EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΤΑΓΟΥ

     Οταν πρεπει να λαβω κρισιμες αποφασεις για το μελλον της χωρας μου,δραπευτευω σαν κλεπτης απο το Προεδρικο μεγαρο,καταφευγω στην ερημια του εξοχικου μου,αναβω το τζακι και να συνομιλω με το πνευμα της Γαλλιας..Μην νομιζεις οτι τρελλαθηκα...η οτι καπου εκτροχιαστηκα στους ανεπιστρεπτους ρυθμους της διανοητικης ακροβασιας..Τα προηγουμενα λογια  ανηκουν στο Γαλλο  στρατηγο Ντε Γκωλ..Ετσι ενοιωθε την πολιτικη του λειτουργια..σαν μια θεια προσευχητικη επαφη με  την αγια μορφη της πατριδος του..Σαν μια σχεση,που δεν την καταλαβαινει κανεις αλλος ,παρα μονο αυτος και η ερωμενη του..Σαν μια αθικτη αποκλειστικοτητα,προικισμενη με την ιερη μανια ,που κατεχει ενα ζευγαρι ,απομονωμενο απο τον κοσμο και την εποχη του,τυλιγμενο στην Αχλυ ενος θρυλου,χορευοντας στο στροβιλο των Αιωνων..Ο Γαλλος Στρατηγος ,περα απο τις ατυχεις επιλογες του στον δευτερο παγκοσμιο πολεμο,ενσαρκωσε για τον λαο του ενα ειδωλο,αγαπηθηκε παραφορα και για αυτο μισηθηκε εξαλλα..με την προσωπικοτητα του ταυτισε την πορεια του, με αυτην της Γαλλιας για πολλες δεκαετιες..Συνδεθηκε μαζι του σε στιγμες τραγικες αλλα και μεγαλειωδεις..Η Θελησις του εγινε κτημα μιας μεγαλης μαζας και η πολιτικη του εικονα ..εικονισμα για αυτην αλλα και πετρα του αναθεματος...Εξεφρασε την μοιρα της,την σφραγισε και την καθοδηγησε.της εδωσε πνοη ,νοημα βιου αλλα και λογο για να πεθανει μαζι του..τι αλλο θελει μια ερωμενη...

.

     Ομως η χαρακτηριστικοτερη περιπτωσις σφοδοτατου,αμφιδρομου πλατωνικου ερωτος Μαζης και Ταγου,ηταν η σχεσις του Αδολφου Χιτλερ με τον γερμανικο λαο..Στην εφηβικη του ηλικια ,οπως θα διηγηθει ο παιδικος φιλος Kουβιτσεκ,στο Λιντς,μετα απο μια παρασταση της οπερας Ριεντσι του Βαγκνερ,ανεβηκαν σε ενα λοφο.,οπου ο νεαρος Χιτλερ συγκλονισμενος και με δακρυα στα ματια αρχισε ξαφνικα να αναφερει ,οτι κατεληφθη απο μια μυστηριωδη,ανυπερβλητη δυναμη,η οποια τον εξοπλισε με ενα μεγα προορισμο για τον λαο του,τον οποιο θα εκπληρωσει στην μετεπειτα ζωη του...Εμπνευσμενος απο το εργο Ριεντσι,που μελοποιει θεσπεσια την δραματικη  ιστορια ενος ρωμαιου λαικου ηγετη στην παρηκμασμενη μεσαιωνικη Ρωμη.που εξεγειρεται κατα της διεφθαρμενης αριστοκρατιας ,υποθαλπει μια εξεγερση ,αλλα στο τελος συντριβεται και χανεται στις φλογες του Καπιτωλιου..ο εφηβος Χιτλερ θα εξομολογηθει.οτι...σε αυτην την οπερα.. ..ειδε το μελλον του..Αξιοσημειωτο ειναι, οτι ο Fuehrer κατα την διαρκεια της κυριαρχιας του στα 1939,οταν ξανασυναντησει τον μοναδικο του παιδικο φιλο,θα επιβεβαιωσει το περιεργο περιστατικο..In jener Stunde begann es...Εκεινη την ωρα κατι αρχισε...θα πει και θα αναπολησει εκεινο το συνταρακτικο βιωμα στον λοφο του Λιντς...

.

