EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ

     Είναι σύνηθες φαινόμενο η παγιωμένη αντίδραση μας σε ότι αυτό το φιλελεύθερο μη – κράτος κάνει ή,καλύτερα, δεν κάνει. Στο πως αντιμετωπίζει ή,τις περισσότερες φορές, στο πως δεν αντιμετωπίζει προκλήσεις και προβλήματα.

      ‘Όμως αυτή η δικαιολογημένη αντίδραση μας, τείνει να γίνει συνήθεια μεμψίμοιρης στάσεως. Οδηγώντας μας σε μια στείρα συμπεριφορά χωρίς προτάσεις που ουδόλως συνάδει με την δημιουργική σκέψη και την εξεύρεση λύσεων. Λύσεων εφικτών, προς το παρόν, και όχι ιδεατών.

     Ιδιαιτέρως στο ζήτημα εισροής πληθυσμών στη πατρίδα μας. Λύσεων λαμβάνοντας όμως υπ΄όψιν την πλήρη και ολοκληρωτική αποσύνθεση του κράτους, της οικονομίας, της άμυνας- ως συνάρτηση ισχύος και υπολογίσιμης οντότητας της χώρας στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων. Αλλά και της έλλείψεως ηθικού αλλά και ηθικής στον νεοέλληνα της κρίσεως και γενικώτερα στη κοινωνία της πατρίδας μας.

     Οφείλομε συνεπώς να προτείνουμε λύσεις. Λαμβάνοντας όμως υπ΄ όψιν όλες εκείνες τις συνθήκες - παραμέτρους αδυναμίας μας που αναφέραμε και στην κατάσταση στην οποία  έχομε περιέλθει. Διαφορετικά παρασυρόμαστε σε συναισθηματικό και παρορμητικό «εθνικισμό» που μόνον προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει. Κάνοντας μικρά προσεκτικά και μελετημένα βήματα. Ώστε να εξέλθουμε από τη δεινή θέση από την εισβολή αλλοεθνών,παρ΄όλα αυτά- ας μην το ξεχνάμε- ανθρώπων όμως.

     Με βάση τα ανωτέρω οι παρακάτω προτάσεις θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας και σχεδιασμού:

     1ον .Σφράγισμα των βορείων συνόρων μας.Η μη δυνατή έξοδος από την χώρα  σε συνδυασμό –εφ΄όσον θα καρποφορήσει συναίνεση των βορείων γειτόνων μας-με το σφράγισμα των εισόδων τους.

     2ον.Έξοδος από την συνθήκη Sengen.

       Τα ανωτέρω θα συμβάλλουν - στο εγγύς μέλλον - στην αποτρεπτική διάθεση χρήσεως της χώρας ως μέσο διελεύσεως προς την Ευρώπη. Παράλληλα θα εξυπηρετούν, χωρίς ηθικό κόστος γι΄αυτές, τις κυβερνήσεις των Ευρωπαίων με τα διπλά και υποκριτικά ηθικά στάνταρ τους. Έτσι, επωφελούμενοι αυτοί από τη στάση μας θα υπάρξει διάθεση εύνοιας και ίσως συνέργειας και αρωγής.Αν μη τι άλλο τουλάχιστον δεν θα δίνουμε την εντύπωση παραλυσίας και αναποτελεσματικότητας. Αυτά θα επιδράσουν στην αναβάθμιση της εξωτερικής μας πολιτικής και συνενοήσεως.

     3ον.  Συγκέντρωση, διαμονή και διαλογή των εισελθόντων.

     Η συγκέντρωση θα πρέπει να γίνει σε κατάλληλα σημεία, ώστε να ελέγχεται η φύλαξη, να αποτρέπεται η διαφυγή και να διασφαλίζεται η ασφάλεια των περιοίκων Ελλήνων. Επίσης δια της επιλογής επί εδαφών αμφισβητούμενων από την Τουρκία, δέον όπως κατοχυρώνεται έτι περαιτέρω, de facto,  και η εδαφική εθνική μας ιδιοκτησία. Ιδιαιτέρως δε με την ανθρωπιστική αρωγή και παρουσία που θα ζητηθεί από διεθνείς οργανισμούς, (Ερυθρός Σταυρός κ.λ.π.).

     Η διαμονή θα πρέπει να πληροί προϋποθέσεις ανθρώπινης στεγάσεως και φροντίδας.Περιορισμένου αριθμού και μετά από διαλογή. Να είναι επίσης προσωρινή με την παράλληλη δράση για εύρεση χώρας προσκλήσεως με την αποδοχή και  συνεργασία αυτών.

     Η διαλογή πρωτίστως θα αποβάλει στις χώρες τους όσους δεν προέρχονται από τη Συρία αλλά και Τουρκόφωνους εξ΄αυτής. Αυτοί θα προωθούνται στη Τουρκία. Αλλά θα αποβάλει και όσους θα θεωρούνται ύποπτοι. Θα ζητηθεί η αρωγή ομόρων χωρών καθώς και Ευρωπαϊκών που επωφελούνται από αυτόν τον σχεδιασμό της χώρας μας.

     4ον. Φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας. Αυτή θα πρέπει να είναι αποτελεσματική και μόνον από την χώρα μας. Καμία συμβολή και συνεργασία με Ευρώπη και Τουρκία. Θα πρέπει να διαμηνυθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ ότι, όσον αμφισβητούνται τα σύνορά μας και όσο δεν υπάρχει ανανέωση της καταγγελίας της κατοχής της Κύπρου, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία συνεργασία με τη Τουρκία σε αυτό το επίπεδο.

     Τα ανωτέρω δύνανται να εφαρμοστούν. Αλλά μόνον από κυβερνήσεις ικανές. Αλλά και κατ΄ουσίαν και όχι κατ΄επίφαση πατριωτικές.

     Τα ανωτέρω υπάγονται στο δικαίωμα της εθνικής αυτοτέλειας και ανθρωπισμού που υπαγορεύουν οι Ελληνικές πανανθρώπινες αξίες χωρίς τις φιλελευθερο – μαρξιστικού τύπου παραμορφωτικές ερμηνείες τους.

     Τέλος, όσοι διαφωνούν ή συμφωνούν με τα παραπάνω θα ήταν ευχής έργον να κάνουν ο λ ο κ λ η ρ ω μ έ ν ε ς προτάσεις αντί κριτικής ή επιδοκιμασίας.

Γιώργος Ροϊδοδήμος