Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΘΕΩΝ
Ιδωμένη από την σκοπιά του Συντάγματος

Από τον Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο , Δρ. Νομικής, Δικηγόρο


     Όπως και τον Ιανουάριο 2015 έτσι και τώρα. Πρώτα η διαβεβαίωση στην τιμή και την υπόληψη του  προέδρου του δεκαπενταμελούς, Αλέξη Τσίπρα, πως θα κυβερνήσει την χώρα και θα διαφυλάξει το Σύνταγμα , ενώπιον του θλιβερού προέδρου της Δημοκρατίας, με κατεβασμένο και θλιμμένο το πρόσωπο του ,στην παρωδία όρκισης της κυβέρνησης…

     Στην συνέχεια την επόμενη μέρα και όλοι οι άλλοι υπουργοί- αναπληρωτές υπουργοί- υφυπουργοί- με εξαίρεση μόνο 12 από αυτούς- δεν ορκίστηκαν με θρησκευτικό όρκο, εισάγοντας νέα ήθη και έθιμα στην Ελληνική πολιτειακή τάξη (!)

     Τα βλέπει ο Ελληνικός Λαός η πλειοψηφία σείει σιωπηρά την κεφαλήν αλλά  αντιπαρέρχεται το ζήτημα χωρίς να τον νοιάζει ιδιαίτερα. Θα μου πείτε έχει τόσα προβλήματα στο κεφάλι του, θα νοιαστεί για τον τρόπο που θα ορκιστούν πρωθυπουργός και κυβέρνηση; Ο πνευματικός κόσμος (αλήθεια που είναι η Ακαδημία Αθηνών;;) αδιαφορεί ως συνήθως και αντιπαρέρχεται και αυτός μαζί με την ηγεσία της εκκλησίας (ποια αλήθεια η στάση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου;) το όλο ζήτημα «αβρόχοις ποσί»

     Όμως αλήθεια σκέφθηκε κανείς πόσο έγκυρη είναι η διαδικασία ορκωμοσίας αυτής της θλιβερής κυβέρνησης χωρίς τον θρησκευτικό όρκο; Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό κρίσιμο είναι επίσης προηγουμένως να αναρωτηθούμε ποια η σημασία του προοιμίου του Συντάγματος μας.

     Το προοίμιο του Συντάγματος αναφέρει επί λέξει: Σύνταγμα της Ελλάδος. Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, μέρος πρώτο Βασικές διατάξεις τμήμα πρώτο, Μορφή του Πολιτεύματος αρθ 1 κλπ (ΦΕΚ 84/17-4-2001).

     Δεν μένει λοιπόν καμιά αμφιβολία, ότι το προοίμιο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης μαζί με το υπόλοιπο κείμενο του Συντάγματος και ως εκ τούτου αποτελεί ένα ενιαίο συνταγματικό όλον με όλες τις συνέπειες αυτής της αναμφισβήτητης διαπίστωσης (βλ για την προβληματική το έξοχο πόνημα του Βασιλείου Ευτ. Νικόπουλου, Προέδρου Αρείου Πάγου ε.τ. Δρ. Ν, Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή Αντισυνταγματικοί παραλογισμοί, σελ 80 εκδόσεις Αρμός, 2η έκδοση 2014).

     Θα πρέπει να μας απασχολήσει παραπέρα, αν το προοίμιο του Συντάγματος έχει κι αυτό αυξημένη τυπική ισχύ όπως το ίδιο το Σύνταγμα έχει έναντι των κοινών νόμων. Αυξημένη τυπική ισχύ έχει το Σύνταγμα έναντι των κοινών νόμων.

     Ο συνήθης νόμος δεν μπορεί να είναι αντίθετος προς το Σύνταγμα, αλλά πρέπει να «συνάδει» προς αυτό. Όμως και το προοίμιο είναι μέρος του Συντάγματος, αφού κι αυτό ψηφίσθηκε με το υπόλοιπο περιεχόμενο των άρθρων με αυξημένη πλειοψηφία από την Βουλή και δημοσιεύθηκε όπως είπαμε στο ΦΕΚ.

