεταξύ Συναγωνιστών επικοινωνία δεν δύναται να εμπεριέχει περιορισμούς «οικονομίας» δι’ οιονδήποτε λόγο. Έτσι, σε ευχαριστώ για τις γόνιμες αντιγνωμίες σου επί των οποίων ευχαρίστως τοποθετούμαι:

     Η οιαδήποτε διείσδυση στο «Εθνικιστικό» ακροατήριο (το οποίο, άλλωστε, ουδεμία ‘πολιτική’ χροιά έχει) αντιλαμβάνεσαι ότι μου είναι παντελώς αδιάφορη όπως επίσης αδιάφορη είναι και για την ίδια την Πολιτική του τόπου. Το «Εθνικιστικό» ακροατήριο μπορεί να ακούει αλλά δεν ισορροπεί ως «μονοπόδαρο» και έχει περισσότερη ανάγκη βακτηρίας στηρίξεως παρά προστασίας από τον οιονδήποτε …ΣΥΡΙΖΑ. Η Εθνική Κοινωνική κοσμοθέαση δεν απασχολείται με «διεισδύσεις» στους κόλπους της Χ.Α και Ν.Δ ή ενδεχομένως και σε ευρυσύχναστους «κόλπους» ομοειδών υπάρξεων κατοικοεδρευουσών πέριξ του Μεταξουργείου, αλλά επικεντρώνεται σε πολύ σοβαρότερα συμπαντικά ζητήματα. Όταν όμως οι «σεισοπυγίδες» Χ.Α  Ν.Δ και λοιπές συστημικές εταίρες παρέχουν κίνητρο διασκεδάσεως προς τι να το …στερηθούμε;

     Η Εθνική Κοινωνική σκέψη εξ’ ορισμού είναι κριτής των πάντων και τούτο όχι προς γνώση ημών των αριστοκρατικώς λειτουργούντων αλλά προς γνώση όλων όσων ταλαντεύονται περί του ενδεχομένου της αξίας …αναξίων. Συμβολή προς τους παραπαίοντες επιχειρούμε εκ περισσείας καρδίας και ως μη οφείλοντες. Εφ’ όσον κατ΄ οικονομίαν του χρόνου μας και κυρίως του χρόνου της επιτελέσεως του καθήκοντός μας, μπορούμε να συντελούμε στο να ορθοποδούν ιδεολογικώς οι όσοι και όποιοι πέριξ ημών, κακό δεν είναι!  Η μη αγιοποίηση κανενός από το Ιστολόγιο αυτό είναι, πιστεύω, εμφανής μηδέ και του Ιωάννη Μεταξά εξαιρουμένου!  

     Η επωνυμία αυτού του Ιστοτόπου τιμά την σκέψη του Αδόλφου Χίτλερ ο οποίος απαίτησε από τον Γερμανικό λαό να σεβαστεί την γλώσσα του και να μην αποκαλέσει ποτέ το τηλέφωνο ‘Telefon’ και την τηλεόραση ‘Television’ αλλά ‘Fernsprecher’ και ‘Fernsehen’ αντιστοίχως, αρνούμενος την υποταγή σε ξενικές λέξεις όσο και αν αυτές υπήρξαν καθιερωμένες γλωσσικώς, τεχνολογικώς και κατά την επικαιρότητα. Έτσι λοιπόν και εμείς, τιμώντας μιαν υπέροχη γλώσσα όπως η Ελληνική, επιμείναμε κατά την ονοματοδοσία του Ιστοτόπου μας στην χρήση αμιγώς ελληνικών όρων χωρίς τούτο να σημαίνει την οιανδήποτε περιφρόνηση προς την, δευτερεύουσα πάντως, χρήση του όρου Σοσιαλισμός, Φασισμός, Ναζισμός κλπ

     Τα κείμενα του παρόντος Ιστοτόπου διακρίνονται σε δυο κατηγορίες: (α) σε εκείνα τα οποία υπογράφονται από την τετραμελή συλλογικότητα μη φέροντα, ασφαλώς, προσωπική υπογραφή και (β) σε εκείνα τα οποία συντάσσονται και υπογράφονται προσωπικώς όπως και το παρόν και για λόγους ευνοήτως προσωπικούς.

