EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

"Α", όπως "ΑΝΤΙΔΟΤΟ"

     "Α", όπως "ΑΝΤΙΔΟΤΟ" ή όπως "Α"παρχή στη σύγχρονη Ελλάδα μιας δυναμικής πολιτικής προσεγγίσεως υπεράνω χρεωκοπημένων εμμονών σε ατελέσφορους ιδεολογικοφανείς εγκλωβισμούς στους οποίους είναι καταδικασμένοι να φυλλορροούν όχι οι αληθώς πολιτικώς σκεπτόμενοι αλλά οι επηρμένοι μικρόνοες οππορτουνιστές!

     Πρωτοποριακό δημιούργημα ενός ολοκληρωμένου πολιτικού στοχασμού ο οποίος προηγήθηκε κατά πολύ της εποχής του, το "ΑΝΤΙΔΟΤΟ" υπήρξε ο πρώτος πολιτικός φορέας στο σύγχρονο Ελληνικό πατριωτικό χώρο ο οποίος επεκαλέσθη και δικαιούται να φέρει τον τίτλο του "ανένταχτου" τον οποίο, πλείστοι όσοι όψιμοι τυχάρπαστοι προσπαθούν ανεπιτυχώς να καπηλευθούν καταντώντας παρακολουθήματα ταπεινών κοινοβουλευτικών μορφωμάτων τα οποία απετέλεσαν τους κυρίους εχθρικούς στόχους του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ".

     Δάσκαλος πολιτικής σκέψεως και πολιτικού Ήθους, ο Γιάννης Σορώτος, ένας Ευπατρίδης, νεαρός (τότε) βιοπαλαιστής, ο οποίος με υστέρημα θυλακίου διηύθυνε και προήγαγε τη θεματολογία αυτού του πολιτικού Μνημείου, απετέλεσε για όλη τη Συντακτική Ομάδα του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" έναν ρηξικέλευθο οραματιστή μέσα σε ένα έρεβος έμπυας ακροδεξιάς η οποία κατέστρεψε και καταστρέφει την άθλια αγέλη των γραικύλων μπουκώνοντάς την με απραγματοποίητες υποσχέσεις χάρη ιδίου ποταπού οφέλους.

     Τα περιεχόμενα του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" χάραξαν ευρυδιάστατους ορίζοντες πολιτικού προβληματισμού με παρρησία λόγου και πολυπρισματικήν ανιδιοτέλεια, σε μία εποχή σκιασμένη από το δημοκρατικό σκοταδισμό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ  με τους μαρξιστές καραγκιοζοπαίχτες και τους εθνικιστο-ακροδεξιούς αχαμνούς να διαξιφίζονται για μια θέση στο κοινοβουλευτικό προσκήνιο.

     Πρωτοπόρος "σκαπανέας" πολιτικής πρακτικής, ο Γιάννης Σορώτος δημιούργησε "γέφυρες" με ζώσες προσωπικότητες της εποχής εκείνης και, παρά την οικονομική του δυστοκία, δε δίστασε να ταξιδεύσει και να τις συναντήσει προκειμένου να διασώσει τη σκέψη τους, κάτι το οποίο, πρώτος εκείνος κατάφερε, αρχίζοντας από τον τότε ζώντα κορυφαίο Léon Degrelle για τον οποίο ο Μέγας Adolf Hitler είχε δηλώσει ότι εάν είχε γιο θα ήθελε αυτός να είναι ο Léon Degrelle!

     Η πρώτη εκείνη συνέντευξη του λαμπρού Βαλλόνου  την οποία ο γενναίος Γιάννης Σορώτος κατάφερε να αποτυπώσει στο φτηνό μαγνητόφωνό του μέσα στη κατοικία του Léon Degrelle, στην Ισπανία, απεσαφήνισε στο ελληνικό πατριωτικό κοινό τη προδοσία της δεξιάς (εθνικιστικής ή μη) κατά της Φυλής και της Πατρίδος και σηματοδότησε το ανέκκλητο "διαζύγιο" των Ελλήνων πατριωτών-Εθνικοσοσιαλιστών από τους εβραιόπληκτους εθνικιστές και, εν γένει, δεξιούς, οι οποίοι, σήμερα, οδηγούνται ωσεί πρόβατα επί σφαγήν σε μία κοινωνία πλήρως ελεγχόμενη από τον διεθνή σιωνισμό.

     Και ο Γιάννης Σορώτος, παρά τα λαμπρά επιτεύγματα της πολιτικής σκέψεως και της μαχητικότητός του υπερβαίνοντας αξιοπρεπώς και υπερανθρώπως ακόμη και την οικονομική του αδυναμία, δεν κατεδέχθη ποτέ να προτάξει το "εγώ" του στη συλλογικότητα του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" αποφεύγοντας, ακόμη και την αναφορά στο όνομά του ως συντάκτη σημαντικών κειμένων δικής του πατρότητος!

     Ανώνυμος "εκδότης του περιοδικού" ο Γιάννης Σορώτος, ακόμη και κάτω από μία συνέντευξη μιας κορυφαίας προσωπικότητος που για πρώτη φορά απευθύνονταν σε ελληνικό κοινό! Ούτε επικλήσεις επαναστικού ...μεγαλείου, ούτε επικλήσεις για ανύπαρκτες ...κοόρτεις και μεραρχίες σε εμπόλεμες ζώνες ...αλλά ένα σεμνό "καλώδιο" μεταφοράς θετικής ενεργείας για τη διατήρηση εν λειτουργία μιας παραγωγικής μονάδος πολιτικής ανατάσεωςσε μία κοινωνία η οποία την είχε απόλυτην ανάγκη! Αυτό ήταν το "ΑΝΤΙΔΟΤΟ", η Συντακτική Ομάδα του και πάνω απ΄ όλα ο Γιάννης Σορώτος!