     Κατ’ εφαρμογή όλων αυτών και το προοίμιο του Συντάγματος, ως αποτελούν, κατά τα ανωτέρω περιεχόμενο του Συντάγματος, δεν μπορεί παρά να έχει και αυτό την ίδια αυξημένη τυπική ισχύ (βλ Β. Νικόπουλος ο.π. σελ 81).

     Με απλά λόγια το προοίμιο αποτελεί σημείο αναφοράς του Συντάγματος με την έννοια, ότι το Σύνταγμα στο σύνολο του πρέπει να εναρμονίζεται με το πνεύμα του προοιμίου.

     Όλο το Σύνταγμα ανακεφαλαιώνεται στο προοίμιο, από το οποίο «κρέμανται» όλες οι επιμέρους διατάξεις του, οι οποίες κατά λογική αλλά και νομική συνέπεια πρέπει να συνάδουν προς αυτό (βλ επί λέξει Β. Νικόπουλος ο.π. σελ 86 επ).

     Δεν είναι πειστική η άποψη πολλών περισπούδαστων- κουλτουριάρηδων συνταγματολόγων, πως το προοίμιο δεν μπορεί να αξιολογηθεί νομικά γιατί τάχα κείται εκτός των σώματος των συνταγματικών ρυθμίσεων και έτσι δεν είναι περιεχόμενο του κανονιστικού μέρους του Συντάγματος.

     Όπως παρατηρεί έξοχα ο Β. Νικόπουλος αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε τίθεται ζήτημα αξιοπιστίας και σοβαρότητας του ιδίου συνταγματικού νομοθέτη. Δεν μπορεί ο προαναφερόμενος (νομοθέτης) να επικαλείται προοιμιακώς στο Σύνταγμα υπερκείμενες αρχές στις οποίες όμως μετά δεν αναγνωρίζει καμία απολύτως νομική ισχύ.

     Στην σύντομη αυτή ανάλυση με ευθεία παραπομπή στις εύστοχες σκέψεις του προέδρου Αρείου Πάγου ε.τ. Βασ. Νικόπουλου καταλήγουμε πως όλες οι διατάξεις του Συντάγματος αλλά και των κοινών νόμων πρέπει να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται σύμφωνα με την υπερκείμενη αρχή του προοιμίου «πως το Σύνταγμα της Ελλάδος εφαρμόζεται στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».
 
     Συνακόλουθα ακόμη κι αν μια επιμέρους διάταξη του Συντάγματος αντίκειται στο προοίμιο τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας της.
 
     Η πρακτική σημασία αυτής της θεμελιώδους διαπίστωσης εκτείνεται στις ακόλουθες κατευθύνσεις. Πως η πολιτεία οφείλει να «θρησκεύει» και μάλιστα κατ’ επακριβώς ορισμένο θρήσκευμα. Ακόμη πως η πολιτεία οφείλει να αναγνωρίζει ως επικρατούσα θρησκεία την Ανατολική Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία, κάτι το οποίο υλοποιείται και με την διάταξη του άρθρου 3 του Συντάγματος «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού….» Συνεχίζοντας, η πολιτεία οφείλει να σέβεται την επικρατούσα θρησκεία και να εκδηλώνει με συγκεκριμένες ενέργειες τον σεβασμό αυτό, τον οποίο οφείλει να αξιώνει και από όλα τα όργανα της αλλά και από τους πολίτες . Τέλος η πρακτική σημασία του προοιμίου εκτείνεται και προς την κατεύθυνση καλλιέργειας της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων ως σκοπό της Ελληνικής παιδείας (βλ άρθρο 16 παρ 2 του Συντάγματος Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει ως σκοπό την ηθική, πνευματική….. αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής θρησκευτικής συνείδησης……) (βλ για όλα αυτά Β. Νικόπουλο ο.π. σελ 88 επ).