     Οίκοθεν εννοείται ότι αφετηρία του Εθνικού Κοινωνισμού (Εθνικοσοσιαλισμού) και όλων των αριστοκρατικών Κοσμοθεάσεων (όπου και αν αυτές εντοπίζονται) αποτελεί η πολιτεία του Πλάτωνος συνεπώς και ο Ελληνικός Εθνικός Κοινωνισμός (Εθνικοσοσιαλισμός) είναι αυτονόητο ότι κατάγονται από την αριστοκρατική Πλατωνική σκέψη η οποία δεν θα ήταν δυνατόν να μην καθορίζει και το ιδεολογικό πλαίσιο του παρόντος Ιστοτόπου.  

   

      Αναφορικώς με τις πραγματικές ή και ιδεατές «σεχτοποιήσεις» … «Μπαρρισμών», «Στρασσερισμών», «Σοσιαλφασισμών», και λοιπών «-ισμών», οι ιδρυτές του παρόντος Καθιδρύματος τις αγνοήσαμε και προχωρήσαμε από το 1989 στην ίδρυση ενός πρακτικού μηχανισμού υποστηρίξεως όχι ‘ιδεολογικής’ αλλά βιοτικής, όσων διωκομένων Συναγωνιστών θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε. Στην προσπάθεια μας αυτή δεν μας απησχόλησε  διόλου η οικογένεια …Στράσσερ αλλά οι οικογένειες όσων χειμαζομένων Συναγωνιστών ανά τον κόσμο υφίσταντο, υφίστανται και θα υποστούν τη συστημική βαρβαρότητα. Άλλωστε, αυτό ήδη προσωπικώς το έκανα από το 1972, όταν εν Αθήναις εστήριξα την επιβίωση εκ του πολιτικού της διωγμού στη γείτονα Ιταλία της Ηγεσίας του “Ordine Nuovo”, άνευ πατροναρίσματος «κομμάτων» και δημοσίου χρήματος, μόνος, και ετών μόλις 20! Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι το παρόν Ιστολόγιο το οποίο αποτελεί μια πάρα πολύ πρόσφατη «εκδήλωση» ενός οργανισμού που λειτουργεί πρακτικά επί πολλά χρόνια ( και τεκμήριο χρονολογήσεως της ζωής του Καθιδρύματος υπάρχει ήδη ανηρτημένο σε παλαιότερη δημοσίευση, αν το ψάξεις…) δεν έχει περιθώρια αναλώσεως σε θεωρητικισμούς αλλά η επικέντρωση του δεν μπορεί παρά να είναι σε άλλους τομείς εντελώς πρακτικούς και μη διατυμπανιζόμενους, κυρίως, για λόγους προστασίας ‘προστατευομένων’.

     Όχι δεν είναι επιτρεπτό να επιδοθούμε σε περί «διαγραμμάτου συζητήσεις περί της αποδοχής ή όχι της Πλατωνικής σκέψεως η οποία αποτελεί και την «σιδηροτροχιά» ανελίξεως του πανανθρώπινου Πολιτισμού. Θεωρούμε ότι τα αυτονόητα δεν χρήζουν συζητήσεων, ολομελειών και  ..πρακτικών, ουδέ καν επιψηφισμάτων!