     Ο Αδολφος Χιτλερ ηταν μια απο τις σπανιες μορφες στην ανθρωπινη ιστορια,οπου ενας Ηγετης--Στρατιωτης θα εκφρασει με τοσο παθος,ζηλο και πηγαια αυθεντικοτητα τους ποθους,τα ονειρα, τις προσδοκιες,τις αναγκες αλλα και τα τραυματα,τις πληγες και τις ενδομυχες αγωνιες της γενιας του..Ο πολυς Φιλοσοφος Champerlein λιγο πριν απεβιωσει στα 1926 θα γραψει στον Χιτλερ.....το οτι η γερμανια  προβαλλε ενα ανδρα σαν και σας ,μεσα απο το χαος της ταπιενωσεως και της ηττας,σημαινει οτι εχει λογο ακομα να υπαρχει...Παραμενει ενα δυσεπιλυτο αινιγμα το αβυσσαλεο μεγεθος και η τρομακτικη εντασις της αφοσιωσεως των Γερμανων προς το προσωπο του..Η Γερμανια θα δωσει μια γιγαντιαια μαχη επιβιωσεως εναντιον ενος ολοκληρου εχθρικου κοσμου ,θα συστρατευθει μαζι του ,και θα τον συνοδευσει πιστη,ματωμενη,ρακενδυτη,αλλα γενναια μεχρι τελους στην ηρωικη καταστροφη..πεπεισμενη οτι με αυτον αξιζει να ζει,χωρις αυτον πρεπει να πεθανει..Και επεσε με αυτον..Η φυσιογνωμια και η ακτινοβολια του Χιτλερ ,ενος ανθρωπου μυστηριου, ακομα και  τους επιστηθιους συνεργατες του,θα τροφοδοτησει τον προβληματισμο της ιστοριοδιφιας με διαφορες σκεψεις και ερμηνευτικες αποπειρες..Αλλα παντα θα αντιμετωπιζει με δεος και φρικτο σεβας τον ιδεαλιστικο ερωτισμο,που εξεπεμπε στην γερμανικη φυλη,απο τα βαθια κυτταρικα ασυνειδητα βαθη της οποιας,εξεπηγασε ενας απυθμενος τευτονικος χειμαρρος ορμητικοτητος και απαραμιλλου μαχητικοτητος..που μονον ο Οιστρος ενος παραφορου,μαζικου πλατωνικου ερωτος,μπορε να υποδαυλισει..Η γερμανικη λαικη ψυχη ,αγαπησε τον Χιτλερ,οπως μια σεβασμια καλογρια λατρευει την ..Παναγια της..σε ενα ερημο μοναστικο κελλι...Ενας Ιπποτης Ηρως,που κατακτα την καρδια μιας σκλαβωμενης αρχοντοπουλας,την απελευθερωνει απο τα δεσμα του Πυργου της..και καλπαζουν  ελευθεροι μαζι στο δασος ,εν μεσω των καταιγιδων,απολαμβανουν  την μαρτυρικη τους  αγαπη και  την κοινη βαρια περιπετειωδη αποστολη ,  υπο τον ορυμαγδο του μισους των εχθρων τους και απο τον υπερκοσμιο ηχο των κεραυνων των ιστορικων πεπρωμενων,και χανονται στην παγερα ομιχλη του θρυλου..μεταρσιωμενοι απο τις Βαλκυριες..για να θρονιασουν τον αεναο υπεριστορικο τους ερωτα, στα ανεγγιχτα απο την σκουρια των εποχων ,παλατια των Αθανατων στην Βαλχαλλα...Αυτην ηταν η πεμπτουσια της σχεσεως του Χιτλερ με την γερμανικη ψυχη...Ο Βαγνερ ,αν ζουσε δυο γενιες αργοτερα,θα αφιερωνε την οπερα του.. Tristan und Isolde.. στην συνταρακτικη συναψη παθους και Ειμαρμενης μεταξυ του Χιτλερ και του γερμανικου εθνους..η μαλλον την προφητευσε......

.

     Ο Αρχηγος και ο Λαος ,δυο αστραπηγονες δυναμεις,που οταν σμιγουν μυστηριακως στους ουρανους της Ιστοριας,προκαλουν τον καταρρακτωδη κατακλυσμο αποκαλυψεως της Βουλησεως και της απερινοητου,φοβερης Σοφιας της..και τοτε ενα νεο Πνευμα γεννιεται...μια Νεα Ταξις..ενας ρυθμος Πολιτισμου και Ιδανικου,παντα μεσα απο την μητρα της Οδυνης και απο το πλουσιο Αιμα του Τοκετου...σπαρμενου απο την αρρενωπη,τραχια,αδιατακτη κοσμογονικη ισχυ του Αρχηγου και υποθαλπομενου απο την τρυφερη ,παθητικη πηγη του Λαου......