     Γιατί αλήθεια τα είπαμε μέχρι όλα αυτά; Για να αποδείξουμε πως η τωρινή κυβέρνηση στην πλειοψηφία της είναι κυβέρνηση άθεων!!! Με τις ευλογίες βέβαια των κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων, όπως του θλιβερού Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος όρκισε όχι με θρησκευτικό όρκο τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ όφειλε να αρνηθεί. Γιατί το άρθρο 37 παρ 1 του Συντάγματος ορίζει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει και όχι ορκίζει (!) τον πρωθυπουργό και με πρόταση του τον διορίζει και δεν ορκίζει (!) ….. τα λοιπά μέλη της κυβέρνησης και τους υφυπουργούς.

     Εξ άλλου το άρθρο 59 παρ 1 του Συντάγματος δεν προβλέπει άλλον όρκο για τους βουλευτές,- από τους οποίους σημειωτέον επιλέγεται στην συντριπτική πλειοψηφία το υπουργικό συμβούλιο- εκτός από τον θρησκευτικό. Δηλ «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδος να είμαι πιστός στην πατρίδα και το πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντα μου» .

     Επομένως που το βρήκαν οι «άθεοι» να γίνονται πρωθυπουργοί και υπουργοί χωρίς τον θρησκευτικό όρκο, που απορρέει από την υπερκείμενη αρχή του προοιμίου του Συντάγματος;! Άκυρη είναι η διαδικασία όρκισης τους, αφού με τον τρόπο αυτό που επέλεξαν παραβιάζουν το Σύνταγμα και τις θεμελιώδεις αρχές του που υποτίθεται πως διαβεβαίωσαν ότι θα φυλάττουν.

     Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας πρέπει να καταθέσουν τις σχετικές αιτήσεις ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για ακύρωση της διαδικασίας ορκωμοσίας  αυτής της θλιβερής κυβέρνησης!

     Η θλιβερή όμως στάση του προέδρου της Δημοκρατίας να μην αντιδρά σε μια τέτοια εκτροπή, αλλά φυσικά ούτε ο Αρχιεπίσκοπος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ούτε ο επιμέρους κλήρος, ούτε και η απούσα πνευματική ηγεσία της χώρας (!), δημιουργεί έντονο προβληματισμό για την πορεία των υποτιθέμενων «ταγών» του Έθνους.

     Με την άθλια αυτή ορκωμοσία η θλιβερή αυτή κυβέρνηση παραβίασε βάναυσα ακόμη μια φορά το Σύνταγμα. Γιατί αν έχει τα κότσια, ας κινήσει την διαδικασία για τροποποίηση του Συντάγματος σε αυτές τις θεμελιώδεις διατάξεις για να δει ο Ελληνικός Λαός με «ποιους» έχει να κάνει! Ένα όμως είναι νομοτελειακά βέβαιον, επειδή αυτή η κυβέρνηση δεν έχει Θεό, δεν θα πετύχει!

     Φυσικά δεν είναι μόνον που δεν ορκίστηκε, προανήγγειλε και κατάργηση της θρησκευτικής αγωγής των Ελλήνων. Εντολοδόχος βλέπετε αλλότριων επιταγών για ισοπέδωση των πάντων στην Ελληνική Κοινωνία. Μια περίεργη ψευτοκουλτουριάρικη ιδεοληψία που ειρωνεύεται ως «εκτός μόδας» ό,τι έχει να κάνει με θρησκεία και πατρίδα.

     Για να καταστήσει έτσι εύκολη λεία στα νύχια των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης την νέα γενιά, που δεν θα έχει πρότυπα, αλλά ούτε Θεό να πιστεύει. Τι λέτε λοιπόν Συνέλληνες ; Αξίζει μια τέτοια τύχη στα παιδιά μας; Δεν πρέπει κάποτε να βάλουμε φραγμό με την αφύπνιση μας στα οργανωμένα σχέδια των σκοτεινών δυνάμεων της ισοπέδωσης; (θυμηθείτε τις ύπουλες ρήσεις του Χένρυ Κίσσινγκερ στο παρελθόν) Δεν πρέπει να ξεκινήσουμε κοινωνική και νομική εκστρατεία κατά των άθεων κυβερνητών μας;! Γιατί οι απελευθερωτικοί αγώνες του έθνους είναι συνδεδεμένοι με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη. Η κήρυξη της επανάστασης του 21, είχε την ευλογία του Χριστού. Πως έρχονται λοιπόν οι άθεοι να τα καταργήσουν τώρα όλα αυτά τα ιερά και όσια της φυλής μας;! Επειδή εκδόθηκαν κάποιες αμφίβολης νομικής ορθότητας- τουλάχιστον για την χώρα μας- αποφάσεις του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών κοινοτήτων (ΔΕΚ);!