     Κακώς εννόησες αγαπητέ Συναγωνιστή Γεώργιε Γιαννακόπουλε ότι «ξοδευόμαστε» σε «τριβές» με την Χ.Α και ότι τους εκλάβαμε σαν «Εθνικοσοσιαλιστές». Είναι γνωστό ότι εξαρχής (1980), όταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος μου ανακοίνωσε την ψευδαίσθηση του να ιδρύσει «Εθνικοσοσιαλιστική» οργάνωση του απήντησα ότι και αυτός και η ‘σκέψη’ του είναι «χράμια τσόκαρα ταγάρια και ντορβάδες εμπριμέ». Επίσης είναι γνωστό ότι, όταν παραμονές των δευτέρων εκλογών του 2012 ο Νίκος Μιχαλολιάκος συνοδευόμενος από τη σύζυγο του με επεσκέφθησαν στο Μελετητήριο μου, του συνέστησα να μην πορεύεται ξιπόλητος στα αγκάθια διότι το σύστημα θα τον κρεμάσει ‘παράσημο’ στο πέτο του, συνεπώς είναι δεδομένη η εξ’ αρχής επιμελώς απόμακρη στάση μου από την Χ.Α και τους περί αυτήν τη αναφωνήσει «εκάς οι βέβηλοι»! Όμως ως εμφορούμενα από την Εθνική Κοινωνική Κοσμοθέαση, τα μέλη της παρούσης Συλλογικότητος δεν μπορούμε παρά να αξιοποιήσουμε επαγωγικώς το έκτρωμα της Χ.Α ως παράδειγμα προς αποφυγήν όχι, απλώς, των ιδεολόγων αλλά κυρίως των εχόντων ανάγκην πληρώσεως του κανόνος της αισθητικής του βίου. Αυτός είναι και ο λόγος των συχνότατων και διεξοδικότατων «αφιερωμάτων μας» στη Χ.Α και τούτο διότι εξ’ όλου του δυσειδούς φάσματος του σημερινού δημοκρατικού συστήματος,   η Χ.Α «ζέχνει» ως αίσχιστο προφίλ αντιφασιστικής δημοκρατικότητος.

     Σε ό,τι αφορά στον «εθνικισμό» ούτε τον δυσφημούμε ούτε τον επευφημούμε αλλά τον προσπερνούμε! «Νέο φρούτο» και μάλιστα ξενόφερτο, αποτελεί και εν πολλοίς ‘άγευστο’ ως  ανολοκλήρωτο εφ όσον του λείπει η ισορροπία της γεφυρώσεως με τον υπόλοιπο Κόσμο.

     Ως προς την κριτική την οποία επωνύμως διάφοροι Συναγωνιστές ασκούν κατά του προσώπου του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου και με αφορμή ουδέτερο δημοσίευμα μας θα υπογραμμίσω ότι κάθε άλλο παρά περί ανώνυμων απαξιωτικών χαρακτηρισμών πρόκειται και αυτή την λανθασμένη διατύπωση μπορείς να την αναθεωρήσεις με μία απλή ανάγνωση των υπογραφών που έπονται σοβαρών, κατ΄ αυτού, καταγγελιών ταυτοποιούμενες με συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα. Εάν προσεχθεί η αρχική μας παρουσίαση του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, γίνεται αντιληπτή η ευμενώς ουδέτερη στάση μας και αν μας επετρέπετο να δημοσιοποιήσουμε τις βροχηδόν καταφθάνουσες αντιρρήσεις των οποίων η επαλήθευση εκκρεμεί στην ηλεκτρονική μας θυρίδα θα μπορούσε να γίνει, επίσης, αντιληπτό το μέγεθος των ενστάσεων πολλών προσώπων του χώρου προς το πρόσωπο του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου. Από πλευράς της Συντακτικής Ομάδας αυτού του Ιστολογίου και πολύ περισσότερο εμού προσωπικώς, αφ’ ενός, ουδεμία πρόθεση μειώσεως του προσώπου υπάρχει, αφ΄ ετέρου, όμως, αυτονόητη είναι η αμερόληπτη παρουσίαση από των στηλών μας κάθε αντιλόγου (όπως ακριβώς και του δικού σου) υπό την προϋπόθεση της τεκμηριώσεως του. Έτσι, ενδεχομένως, το Ιστολόγιο μας θα επανέλθει στην περίπτωση του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου του οποίου, εν τω μεταξύ, ευχαρίστως κάθε υπερασπιστική απάντηση θα αναδημοσιεύσουμε.