.

     H Σχεσις του Χιτλερ με τον γερμανικο λαο ηταν τραγικη..μοιραια..αλλα αξιοπρεπης μεχρι τελους..Η Γερμανια μετα τον Χιτλερ επαψε απλωςνα υπαρχει...Οπως ελεγε ο ιδιος..Αν χασουμε τον πολεμο,δεν θα ξαναυπαρξει Γερμανια...δηλαδη μια χωρα αυτεξουσια,ισχυρη,αυτοκρατορικη...Οπως ενα ερωτικο ζευγαρι ,στην πυρινη αποκορυφωση της ιερας,αγαπητικης αλληλοπεριχωρησεως προτιμα ενα συναρπαστικο κοινο τελος,παρα τον ευτελισμο του χωρισμου και της πτωσεως...ετσι και η χιτλερικη Γερμανια ακολουθησε υπερηφανη και πιστη τον  Προμηθεα της, στον Καυκασο της ενδοξου και μεγαλοπρεπους συντριβης,μετα απο ενα τιτανιο αγωνα,περιφρονωντας την επιβιωση στην σκλαβια και στην ατιμωση της μεταπολεμικης διαπομπευσεως...Και η αληθινη Γερμανια εξακολουθει να παραμενει εκει..κοντα  στον μαρτυρικο της Πυρφορο Τιτανα..αδιαφορωντας αν οι..Γυπες καταβροχθιζουν και το δικο της Ηπαρ....προσμενοντας τον Νεο Τευτονα Ηρακλη.......

.

     Σε αντιθεση με αυτο το μεγαλοπρεπες και στιβαρο ..γερμανικο υφος και ειδος σχεσεως Ταγου και Λαου...η περιπτωσις της αντιστοιχου ψυχολογικης συναψεως Μαζης και Ηγετου, του Mussolini με τον ιταλικο λαο της φασιστικης περιοδου ειναι εντελως διαφορετικη και αποτυπωνει την νοοτροπια των ασταθων,αψικορων επιπολαιων και..αβαθων Λατινων εραστων...Ο Mussolini ειχε την μοιρα να εχει ως συλλογικο αντικειμενο πολιτικου ερωτος ενα λαο,χαρουμενο,φαιδρο,χαμογελαστο,ευμεταβλητο..αλλα και για αυτο εντελως ανοργανωτο, ανικανο και αδεξιο για την συγγραφη ενος νεου συναρπαστικου Κεφαλαιου δυναμικης ιστορικης Ουριοδρομησεως..στο κρισιμοτατο μεταιχμιο της ευρωπαικης και παγκοσμιου πορειας..Περα απο την οντως χαρισματικη και δημαγωγικη φυσιογνωμια του Duce ,δεν επαψε ποτε να ειναι ενας Ιταλος..παρα πολυ Ιταλος..για ειναι παγκοσμιος επανστατης,οπως εγραψε ευλογως ο Doktor Goebbels..πραγμα που θα κανει ακομα και τον Χιτλερ να μετανοιωσει για την ευμενεια του προς αυτον και κατ επεκτασιν προς τον ιταλικο φασισμο..Αλλα δυστυχως θα ειναι αργα....Για την σχεση του Μουσολινι με τον ιταλικο λαο δεν χρειαζεται καθολου να μακρηγορησουμε........

.

     Επειδη Συντροφε Αναγνωστη,μεσα απο τις γραμμες του κειμενου αυτου,ενοιωσες αρκετα την ψυχρη,βαρυθυμη ..γαλατικη και τευτονικη δραματικοτητα...θελω να σε ξεκουρασω με ολιγη λατινικη ιλαροτητα,η οποια επεξηγει διαφωτιστικα την ουσια της σχεσεως του ιταλικοτατου Μουσολινι με τον Λαο του...Αλλα ας αφησουμε τον ιδιο τον Μουσολινι να θεσει το θεμα.......

.

     Απο το Ημερολογιο του Υπουργου Εξωτερικων, γαμβρου του και τελικως..προδοτου Τσιανο....

12 Δεκεμβριου 1942...Ο Μussolini σιωπηλος και σκεπτικος...ξαφνικα μου λεει,,,,τελικα σε αυτην την ζωη,πρεπει καποιος να εχει δυνατους ορχεις ...και ενα κομματι ψωμι...Ολα τα αλλα..Ιδανικα..Θυσιες...ολα ειναι ενα τιποτα...........

.

                                                                                        ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