     Θέλει αγώνα και όχι εφησυχασμό Συνέλληνες. Βροντοφωνάζοντας «Άθεοι έσσεται ήμαρ».

Σημείωση Σ.Ο.:

     Ο εξαιρετικός Νομικός Δρ. Ηλίας Ηλιακόπουλος επιχειρεί, εν προκειμένω, μία προσέγγιση καθαρά νομικού χαρακτήρα επί τη βάσει του πνεύματος και του γράμματος του (προσωρινά) ισχύοντος "Συντάγματος" το οποίο, όμως, κατόπιν της δημοκρατικής χρεωκοπίας και της επιβεβλημένης αλλαγής Πολιτεύματος χρήζει άμεσης αντικατάστασης. Η δε θέση του "Ελληνικού Εθνικού Κοινωνικού Καθιδρύματος" επί του θρησκευτικού ζητήματος είναι παγία, υπέρ της Εθνικής, Πατρώας, Θρησκείας, εντελώς αντίθετη της, aπατηλά, αυτοαποκαλούμενης "ορθόδοξης εκκλησίας" που βαρύνεται για την, επί αιώνες, υποδούλωση τους Ελληνικού Έθνους στους Οθωμανούς, για την εθνοπροδοτική συνεργασία μαζί τους και για τον ανθελληνικό "αφορισμό" των εξεγερμένων Ελλήνων Επαναστατών του 1821!


Το πρωτότυπο του επαίσχυντου αφορισμού του Γρηγορίου Ε' 
κατά των Επαναστατών Ελλήνων του 1821, 
φυλασσόμενο στο Μουσείου του Μάνου Φαλτάιτς



Ακολουθούν μηνύματα που λάβαμε στο e-mail μας:

26/9/2015,  00:15


     Aγαπητή Σ.Ο. του ιστότοπου
     Σχετικά με τοποθέτησή σας στο τελευταίο άρθρο του κ. Ηλιακόπουλου να τονίσω ότι:
     1.Ταυτίζομαι με τις θέσεις σας αν και σηκώνει πολύ συζήτηση το περιεχόμενο της πατρώας θρησκείας:λειτουργούσε στη μορφή ενιαίων αντιλήψεων, τελετουργικού κτλ , εντός του γεωγραφικού χώρου στον οποίο συμβιούσαν οι έχοντες κοινή ελληνική συνείδηση? Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική και αυτό διαφαίνεται άμεσα τόσο από τις αλληλοσυγκρουόμενες κοσμολογικές λαϊκές παραδόσεις, όσο και από τις ιδιαίτερες ιδιότητες που αποδίδονται στην αυτή θεότητα σε διαφορετικό τόπο. Υπήρχε αδιάσπαστη συνέχεια της πατρώας θρησκείας(κατά συντ. Π/Α) σύμφωνα πάντα με τις αρχαιολογικές ενδείξεις? Η απάντηση και πάλι αρνητική, αφού κατά τις Π.Ε ΚΑΙ Μ.Ε. κυριαρχεί η λατρεία χθόνιων και θηλυκών θεοτήτων της γονιμότητας, κάτι που αίρεται από τη πρώϊμη ήδη Υ.Ε.(ακόμα μία ένδειξη περί της εισβολής νέου φύλου στο χώρο της ηπειρωτικής Ελλάδας).Ο Άρης αποδίδει τη συνέχεια του  Ενυάλιου της Γραμμικής Β΄(για να αναφερθούμε σε μια προφανή μεταβολή που έχει ήδη συντελεστεί κατά τους Ομηρικούς χρόνους, δηλ. κατά προσέγγιση από μέση Π.Γ. έως Υ.Γ)? Προφανώς και όχι αφού υποκαθίσταται από την Αθηνά ,η οποία από οικιακή θεότητα μεταβάλλεται σε πολεμική, υποδηλώνοντας την αντανάκλαση του ταχύτατου κοινωνικού μετασχηματισμού της περιόδου Υ.Ε.ΙΙΒ-Υ.Ε.ΙΙΙΒ2 στο ιδεολογικό εποικοδόμημα! Έρμηνευτικά δηλ. αναγνωρίζουμε είτε την ηγεμονία της ιδεολογίας του wanaka ο οποίος και εμφανέστατα διαφοροποιείται κοινωνικά από τους ομοφύλους του, είτε τις  μεταλλάξεις που συντελούνται στη κυρίαρχη Αχαϊκή ιδεολογία, λόγω της κοινωνικής ενσωμάτωσης προ-αχαϊκών πληθυσμών στη βάση της διαδικασίας ανάπτυξης της  εμπορευματικής παραγωγής κατά την Υ.Ε.ΙΙΙΑ2-ΙΙΙΒ2. Το παράδειγμα που ανέφερα(και που επαναλαμβάνεται αδιάλειπτα μέχρι και το τέλος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ,το 338π.χ., με ιδιαίτερη έμφαση κατά τη περίοδο 750-600π.χ.) νοηματοδοτεί ,κατά τη γνώμη μου,το ουσιαστικό περιεχόμενο της Π/Θ η οποία θα πρέπει και να κατανοηθεί ως μία διαρκώς μεταβαλλόμενη μεταφυσική αντανάκλαση του κοινωνικού είναι των πληθυσμιακών ομάδων που συνέθεσαν την "Ελληνική Κοινή". Εν προκειμένω, δε, τόσο η δογματική Ιουδαϊκή παράδοση ,όσο και οι εξ΄ ίσου δογματικές αιρέσεις της (Χριστιανισμός, Ισλάμ κτλ), δεν είχαν ,δεν έχουν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ συνάφεια με την Ελληνική Π/Θ, γιατί απλούστατα δεν απευθύνονται σε ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΟΠΛΙΤΕΣ!!!
     2.Ο κ. Ηλιακόπουλος, ενστικτωδώς (πιστεύω) αντιλαμβάνεται το περιεχόμενο της  έννοιας "ηθική πυκνότητα" και ορθώς επικαλείται τόσο το κοινό "θρησκευτικό συναίσθημα" όσο και την "πατρίδα" προκειμένου να ομογενοποιήσει το εγκαλούμενο υποκείμενο ,που δεν είναι άλλο από τις λαϊκές μάζες. Τακτική που σε πολιτικό επίπεδο είναι τόσο δοκιμασμένη, όσο και επιτυχής! Θέλουμε δε θέλουμε, η ορθοδοξία αποτελεί σημαντικότατο συνεκτικό παράγοντα του λαού μας  και σαν τέτοια θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε από την Ε/Σ σκοπιά. Το γεγονός ότι απαξιώνουμε την Εβραϊκή παράδοση, δεν σημαίνει επ΄ ουδενί ότι χαρίζουμε τη φτωχολογιά που ασυνείδητα αυτο-ορίζονται ως "Χριστιανοί" στούς Σιωνιστές. Θυμηθείτε τόσο τη τακτική Stalin προκειμένου να κινητοποιήσει το Σοβιετικό λαό κατά τη διάρκεια των ετών 1942-44, όσο και την προσήλωση στον Καθολικισμό (αυτό είναι και το σημαντικότερο κατ΄ εμέ) της οικογένειας STRASSER. Προσπάθεια ιδεολογικής τους αναμόρφωσης ναί, αλλά σε καμία περίπτωση οξεία αντιπαράθεση που θα τους οδηγήσει στην αγκαλιά των ντόπιων λακέδων του Σιωνισμού! Άλλωστε η λειτουργία του χριστιανικού ιερατείου ως "ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους" είναι τόσο περιορισμένη κοινωνικά που δεν αποτελεί σοβαρό παράγοντα ανάσχεσης της Ε/Σ έγκλησης. Μήπως θα έπρεπε να υιοθετήσουμε αντίστοιχη θέση με αυτή του Lenin ο οποίος υποστήριζε την είσοδο στο κόμμα ακόμη και παπάδων, αρκεί να μην προπαγάνδιζαν τις ιδέες τους?
     3.Τέλος, ας έρθουμε και στα καθ΄ημάς: σ.Καλέντζη μιάς και αναγνωρίζετε τόσο τη πολιτική χρεωκοπία της αστικής δημοκρατίας όσο και την επιβεβλημένη αλλαγή πολιτεύματος, μήπως οφείλετε να ορίσετε και το τρόπο ανατροπής-αντικατάστασής τους? Άν δεν με απατά η μνήμη μου είχατε αιτηθεί και κάποια "λαϊκή εντολή" επί του προκειμένου...να υπενθυμίσω επίσης ότι ακόμα και ο Kautsky-ο τελευταίος προφήτης του " γενικού σαπίσματος του καπιταλισμού"-υιοθετούσε την αναγκαιότητα της λειτουργίας πολιτικού κόμματος,ως φορέα διαχείρισης της αναπόφευκτης πολιτικο-κοινωνικής αποδόμησης. Εσείς σύντροφε?