     Αναφορικώς με την τελευταία προτρεπτική όσο και βαρύνουσα παράγραφο σου θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα:

     Ο Εθνικοσοσιαλισμός και για να είμαι ακριβέστερος η Πλατωνική Κοσμοθέαση, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μια απλή ‘πολιτική’ που μεταφράζεται σε «κινήματα», «κόμματα», «πλατφόρμες», αλλά αποτελεί βιωματική εμπειρία γονιδιωματικής καταγωγής η οποία συνοδεύει το ον από τη γέννηση μέχρι το θάνατο του, όπως βεβαίως και κάθε άλλη ανάλογη, ή δε το συνοδεύει. Τούτο σημαίνει ότι αναφερόμενοι στην Πλατωνική Κοσμοθέαση επ’ ουδενί δεχόμαστε ότι αυτή θα μπορούσε να «μεταγγιστεί» με κάποια έξωθεν «σύριγγα» ή «ορό» σε κάποιον ο οποίος δεν ευτύχησε εκ γενετής να φέρει την γονιδιωματική σφραγίδα της. Ως εκ τούτου, αυτό το υψηλό βίωμα ή φέρεται ή ουδέποτε μπορεί να αποκτηθεί επικτήτως από τον οιονδήποτε. Τούτο αποδεικνύεται εκ του γεγονότος του ότι παρά την λυσσαλέα καταπολέμηση αυτού του φυσικού βιώματος από τα εκατομμύρια των ατελών αντιπάλων του επί πάρα πολλά χρόνια και κατά τον πλέον βίαιο τρόπο οι Εθνικοσοσιαλιστές, όλοι εμείς οι υπερήφανοι φορείς της Πλατωνικής Κοσμοθεάσεως, παραμένουμε όρθιοι απέναντι τους χωρίς μίσος, οικτίροντάς τους απλώς για την ατέλεια τους. Συνεπώς κάθε προσπάθεια σχηματισμού «κινημάτων», «κομμάτων», «φορέων», για την πειθώ των ατελών αποτελεί ασέβεια προς την γενετική επιστήμη  ως συνεργούσα στην περιφρόνηση στοιχειωδών γενετικών κανόνων. Καθήκον μας προς τον Πολιτισμό και την Ιστορία δεν είναι να επιδιώξουμε να οδηγήσουμε πρόβατα και να αισθανθούμε την αίγλη της εξουσιαστικότητος του τσομπάνη, αλλά να παραγάγουμε πολιτισμικό έργο οδηγώντας εαυτούς μέσα στο χρόνο, οικοδομώντας στέρεα βάθρα επί των οποίων και άλλοι όμαιμοι, ομόδοξοι και ομότροποι θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τη δική τους οφειλή προς τον ίδιο λευκό Πολιτισμό. ¨Όλα αυτά, ασφαλώς, δεν παραπέμπουν στην επιδίωξη της καταλήψεως μιας εφήμερης εξουσίας δια της κοινοβουλευτικής επιψηφίσεώς μας, αλλά στην δια βίου υπηρέτηση του Πολιτισμού δια της παροχής δυνατοτήτων προς ομοίους να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν και σε τούτο θεώρησα καλό  να αφιερωθώ παιδιόθεν συντασσόμενος προς τις κατευθύνσεις παλαιών σοφών Δασκάλων και λαμπρών Συναγωνιστών. Προσωπική μου άποψη (και, βεβαίως, καθόλου αυθαίρετη!) είναι η πλήρης αποφυγή της παγίδος στην ατελέσφορη προσπάθεια θεραπείας του γονιδιώματος των ελαττωματικών και η επικέντρωση στην ανάπτυξη των πλεονεκτημάτων του δικού μας υπερέχοντος γονιδιώματος ώστε να ανελίξουμε κατά το μέτρον του δυνατού την ανθρωπότητα σε ένα ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως επί παραδείγματι κάθε εκ των προτέρων καταδικασμένη απόπειρα κατανικήσεως των φυσικών γενετικών κανόνων για τον περισωσμό των ελαττωματικών δεν αποτελεί παρά μόνο τεκμήριο ότι ουδέποτε υπήρξαμε φορείς Πλατωνικής Κοσμοθεάσεως ποτέ δεν υπήρξαμε Εθνικοσοσιαλιστές.