     Το "ΑΝΤΙΔΟΤΟ" ευτύχησε να προαγάγει μια ρηξικέλευθη ιστορικήν αγορητική πλήρως τεκμηριωμένη σε μία εποχή που τα πάντα τα πλάκωνε η (σιωνιστική) φοβέρα και οι ακροδεξιούληδες ψέλλιζαν μεμψίμοιρες απολογίες για το ανυπόστατο παρελθόν τους και το ευτελισμένο (όπως απεδείχθη!) μέλλον τους! Ο Γιάννης Σορώτος βρέθηκε μαζύ και με τον μοναδικό David Irving μεταφέροντας την ιστορική τεκμηρίωση των θέσεών του στο ελληνικό κοινό, όπως έκανε και με τις προσωπικότητες εκείνης της εποχής, ταξιδεύοντας συνεχώς.

     Το "ΑΝΤΙΔΟΤΟ" παρουσίασε ακόμη και τον Ζ.Μ.Λεπέν τις μέρες εκείνες της παντοδυναμίας του, αλλά ο Γιάννης Σορώτος όχι μόνον λόγω σεμνότητος αλλά και μετά ..."γνώσεως" μελλουσών εξελίξεων, απέφυγε ευφυώς να αναφέρει εαυτόν ως "εκδότη" του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" αρκούμενος στον ...ανώδυνο τίτλο του "συνεργάτη"! Σπουδαίος αγωνιστής ο Γιάννης Σορώτος δεν εγνώριζε απλώς να μάχεται αλλά και να κρατά απόσταση από "αμφισβητήσεις" ενεργοποιώντας το χάρισμα της έγκαιρης διαγνώσεως  κινδύνων που πρέπει να διακρίνει τον πραγματικό πολεμιστή.

     Από τις σελίδες του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" παρήλασαν οι πλέον διακεκριμένες προσωπικότητες και του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού εκείνης της εποχής. Ο έξοχος καθηγητής Δημοσθένης Στεφανίδης έλαμψε με την επιστημονική παρουσία του, όπως και άλλοι...

     Και, βεβαίως, θέματα Τέχνης με μοναδικές παρουσιάσεις κοσμούσαν συχνά τα τεύχη του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" όπως ποτέ δε παρουσιάστηκαν σε κανένα άλλο έντυπο, οιουδήποτε "χώρου".

     H πέριξ του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" Ομάδα, ήσαν οι πρώτοι οι οποίοι είχαν εγκαίρως διαγνώσει την σιωνιστική παγίδα της ισλαμοφοβίας και είχαν προχωρήσει σε μία δυνατή δικτύωση μέσα στον αραβικό κόσμο, με το ίδιο το περιοδικό και τον Γιάννη Σορώτο σε επικοινωνία με σημαντικές αραβικές Πρεσβείες στην Αθήνα, αλλά και όχι μόνον... Κάποιοι καλόπιστοι, μεταγενέστεροι, μιμητές (απλώς!) το εννόησαν ως "συρμό" και προσπάθησαν να το ...αναπαραστήσουν φαιδρύνοντας εαυτούς και αλλήλους, όμως, το "ΑΝΤΙΔΟΤΟ" και ο Γιάννης Σορώτος υπεστήριξαν εμπράκτως την αραβική υπόθεση στην αντισιωνιστική διάστασή της χωρίς να υποπίπτουν στη θυμηδία των -κατά φαντασία- ...μεραρχιών εμπολέμων εθελοντών...! 

     Τα άρθρα του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" παραμένουν διαχρονικά και ολοένα και προφητικότερα στο πέρασμα του χρόνου. Όσοι ευτυχήσαμε να αποτελέσουμε τη Συντακτική Ομάδα του νοιώθουμε τόσο την ικανοποίηση του πατριώτη που υπηρέτησε τη Πατρίδα χωρίς παρωπίδες και περιχαρακώσεις ως μόνοι, αληθώς, ανένταχτοι. Και ο γραπτός λόγος του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" εκτιμήθηκε ακόμη και από τους αντιπάλους μας οι οποίοι, ακόμη και σήμερα, το επικαλούνται.

     Ο γράφων τιμά απέραντα εκείνο το πατριωτικό μετερίζι που κατάφερε να γεφυρώσει αγεφύρωτες, ως τότε, αντιθέσεις και να ανελίξει τη πολιτική σκέψη σε ένα πρωτόγνωρο επίπεδο όπου το "Στοχάδι" μπορούσε να συμπολεμά με το "Αλφάδι" τον κοινό εχθρό, το σάπιο αστικό κράτος! Ήμασταν εμείς που δείξαμε ότι η συστράτευση ενώπιον κοινού εχθρού πρέπει και μπορεί να πραγματοποιηθεί!

     Κι εμείς υπήρξαμε η περήφανη γενιά των υψιπετών και ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ φιλοσόφων-στρατιωτών του πολιτικού Πολιτισμού, πέραν των ...κοινοβουλευτικών γήινων,! Και, προσωπικώς, ιδιαιτέρως υπερήφανος, έχοντας σχεδιάσει μέσα στην απομόνωση του κατέργου της Κέρκυρας κατόπιν προτάσεως του Γιάννη Σορώτου, τον λογότυπο του "ΑΝΤΙΔΟΤΟΥ" με εκείνο το "Α" αφιερωμένο στα ηρωικά "SA" τα ανεπανάληπτα "Sturmabteilung" άνευ των οποίων ίσως ο Γερμανικός Λαός δεν ελυτρώνετο έστω και επ΄ ολίγον από τους σιωνιστές τοκογλύφους!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

τ. 6977764737