     Γιώργος Γιαννακόπουλος

     ΥΓ: Ελπίζω να τύχω απάντησης και όχι υπεκφυγών ,όπως στη ''κατά Καλέντζη" επιστολή μου. Και για να σας προλάβω, δηλώνω ότι ΔΕΝ αναφέρομαι στη δημιουργία νέου κοινοβουλευτικού μορφώματος αλλά εξωκοινοβουλευτικής Εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης. Δεν πιστεύω επ΄ ουδενί σε φαντασιώσεις "εφόδων σε χειμερινά ανάκτορα", δεν προσδοκώ κάν μια εκτεταμένη σύνδεση μας με τις μάζες! Αλλά, αν μη τι άλλο, ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε μια μικρή πολιτική  κληρονομιά στις ερχόμενες γενιές, ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να ξεφύγουν από τους Τσιπρο-Μιχαλολιάκους και να "ερωτευθούν" τον STENNES, τον ΟΤΤΟ,τα Βερολινέζικα S.A., τα "ξεβρακώματα" του ΄31 και το "Μαύρο Μέτωπο"! Και που και που, να θυμάστε σύντροφε το κουταβάκι!   

  Απάντηση Σ.Ο.:

     Αγαπητέ κ. Γ. Γιαννακόπουλε,
     Το να "χαρίσουμε" τους διανοητικώς και ...δογματικώς αναξιοπαθούντες που ήδη "χορεύουν" το "χορό του Ησαία", αυτοθεωρούμενοι παιδιά του ..."Αδάμ και της Εύας" ανάβοντας και λαμπάδες στον "Άγιο Αχμέτ", στους Σιωνιστές, θα ήταν το χειρότερο πεσκέσι στους τελευταίους. Μη μας στερήσετε, λοιπόν, τη χαρά...



     Απάντηση Αριστοτέλους Ηρ. Καλέντζη

     Φίλτατε κ. Γ. Γιαννακόπουλε,

     Εάν μελετήσετε προσεκτικότερα το "Αίτημα Λαϊκής Εντολής" θα προσέξετε ότι, χωρίς να παραβιάζει την αστική νομιμότητα την οποία εμείς εγγράφουμε στα παλαιά υποδήματα του Δικαίου, μπορούμε και ...χωρίς κόμμα! Και ...χωρίς Οργάνωση! Το αυγό του Κολόμβου, φίλτατε Συναγωνιστή!... Το αυγό του Κολόμβου και διόλου ...χρυσό, φυσικό και ...εύγευστο!

     Με εκτίμηση!
    
    Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης
    τ. 6977764737

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

26/9/2015, 16:41

     Πραγματι ο κληρος εχει κανει πολυ μεγαλο κακο στυς εθνικοαπελευθερωτικους αγωνες των Ελληνων.Βολευοταν στη καλοπεραση,γι αυτο ειχε συμμαχισει με τους κατακτητες.
Οι  Λαικες μαζες ομως δεν πρεπει να χαριστουν  σους σιωνιστες,γιατι ο Τσιπρας και η κουστωδια του ειναι αθεοι με την συμπαρασταση των θλιβερων Ανελ. Ο Τριαδικος Θεος δεν εχει καμια σχεση με τον Χριστιανισμο στο ονομα του οποιου διαπραχθηκαν τα χειροτερα εγκληματα. Ο Λαος ομως πιστευει σε Θεο και    Χριστο γιατι η ελευθερια του είναι συνδεδεμενη με το Θαυμα.μηπως απο θαυμα δεν απελευθερωθηκαμε το 21?Μηπως απο θαυμα Θεου δεν επιβιωσαμε στον πολεμο του 40 και μετα επι κυβερνησεως Τσολακογλου οικονομησε ο Χριστος και δεν διαμελιστηκαμε.Στην κατοχη αλλα μερη ειχαν οι Γερμανοι αλλα οι Ιταλοι αλλα οι Βουλγαροι και αλλα ονειρευονταν οι Κουτσοβλαχοι της Ρουμανιας.Και  μετα ο εμφυλιος. και μετα οικονομησε παλι ο Θεος και κρατηθηκαμε εστω κιαν οι επιορκοι ψευτοδημοκρατικοι πολιτικανηδες κατετρωγαν τιςσαρκες του εθνους συνεχως.Στον λαο ομως ειναι βαθια ριζωμενο το συναισθημα οτι το Εθνος  πρεπει να εχει την ευλογια του Θεου,για να υπαρχει.Δεν μπορει λοιπον κανενας Τσιπρας να ισοπεδωνει με τετοιο τροπο το θρησκευτικο συναισθημα των Λαικων μαζων.Αυτο που και ο Πλατων ειχε βαθια μεσα στην ψυχη τιυ(βλΕ.Παπανουτσος Το θρησκευτικο βιωμα στον Πλατωνα εκδ. Δωδωνη,Αθηνα Γιαννενα 1992 Das religioses Erlebnis bei Platon)

HΛΙΑΣ Ν. ΗΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

27/9/2015, 20:20 μ.μ.

     Αναφορικά με σχόλιο κ.Ηλιακόπουλου στο τελευταίο άρθρο του να σημειώσω ότι:

     -H χριστιανική τριαδικότητα την οποία και επικαλείται ,αποτελεί σύμφωνα με έναν απο τουσ κορυφαίους εν ζωή αρχαιολόγους(βλ.Σπυρόπουλος Θ.,Λακεδαίμων) Μινυακή επιρροή στην Ισραηλιτική θεολογία. Μινύες Ελλαδίτες (πιθανότατα Λάκωνες) μεταναστεύοντας στη Χαναάν μετά τη καταστροφή των Μυκηναϊκών ανακτόρων ,συνέθεσαν την ιερατική τάξη των Ισραηλιτών, διαμορφώνοντας εκ παραλλήλου τη θρησκευτική τους παράδοση. Άρα η εθνική πατρώα θρησκεία ενέχει -σύμφωνα πάντα με την κατά Σπυρόπουλο ερμηνεία των αρχαιολογικών ενδείξεων της περιόδου-πολλαπλή συνάφεια με την αντίστοιχη εβραϊκή.

     -Οι επικλήσεις πρός το θείο αποτελούν ταυτόσημο στοιχείο τόσο της χριστιανικής όσο και της πατρώας θεολογίας. Χαρακτηριστικά θα υπενθυμίσω τις επικλήσεις του χορού (των Θηβαίων) προς τον Άρη στη τραγωδία του Αισχύλου "Επτά επί Θήβας" καλώντας να αναλογιστούμε τη ταύτιση με αντίστοιχες χριστιανικές.

     Η θεώρηση του κ.Ηλιακόπουλου, παρότι δε με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, θεμελιώνεται αναντιλέκτως επι επιστημονικής βάσης ,ουδόλως, δε, αποτελεί προσωπική άποψη επιστημονικά έωλη.


     Γιώργος Γιαννακόπουλος

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.