     Στην πολύ εύστοχη αλληγορία σου "περί κουταβιού" θα παραθέσω μία εικονογραφημένη δική μου την οποία χθες βίωσα αναμένοντας την ερίτιμη Σύζυγό μου σε ένα σημείο του αθηναϊκού άστεως με πρωταγωνίστριες δύο άλλες κυρίες διαμετρικώς ανίσου προσφοράς και ποιότητος, κυρίως δε πρακτικής μεθοδολογίας, 

η μία μεγαλουργήσασα έναντι της Ιστορίας ως ακολουθήσασα τους κανόνες της Πλατωνικής Κοσμοθεάσεως ( ο Φασισμός την ανέδειξε) επιδεικτικώς αδιαφορήσασα για τους οργανωμένους όχλους και τα μαζικά λαϊκά χειροκροτήματα, 

η, δε, άλλη οικτρώς ατυχήσασα έναντι της Ιστορίας ως υποταγείσα σε μαζοκρατικές νόρμες των διοργανισμένων πλειοψηφιών και χειροκροτούντων λαϊκών ακροατηρίων. 

     Η άφθαρτη ορειχάλκινη παρουσία της πρώτης θα παραμένει ανέγγιχτη και αμετάβλητη στον χρόνο, όταν η χάρτινη ανακυκλώσιμη αφίσα της δεύτερης θα αντικαθίσταται από τους δημοτικούς υπαλλήλους προκειμένου να αντικατασταθεί από την νέα εμπορική πρόταση των διαχειριστών του εφήμερου θεάματος!

     Σε απόσταση λίγων μέτρων η μία από την άλλη, τεκμήρια συνυπάρξεως του Πολιτισμού και της παρακμής με τον αέναο μνημειακό χαρακτήρα της η πρώτη και την εφήμερη συγκαιρινή παρουσία της η δεύτερη υπογραμμίζουν το χρέος μας να αποβλέπουμε στο διακριτικώς αιώνιο μακράν κάθε αλλοτριώσεώς μας στη γοητεία του χειροκροτήματος των αθλίων!

     Διότι, ο Εθνικός Κοινωνισμός δεν απασχολείται με το ψευτοδίλημμα της ...σωτηρίας των 6.000 ενόχων του καταντήματός τους οι οποίοι ηυτοκτόνησαν ως αδύναμοι να αποκαταστήσουν τα "ημαρτημένα" της διανοητικής ατελείας τους, αλλά απασχολείται με την επίσπευση της αυτοκτονίας και των υπολοίπων 10.000.000 συνενόχων του ιδίου καταντήματος μη εχόντων το σθένος να πράξουν το αυτονόητο! Συνεπώς, θα ήταν πολύ γκροτέσκα η σκηνή να εμφανισθούμε ως "φορέας" αιτούμενος την ψήφο των ηλιθίων προς ...σωσμό τους, ενώ είναι a priori δεδομένο ότι καθήκον του Πολιτισμού και δικό μας είναι να συντελέσουμε στον αφανισμό τους! Όπως είπε και ο Αριστοτέλης: '' οι δε μη οργιζόμενοι εφ' οίς δεί, ηλίθιοι δοκούντες είναι'' ...

     Και ποτέ ας μη παραβλέψουμε ότι ο Εθνικός Κοινωνισμός δεν υπόσχεται να υπερκαλύψει δια του Πολιτισμού του την παρακμή η οποία θα παραμείνει συγκρίσιμο και συγκριτέο μέρος του Κόσμου, διότι εν τοιαύτη περιπτώσει αυτή η Κοσμοθέαση δεν θα ήταν παρά μέρος της ίδιας της παρακμής. Ο Εθνικός Κοινωνισμός, ο Ναζισμός, ο Φασισμός ή όπως διαφορετικά επιμένει να τον αποκαλεί καθείς, παραμένει αενάως στον πλανήτη ως αντίποδας της παρακμής ως συγκρίσιμο και συγκριτέο μέγεθος προκαλώντας τα γονιδιώματα των επιλεγόντων να καταταγούν στην χορεία της φυσιολογίας του Κόσμου.

     Με εκτίμηση Ομοίου προς Όμοιο!

     Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

     Τ. 6977764737